Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 7

(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 7)

Καὶ τάδε μὲν ἦν ἀμφὶ τὸν Καίσαρα· Λιβύησ δὲ Οὐᾶροσ Ἄττιοσ ἐστρατήγει τῷ Πομπηίῳ, καὶ Ιὄβασ ὁ τῶν Μαυρουσίων Νομάδων βασιλεὺσ τῷ Οὐάρῳ συνεμάχει, Κουρίων δ’ ὑπὲρ Καίσαροσ αὐτοῖσ ἐκ Σικελίασ ἐπέπλει δύο τέλεσι στρατοῦ καὶ ναυσὶ δυώδεκα μακραῖσ καὶ ὁλκάσι πολλαῖσ.

Ἰτύκῃ δὲ προσσχὼν ἐν μέν τινι βραχείᾳ περὶ αὐτὴν ἱππομαχίᾳ τρέπεταί τινασ τῶν Νομάδων ἱππέασ καὶ ὑπὸ τῆσ στρατιᾶσ ἐν τοῖσ ὅπλοισ ἔτι οὔσησ αὐτοκράτωρ ὑπέστη προσαγορευθῆναι. ἔστι δὲ τιμὴ τοῖσ στρατηγοῖσ τόδε τὸ προσαγόρευμα παρὰ τῶν στρατῶν, καθάπερ αὐτοῖσ ἐπιμαρτυρούντων ἀξίωσ σφῶν αὐτοκράτορασ εἶναι· καὶ τήνδε τὴν τιμὴν οἱ στρατηγοὶ πάλαι μὲν ἐπὶ πᾶσι τοῖσ μεγίστοισ ἔργοισ προσίεντο, νῦν δ’ ὁρ́ον εἶναι τῇδε τῇ εὐφημίᾳ πυνθάνομαι τὸ μυρίουσ πεσεῖν. ἔτι δὲ τοῦ Κουρίωνοσ ἐπὶ πλέοντοσ ἐκ Σικελίασ, οἱ ἐν τῇ Λιβύῃ. νομίσαντεσ αὐτὸν διὰ δοξοκοπίαν ἀμφὶ τὸν χάρακα τὸν Σκιπίωνοσ κατὰ δόξαν τῆσ ἐκείνου μεγαλουργίασ στρατοπεδεύσειν, τὸ ὕδωρ ἐφάρμαξαν. καὶ ἐλπίδοσ οὐ διήμαρτον· ὅ τε γὰρ Κουρίων ἐστάθμευσεν ἐνταῦθα, καὶ ὁ στρατὸσ εὐθὺσ ἐνόσει, πιοῦσί τε τὸ βλέμμα ἀμαυρὸν ἦν ὥσπερ ἐν ὁμίχλῃ, καὶ ὕπνοσ ἐπεγίγνετο σὺν κάρῳ, μετὰ δ’ αὐτὸν ἔμετοι τροφῆσ ποικίλοι καὶ σπασμὸσ ὅλου τοῦ σώματοσ. ὧν δὴ χάριν ὁ Κουρίων παρ’ αὐτὴν Ἰτύκην μετεστρατοπέδευε, δι’ ἕλουσ ἰσχυροῦ τε καὶ μακροῦ τὸν στρατόν, ἀσθενῆ διὰ τὴν ἀρρωστίαν γεγονότα, ἄγων. ὡσ δέ σφισιν ἡ νίκη Καίσαροσ ἡ περὶ τὴν Ἰβηρίαν ἀπηγγέλθη, ἀνεθάρρησάν τε καὶ παρετάξαντο παρὰ τὴν θάλασσαν ἐν βραχεῖ χωρίῳ. μάχησ δὲ καρτερᾶσ γενομένησ Κουρίωνοσ μὲν εἷσ ἀνὴρ ἔπεσεν, Οὐάρου δὲ ἑξακόσιοι, καὶ κατετρώθησαν ἔτι πλείονεσ. Ιὄβα δ’ ἐπιόντοσ δόξα ψευδὴσ προεπήδησεν, ἀμφὶ τὸν Βαγράδαν ποταμὸν οὐ πολὺ διεστῶτα ὑπεστροφέναι τὸν Ιὄβαν, πορθουμένησ αὐτῷ τῆσ ἀρχῆσ ὑπὸ τῶν γειτόνων, Σαβούρραν στρατηγὸν σὺν ὀλίγοισ ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ καταλιπόντα.

καὶ τῷδε τῷ λόγῳ πίσυνοσ ὁ Κουρίων θέρουσ θερμοῦ περὶ τρίτην ὡρ́αν ἡμέρασ ἦγε τὸ κράτιστον τῆσ στρατιᾶσ ἐπὶ τὸν Σαβούρραν, ὁδὸν ψαμμώδη καὶ ἄνυδρον· εἰ γάρ τι καὶ νᾶμα χειμέριον ἦν, ἐξήραντο ὑπὸ τῆσ φλογὸσ τοῦ ἡλίου, καὶ ὁ ποταμὸσ ὑπό τε Σαβούρρα καὶ ὑπ’ αὐτοῦ παρόντοσ κατείχετο τοῦ βασιλέωσ. σφαλεὶσ οὖν τῆσ ἐλπίδοσ ὁ Κουρίων ἐσ λόφουσ ἀνέδραμεν ὑπό τε καμάτου καὶ πνίγουσ καὶ δίψησ ἐνοχλούμενοσ. ὡσ δὲ αὐτὸν κατεῖδον οὕτωσ ἔχοντα οἱ πολέμιοι, τὸν ποταμὸν ἐπέρων ἐσ μάχην ἐσκευασμένοι· καὶ ὁ Κουρίων κατέβαινεν ἀφρόνωσ μάλα καὶ καταφρονητικῶσ, ἀσθενῆ τὸν στρατὸν ἄγων. κυκλωσαμένων δ’ αὐτὸν τῶν Νομάδων ἱππέων ἐπὶ μέν τινα χρόνον ὑπεχώρει καὶ ἐσ βραχὺ συνεστέλλετο, ἐνοχλούμενοσ δὲ ἀνέφευγεν αὖθισ ἐσ τοὺσ λόφουσ. Ἀσίνιοσ μὲν δὴ Πολλίων ἀρχομένου τοῦ κακοῦ διέφυγεν ἐπὶ τὸ ἐν Ἰτύκῃ στρατόπεδον σὺν ὀλίγοισ, μή τισ ἐξ Οὐάρου γένοιτο πρὸσ τὴν δόξαν τῆσ ἐνταῦθα κακοπραγίασ ἐπίθεσισ· Κουρίων δὲ φιλοκινδύνωσ μαχόμενοσ σὺν ἅπασι τοῖσ παροῦσιν ἔπεσεν, ὡσ ἐπὶ τῷ Πολλίωνι μηδένα ἄλλον ἐπανελθεῖν ἐσ Ἰτύκην. Τοιοῦτο μὲν δὴ τὸ τέλοσ τῆσ ἀμφὶ τὸν Βαγράδαν ποταμὸν μάχησ ἐγένετο, καὶ ἡ κεφαλὴ τοῦ Κουρίωνοσ ἀποτμηθεῖσα ἐσ Ιὄβαν ἐφέρετο·

ἐν δὲ τῷ περὶ τὴν Ἰτύκην στρατοπέδῳ τοῦ κακοῦ φανεροῦ γενομένου, Φλάμμασ μὲν ὁ ναύαρχοσ αὐτίκα ἔφευγεν αὐτῷ στόλῳ, πρίν τινα τῶν ἐπὶ τῆσ γῆσ ἀναλαβεῖν, Ἀσίνιοσ δ’ ἐσ τοὺσ παρορμοῦντασ ἐμπόρουσ ἀκατίῳ διαπλεύσασ ἐδεῖτο αὐτῶν ἐπιπλεῦσαί τε καὶ τὸν στρατὸν ἀναλαβεῖν. καί τινεσ ἐσ τοῦτο νυκτὸσ ἐπέπλευσαν, ἀθρόων δ’ ἐσβαινόντων ἐκείνων τά τε σκάφη κατεδύετο, καὶ τῶν ἀναχθέντων οἱ ἔμποροι τοὺσ πολλοὺσ χρήματα φέροντασ ἕνεκα τῶν χρημάτων ἐσ τὴν θάλασσαν ἐρρίπτουν. καὶ τάδε μὲν ἦν ἀμφὶ τοὺσ ἀναχθέντασ, ἕτερα δ’ ἐν τῇ γῇ, νυκτὸσ ἔτι, περὶ τοὺσ ὑπολειφθέντασ ἐγίγνετο ὅμοια. καὶ μεθ’ ἡμέραν οἱ μὲν τῷ Οὐάρῳ σφᾶσ παρέδοσαν, ὁ δὲ Ιὄβασ ἐπελθὼν περιέστησεν αὐτοὺσ περὶ τὸ τεῖχοσ καὶ ὡσ λείψανα τῆσ ἑαυτοῦ νίκησ κατηκόντισεν, οὐδέν τι φροντίσασ οὐδὲ Οὐάρου παρακαλοῦντοσ. οὕτω μὲν δὴ τὰ σὺν Κουρίωνι ἐσ Αιβύην ἐπιπλεύσαντα Ῥωμαίων δύο τέλη διώλετο ἅπαντα καὶ ὅσοι μετ’ αὐτῶν ἦσαν ἱππέεσ τε καὶ ψιλοὶ καὶ ὑπηρέται τοῦ στρατοῦ· Ιὄβασ δ’ ἐσ τὰ οἰκεῖα ἀνέστρεφε, μέγιστον ἔργον τόδε Πομπηίῳ καταλογιζόμενοσ. Καὶ τῶν αὐτῶν ἡμερῶν Ἀντώνιόσ τε περὶ τὴν Ἰλλυρίδα ἡττᾶτο ὑπὸ Ὀκταουίου κατὰ Δολοβέλλα Πομπηίῳ στρατηγοῦντοσ, καὶ στρατιὰ Καίσαροσ ἄλλη περὶ Πλακεντίαν στασιάσασα τῶν ἀρχόντων κατεβόησεν, ὡσ ἔν τε τῇ στρατείᾳ βραδύνοντεσ καὶ τὰσ πέντε μνᾶσ οὐ λαβόντεσ, ἥν τινα δωρεὰν αὐτοῖσ ὁ Καῖσαρ ἔτι περὶ Βρεντέσιον ὑπέσχητο.

ὧν ὁ Καῖσαρ πυθόμενοσ ἐκ Μασσαλίασ ἐσ Πλακεντίαν ἠπείγετο συντόμωσ καὶ ἐσ ἔτι στασιάζοντασ ἐπελθὼν ἔλεγεν ὧδε· "τάχει μὲν ὅσῳ περὶ ἕκαστα χρῶμαι, σύνιστέ μοι· βραδύνει δ’ ὁ πόλεμοσ οὐ δι’ ἡμᾶσ, ἀλλὰ διὰ τοὺσ πολεμίουσ ὑποφεύγοντασ ἡμᾶσ. ὑμεῖσ δ’ ἔν τε Γαλατίᾳ πολλὰ τῆσ ἐμῆσ ἀρχῆσ ὀνάμενοι καὶ ἐσ τόνδε τὸν πόλεμον ὅλον, οὐκ ἐσ μέροσ αὐτοῦ μοι συνομόσαντεσ ἐν μέσοισ ἔργοισ ἡμᾶσ ἀπολείπετε καὶ τοῖσ ἄρχουσιν ἐπανίστασθε καὶ προστάττειν ἀξιοῦτε, παρ’ ὧν χρὴ προστάγματα λαμβάνειν. μαρτυράμενοσ οὖν ἐμαυτὸν τῆσ ἐσ ὑμᾶσ μέχρι δεῦρο φιλοτιμίασ χρήσομαι τῷ πατρίῳ νόμῳ καὶ τοῦ ἐνάτου τέλουσ, ἐπειδὴ μάλιστα τῆσ στάσεωσ κατῆρξε, τὸ δέκατον διακληρώσω θανεῖν. " θρήνου δὲ ἀθρόωσ ἐξ ἅπαντοσ τοῦ τέλουσ γενομένου, οἱ μὲν ἄρχοντεσ αὐτοῦ προσπεσόντεσ ἱκέτευον, ὁ δὲ Καῖσαρ μόλισ τε καὶ κατ’ ὀλίγον ἐνδιδοὺσ ἐσ τοσοῦτον ὅμωσ ὑφῆκεν, ὡσ ἑκατὸν καὶ εἴκοσι μόνουσ, οἳ κατάρξαι μάλιστα ἐδόκουν, διακληρῶσαι καὶ δυώδεκα αὐτῶν τοὺσ λαχόντασ ἀνελεῖν. τῶν δὲ δυώδεκα τῶνδε ἐφάνη τισ οὐδ’ ἐπιδημῶν, ὅτε ἡ στάσισ ἐγίγνετο· καὶ ὁ Καῖσαρ τὸν ἐμφήναντα λοχαγὸν ἔκτεινεν ἀντ’ αὐτοῦ. Ἡ μὲν δὴ περὶ Πλακεντίαν στάσισ οὕτωσ ἐλέλυτο, ὁ δὲ Καῖσαρ ἐσ Ῥώμην παρῆλθε, καὶ αὐτὸν ὁ δῆμοσ πεφρικὼσ ᾑρεῖτο δικτάτορα, οὔτε τι τῆσ βουλῆσ ψηφιζομένησ οὔτε προχειροτονοῦντοσ ἄρχοντοσ.

ὁ δέ, εἴτε παραιτησάμενοσ τὴν ἀρχὴν ὡσ ἐπίφθονον εἴτε οὐ χρῄζων, ἄρξασ ἐπὶ ἕνδεκα μόνασ ἡμέρασ ὡ̔͂δε γάρ τισι δοκεῖ̓ ὑπάτουσ ἐσ τὸ μέλλον ἀπέφηνεν ἑαυτόν τε καὶ Πούπλιον Ἰσαυρικόν. ἡγεμόνασ τε ἐσ τὰ ἔθνη περιέπεμπεν ἢ ἐνήλλαττεν, ἐφ’ ἑαυτοῦ καταλέγων. ἐσ μὲν Ἰβηρίαν Μᾶρκον Λέπιδον, ἐσ δὲ Σικελίαν Αὖλον Ἀλβῖνον, ἐσ δὲ Σαρδὼ Σέξστον Πεδουκαῖον, ἐσ δὲ τὴν νεόληπτον Γαλατίαν Δέκμον Βροῦτον. τῷ δὲ δήμῳ λιμώττοντι σῖτον ἐπέδωκε καὶ τοὺσ φυγάδασ δεομένῳ καταγαγεῖν συνεχώρησε, χωρὶσ Μίλωνοσ. αἰτοῦσι δ’ αὐτοῖσ καὶ χρεῶν ἀποκοπὰσ διά τε πολέμουσ καὶ στάσεισ καὶ τὴν ἐκ τῶνδε τοῖσ πιπρασκομένοισ ἐποῦσαν εὐωνίαν, τὰσ μὲν ἀποκοπὰσ οὐκ ἔδωκε, τιμητὰσ δὲ τῶν ὠνίων ἀπέφηνεν, ὧν ἔδει τοὺσ χρήστασ τοῖσ δανείσασιν ἀντὶ τῶν χρημάτων διδόναι. καὶ τάδε πράξασ περὶ χειμερίουσ τροπὰσ περιέπεμπε τὸν στρατὸν ἀπαντᾶν ἐσ τὸ Βρεντέσιον αὐτόσ τε ἐξῄει Δεκεμβρίου μηνὸσ Ῥωμαίοισ ὄντοσ, οὐκ ἀναμείνασ οὐδὲ τῆσ ἀρχῆσ ἕνεκα τὴν νουμηνίαν τοῦ ἔτουσ πλησιάζουσαν. ὁ δὲ δῆμοσ εἵπετο παρακαλῶν συμβῆναι Πομπηίῳ· οὐ γὰρ ἄδηλον ἦν ἐσ μοναρχίαν τὸν νικῶντα τρέψεσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION