Arrian, Anabasis, book 1, chapter 9

(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 9)

Καὶ πάθοσ τοῦτο Ἑλληνικὸν μεγέθει τε τῆσ ἁλούσησ πόλεωσ καὶ ὀξύτητι τοὺσ παθόντασ καὶ τοὺσ δράσαντασ, οὐ μεῖόν τι τοὺσ ἄλλουσ Ἕλληνασ ἢ καὶ αὐτοὺσ τοὺσ μετασχόντασ τοῦ ἔργου ἐξέπληξε. τὰ μὲν γὰρ περὶ Σικελίαν Ἀθηναίοισ ξυνενεχθέντα, εἰ καὶ πλήθει τῶν ἀπολομένων οὐ μείονα τὴν ξυμφορὰν τῇ πόλει ἤνεγκεν, ἀλλὰ τῷ τε πόρρω ἀπὸ τῆσ οἰκείασ διαφθαρῆναι αὐτοῖσ τὸν στρατόν, καὶ τὸν πολὺν ξυμμαχικὸν μᾶλλον ἢ οἰκεῖον ὄντα, καὶ τῷ τὴν πόλιν αὐτοῖσ περιλειφθῆναι, ὡσ καὶ ἐσ ὕστερον ἐπὶ πολὺ τῷ πολέμῳ ἀντισχεῖν Λακεδαιμονίοισ τε καὶ τοῖσ ξυμμάχοισ καὶ μεγάλῳ βασιλεῖ πολεμοῦντασ, οὔτε αὐτοῖσ τοῖσ παθοῦσιν ἴσην τὴν αἴσθησιν τῆσ ξυμφορᾶσ προσέθηκεν, οὔτε τοῖσ ἄλλοισ Ἕλλησιν τὴν ἐπὶ τῷ πάθει ἔκπληξιν ὁμοίαν παρέσχε.

καὶ τὸ ἐν Αἰγὸσ ποταμοῖσ αὖθισ Ἀθηναίων πταῖσμα ναυτικόν τε ἦν καὶ ἡ πόλισ οὐδὲν ἄλλο ὅτι μὴ τῶν μακρῶν τειχῶν καθαιρέσει καὶ νεῶν τῶν πολλῶν παραδόσει καὶ στερήσει τῆσ ἀρχῆσ ἐσ ταπεινότητα ἀφικομένη τό τε σχῆμα τὸ πάτριον ὅμωσ ἐφύλαξε καὶ τὴν δύναμιν οὐ διὰ μακροῦ τὴν πάλαι ἀνέλαβεν, ὡσ τά τε μακρὰ τείχη ἐκτειχίσαι καὶ τῆσ θαλάσσησ αὖθισ ἐπικρατῆσαι καὶ, τοὺσ τότε φοβερούσ σφισι Λακεδαιμονίουσ καὶ παῤ ὀλίγον ἐλθόντασ ἀφανίσαι τὴν πόλιν αὐτοὺσ ἐν τῷ μέρει ἐκ τῶν ἐσχάτων κινδύνων διασώσασθαι.

Λακεδαιμονίων τε αὖ τὸ κατὰ Λεῦκτρα καὶ ξυμφορᾶσ ἢ τῷ πλήθει τῶν [τε] ἀπολομένων τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ἐξέπληξεν·

ἥ τε ξὺν Ἐπαμεινώνδᾳ Βοιωτῶν καὶ Ἀρκάδων γενομένη προσβολὴ πρὸσ τὴν Σπάρτην καὶ αὐτὴ τῷ ἀήθει τῆσ ὄψεωσ μᾶλλον ἢ τῇ ἀκριβείᾳ τοῦ κινδύνου αὐτούσ τε τοὺσ Λακεδαιμονίουσ καὶ τοὺσ ξυμμετασχόντασ αὐτοῖσ τῶν τότε πραγμάτων ἐφόβησεν. ἡ δὲ δὴ Πλαταιῶν ἅλωσισ τῆσ πόλεωσ τῇ σμικρότητι .

. . τῶν ἐγκαταληφθέντων, ὅτι οἱ πολλοὶ αὐτῶν διαπεφεύγεσαν πάλαι ἐσ τὰσ Ἀθήνασ, οὐ μέγα πάθημα ἐγένετο. καὶ ἡ Μήλου καὶ Σκιώνησ ἅλωσισ, νησιωτικά τι προσέβαλεν ἢ ἐσ τὸ ξύμπαν Ἑλληνικὸν μέγαν τὸν παράλογον παρέσχε. ὡσ τῆσ τε ἐν τῷ Μηδικῷ πολέμῳ προδοσίασ τῶν Ἑλλήνων διὰ μακροῦ ταύτην δίκην ἐκτίσαντασ Θηβαίουσ, καὶ τῆσ Πλαταιῶν ἔν τε ταῖσ σπονδαῖσ καταλήψεωσ καὶ τοῦ παντελοῦσ ἀνδραποδισμοῦ τῆσ πόλεωσ, καὶ τῆσ τῶν παραδόντων σφᾶσ Λακεδαιμονίουσ οὐχ Ἑλληνικῆσ γενομένησ διὰ Θηβαίουσ σφαγῆσ, καὶ τοῦ χωρίου τῆσ ἐρημώσεωσ, ἐν ὅτῳ οἱ Ἕλληνεσ παραταξάμενοι Μήδοισ ἀπώσαντο τῆσ Ἑλλάδοσ τὸν κίνδυνον, καὶ ὅτι Ἀθηναίουσ αὐτοὶ τῇ ψήφῳ ἀπώλλυον, ὅτε ὑπὲρ ἀνδραποδισμοῦ τῆσ πόλεωσ γνώμη προὐτέθη ἐν τοῖσ Λακεδαιμονίων ξυμμάχοισ.

ἐπεὶ καὶ πρὸ τῆσ ξυμφορᾶσ πολλὰ ἀπὸ τοῦ θείου ἐπισημῆναι ἐλέγετο, ἃ δὴ ἐν μὲν τῷ παραυτίκα ἠμελήθη, ὕστερον δὲ ἡ μνήμη αὐτὰ ἐσ λογισμὸν τοῦ ἐκ πάλαι ἐπὶ τοῖσ ξυνενεχθεῖσιν προσημανθῆναι ἀνήνεγκεν.

Τοῖσ δὲ μετασχοῦσι τοῦ ἔργου ξυμμάχοισ, οἷσ δὴ καὶ ἐπέτρεψεν Ἀλέξανδροσ τὰ κατὰ τὰσ Θήβασ διαθεῖναι, τὴν μὲν Καδμείαν φρουρᾷ κατέχειν ἔδοξε, τὴν πόλιν δὲ κατασκάψαι ἐσ ἔδαφοσ καὶ τὴν χώραν κατανεῖμαι τοῖσ ξυμμάχοισ, ὅση μὴ ἱερὰ αὐτῆσ·

παῖδασ δὲ καὶ γυναῖκασ καὶ ὅσοι ὑπελείποντο Θηβαίων, πλὴν τῶν ἱερέων τε καὶ ἱερειῶν καὶ ὅσοι ξένοι Φιλίππου ἢ Ἀλεξάνδρου ἢ ὅσοι πρόξενοι Μακεδόνων ἐγένοντο, ἀνδραποδίσαι. καὶ τὴν Πινδάρου δὲ τοῦ ποιητοῦ οἰκίαν καὶ τοὺσ ἀπογόνουσ τοῦ Πινδάρου λέγουσιν ὅτι διεφύλαξεν Ἀλέξανδροσ αἰδοῖ τῇ Πινδάρου.

ἐπὶ τούτοισ Ὀρχόμενόν τε καὶ Πλαταιὰσ ἀναστῆσαί τε καὶ τειχίσαι οἱ ξύμμαχοι ἔγνωσαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION