Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 14 5:

(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 14 5:)

Καὶ ἐπεὶ τέλοσ εἶχε τῷ Πλάτωνι ὁ λόγοσ, ἀναπαύεσθαι τοὺσ περὶ θύρασ ὑπολαβὼν ἔτρωσεν αὑτὸν ὑπὸ τὰ στέρνα· προπεσόντων δ’ αὐτῷ τῶν σπλάγχνων καὶ στόνου τινὸσ ἐξακουσθέντοσ ἐσέδραμον οἱ περὶ θύρασ· καὶ οἱ ἰατροὶ τὰ σπλάγχνα ἔτι σῶα ὄντα ἐνέθηκαν ἔνδον καὶ τὰσ πληγὰσ ἐπιρράψαντεσ ἐπέδησαν. ὁ δὲ ἀνενεγκὼν αὖθισ ὑπεκρίνετο καὶ κατεμέμφετο μὲν ἑαυτῷ πληγῆσ ἀσθενοῦσ, χάριν δ’ ὡμολόγει τοῖσ περισώσασι καὶ καταδαρθεῖν ἔφη δεῖσθαι. οἱ μὲν δὴ τὸ ξίφοσ ἔχοντεσ ᾤχοντο καὶ τὰσ θύρασ ὡσ ἠρεμοῦντι ἐπέκλεισαν· ὁ δ’ ὕπνου δόξαν αὐτοῖσ παρασχὼν τὰ δεσμὰ ταῖσ χερσὶ μετὰ σιγῆσ ἀπερρήγνυ καὶ τὰσ ῥαφὰσ τοῦ τραύματοσ ἀνέπτυσσεν, οἱᾶ θηρίον τό τε τραῦμα καὶ τὴν γαστέρα εὐρύνων ὄνυξι καὶ δακτύλοισ ἐρευνῶν καὶ τὰ σπλάγχνα διαρρίπτων, μέχρι ἐτελεύτησεν, ἔτη μὲν ἀμφὶ πεντήκοντα γεγονώσ, ὁμολογούμενοσ δὲ τήν τε γνώμην, ἐσ ὅ τι κρίνειε, πάντων ἀνδρῶν ἐπιμονώτατοσ φῦναι καὶ τὸ δίκαιον ἢ πρέπον ἢ καλὸν οὐκ ἔθεσι μᾶλλον ἢ μεγαλοψύχοισ λογισμοῖσ ὁρίσαι. Μαρκίᾳ γέ τοι τῇ Φιλίππου συνὼν ἐκ παρθένου καὶ ἀρεσκόμενοσ αὐτῇ μάλιστα καὶ παῖδασ ἔχων ἐξ ἐκείνησ ἔδωκεν ὅμωσ αὐτὴν Ὁρτησίῳ τῶν φίλων τινί, παίδων τε ἐπιθυμοῦντι καὶ τεκνοποιοῦ γυναικὸσ οὐ τυγχάνοντι, μέχρι κἀκείνῳ κυήσασαν ἐσ τὸν οἶκον αὖθισ ὡσ χρήσασ ἀνεδέξατο. τοιόσδε μὲν δὴ Κάτων ἦν, καὶ αὐτὸν οἱ Ἰτυκαῖοι λαμπρῶσ ἔθαπτον· ὁ δὲ Καῖσαρ ἔφη μέν οἱ φθονῆσαι Κάτωνα καλῆσ ἐπιδείξεωσ, Κικέρωνοσ δὲ ποιήσαντοσ ἐγκώμιον ἐσ αὐτὸν ἐπιγράψαντοσ Κάτων, ἀντέγραψε κατηγορίαν ὁ Καῖσαρ καὶ ἐπέγραψεν Ἀντικάτων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION