Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 21

(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 21)

Οὕτω μὲν δὴ Γάιοσ Καῖσαρ ἐτελεύτησεν ἐν ἡμέραισ αἷσ καλοῦσιν εἰδοῖσ Μαρτίαισ, Ἀνθεστηριῶνοσ μάλιστα μέσου, ἥν τινα ἡμέραν αὐτὸν ὁ μάντισ οὐ περιοίσειν προύλεγεν· ὁ δ’ ἐπισκώπτων αὐτὸν ἔφη περὶ τὴν ἑώ· "πάρεισιν αἱ εἰδοί. " καὶ ὁ μὲν οὐδὲν καταπλαγεὶσ ἀπεκρίνατο· "ἀλλὰ οὐ παρεληλύθασιν," ὁ δὲ καὶ τοιῶνδε προαγορεύσεων αὐτῷ σὺν τοσῷδε τοῦ μάντεωσ θάρσει γενομένων καὶ σημείων ὧν προεῖπον ἑτέρων ὑπεριδὼν προῆλθε καὶ ἐτελεύτησεν, ἔτοσ ἄγων ἕκτον ἐπὶ πεντήκοντα, ἀνὴρ ἐπιτυχέστατοσ ἐσ πάντα καὶ δαιμόνιοσ καὶ μεγαλοπράγμων καὶ εἰκότωσ ἐξομοιούμενοσ Ἀλεξάνδρῳ. ἄμφω γὰρ ἐγενέσθην φιλοτιμοτάτω τε πάντων καὶ πολεμικωτάτω καὶ τὰ δόξαντα ἐπελθεῖν ταχυτάτω πρόσ τε κινδύνουσ παραβολωτάτω καὶ τοῦ σώματοσ ἀφειδεστάτω καὶ οὐ στρατηγίᾳ πεποιθότε μᾶλλον ἢ τόλμῃ καὶ τύχῃ. ὧν ὁ μὲν ἄνυδρόν τε πολλὴν ἐσ Ἄμμωνοσ ὥδευεν ὡρ́ᾳ καύματοσ, καὶ τὸν Παμφύλιον κόλπον τῆσ θαλάσσησ ἀνακοπείσησ διέτρεχε δαιμονίωσ, καὶ τὸ πέλαγοσ αὐτῷ τοῦ δαίμονοσ κατέχοντοσ, ἔστε παρέλθοι, καὶ καθ’ ὁδὸν ὁδεύοντι ὑόντοσ. ἀπλώτου τε θαλάσσησ ἐν Ἰνδοῖσ ἀπεπείρασε, καὶ ἐπὶ κλίμακα πρῶτοσ ἀνέβη καὶ ἐσ πολεμίων τεῖχοσ ἐσήλατο μόνοσ καὶ τρισκαίδεκα τραύματα ὑπέστη. καὶ ἀήττητοσ αἰεὶ γενόμενοσ ἑνὶ σχεδὸν ἢ δύο ἔργοισ ἕκαστον πόλεμον ἐξήνυσε, τῆσ μὲν Εὐρώπησ πολλὰ βάρβαρα ἑλὼν καὶ τὴν Ἑλλάδα χειρωσάμενοσ, δυσαρκτότατον ἔθνοσ καὶ φιλελεύθερον καὶ οὐδενὶ πρὸ αὐτοῦ πλην Φιλίππῳ κατ’ εὐπρέπειαν ἐσ ἡγεμονίαν πολέμου δόξασαν ὑπακούειν ἐπ’ ὀλίγον· τὴν δὲ Ἀσίαν σχεδὸν εἰπεῖν ὅλην ἐπέ δραμε. καὶ ὡσ λόγῳ τὴν Ἀλεξάνδρου τύχην καὶ δύναμιν εἰπεῖν, ὅσην εἶδε γῆν, ἐκτήσατο καὶ περὶ τῆσ λοιπῆσ ἐνθυμούμενόσ τε καὶ διανοούμενοσ ἀπέθανε. Καίσαρι δὲ ἥ τε Ιὄνιοσ θάλασσα εἶξε, χειμῶνοσ μέσου πλωτὴ καὶ εὔδιοσ γενομένη, καὶ τὸν ἑσπέριον ὠκεανὸν ἐπὶ Βρεττανοὺσ διέπλευσεν οὔπω γενόμενον ἐν πείρα, κρημνοῖσ τε τῶν Βρεττανῶν τοὺσ κυβερνήτασ ἐποκέλλοντασ ἐκέλευε τὰσ ναῦσ περιαγνύναι.

καὶ πολέμουσ ἄλλουσ καὶ ὅδε διανοούμενοσ ἀνῃρέθη. καὶ πρὸσ ἄλλον κλύδωνα μόνοσ ἐν σκάφει σμικρῷ νυκτὸσ ἐβιάζετο καὶ τὸν κυβερνήτην ἐκέλευε προχέαι τὰ ἱστία καὶ θαρρεῖν τῇ Καίσαροσ τύχῃ μᾶλλον ἢ τῇ θαλάσσῃ. ἔσ τε πολεμίουσ προεπήδησε μόνοσ ἐκ πάντων δεδιότων πολλάκισ, καὶ τριακοντάκισ αὐτὸσ ἐν Κελτοῖσ μόνοισ παρετάξατο, μέχρι τετρακόσια αὐτῶν ἐχειρώσατο ἔθνη, οὕτω δή τι Ῥωμαίοισ ἐπίφοβα, ὡσ νόμῳ τῷ περὶ ἀστρατείασ ἱερέων καὶ γερόντων ἐγγραφῆναι ’πλὴν εἰ μὴ Κελτικὸσ πόλεμοσ ἐπίοι’. τότε δὲ καὶ γέροντασ καὶ ἱερέασ στρατεύεσθαι. περί τε τὴν Ἀλεξάνδρειαν πολεμῶν καὶ ἀποληφθεὶσ ἐπὶ γεφύρασ μόνοσ καὶ κακοπαθῶν τὴν πορφύραν ἀπέρριψε καὶ ἐσ τὴν θάλασσαν ἐξήλατο καὶ ζητούμενοσ ὑπὸ τῶν πολεμίων ἐν τῷ μυχῷ διενήχετο λανθάνων ἐπὶ πολύ, μόνην ἐκ διαστήματοσ ἀνίσχων τὴν ἀναπνοήν, μέχρι φιλίᾳ νηὶ προσπελάσασ ὤρεξε τὰσ χεῖρασ καὶ ἑαυτὸν ἔδειξε καὶ περιεσώθη. Ἐσ δὲ τὰ ἐμφύλια τάδε ἢ διὰ δέοσ, καθάπερ αὐτὸσ ἔλεγεν, ἢ ἀρχῆσ ἐπιθυμίᾳ συμπεσών, στρατηγοῖσ τοῖσ καθ’ αὑτὸν ἀρίστοισ συνηνέχθη καὶ στρατοῖσ πολλοῖσ τε καὶ μεγάλοισ, οὐ βαρβάρων ἔτι, ἀλλὰ Ῥωμαίων ἀκμαζόντων μάλιστα εὐπραξίαισ καὶ τύχαισ· καὶ ἁπάντων ἐκράτησε, διὰ μιᾶσ καὶ ὅδε πείρασ ἑκάστων ἢ διὰ δύο, οὐ μὴν ἀηττήτου καθάπερ Ἀλεξάνδρῳ τοῦ στρατοῦ γενομένου, ἐπεὶ καὶ ὑπὸ Κελτῶν ἡττῶντο λαμπρῶσ, ὅθ’ ἡ μεγάλη σφᾶσ συμφορὰ κατέλαβε Κόττα καὶ Τιτυρίου στρατηγούντων, καὶ ἐν Ἰβηρίᾳ Πετρήιοσ αὐτοὺσ καὶ Ἀφράνιοσ συνέκλεισαν οἱᾶ πολιορκουμένουσ, ἔν τε Δυρραχίῳ καὶ Λιβύῃ λαμπρῶσ ἔφευγον καὶ ἐν Ἰβηρίᾳ Πομπήιον τὸν νέον κατεπλάγησαν. ὁ δὲ Καῖσαρ αὐτὸσ ἦν ἀκατάπληκτοσ καὶ ἐσ παντὸσ πολέμου τέλοσ ἀήττητοσ· τήν τε Ῥωμαίων ἰσχύν, γῆσ ἤδη καὶ θαλάσσησ ἐκ δύσεων ἐπὶ τὸν ποταμὸν Εὐφράτην κρατοῦσαν, ἐχειρώσατο βίᾳ καὶ φιλανθρωπίᾳ πολὺ βεβαιότερον καὶ πολὺ ἐγκρατέστερον Σύλλα βασιλέα τε αὑτὸν ἀπέφηνεν ἀκόντων, εἰ καὶ τὴν προσηγορίαν οὐκ ἐδέχετο. Συνέβη δ’ αὐτοῖσ καὶ τὰ στρατόπεδα ὁμοίωσ πρόθυμα μὲν ἐσ ἄμφω καὶ μετὰ εὐνοίασ γενέσθαι καὶ ἐσ μάχασ θηριώδεσιν ἐοικότα, δυσπειθῆ δὲ πολλάκισ ἑκατέρῳ καὶ πολυστασίαστα διὰ τοὺσ πόνουσ.

ἀποθανόντασ γε μὴν ὁμοίωσ ὠδύραντο καὶ ἐπεπόθησαν καὶ θείων τιμῶν ἠξίωσαν. ἐγένοντο δὲ καὶ τὰ σώματα εὐφυεῖσ ἄμφω καὶ καλοί. καὶ τὸ γένοσ ἐκ Διὸσ ἤστην ἑκάτεροσ, ὁ μὲν Αἰακίδησ τε καὶ Ἡρακλείδησ, ὁ δὲ ἀπ’ Ἀγχίσου τε καὶ Ἀφροδίτησ. φιλονικότεροι δὲ τοῖσ ἐξερίζουσιν ὄντεσ ταχύτατοι πρὸσ διαλύσεισ ἦσαν καὶ συγγνώμονεσ τοῖσ ἁλοῦσιν, ἐπὶ δὲ τῇ συγγνώμῃ καὶ εὐεργέται καὶ οὐδὲν ἢ κρατῆσαι μόνον ἐνθυμούμενοι. Καὶ τάδε μὲν ἐσ τοσοῦτον συγκεκρίσθω, καίπερ οὐκ ἐξ ἴσησ δυνάμεωσ ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ὁρμήσαντοσ αὐτῶν ἑκατέρου, ἀλλὰ τοῦ μὲν ἐκ βασιλείασ ἠσκημένησ ὑπὸ Φιλίππῳ, τοῦ δ’ ἐξ ἰδιωτείασ, εὐγενοῦσ μὲν καὶ περιφανοῦσ, χρημάτων δὲ πάνυ ἐνδεοῦσ. Ἐγένοντο δὲ καὶ σημείων τῶν ἐπὶ σφίσιν ἑκάτεροσ ὑπερόπτησ καὶ τοῖσ μάντεσι τὴν τελευτὴν προειποῦσιν οὐκ ἐχαλέπηναν, καὶ τὰ σημεῖα αὐτὰ ὅμοιά τε πολλάκισ καὶ ἐσ τὸ ὅμοιον ἀμφοῖν συνηνέχθη·

ἐγένετο γὰρ ἑκατέρῳ δὶσ ἄλοβα, καὶ τὰ μὲν πρῶτα κίνδυνον σφαλερὸν ὑπέδειξεν, Ἀλεξάνδρῳ μὲν ἐν Ὀξυδράκαισ, ἐπὶ τὸ τῶν ἐχθρῶν τεῖχοσ ἀναβάντι πρὸ τῶν Μακεδόνων, καὶ τῆσ κλίμακοσ συντριβείσησ ἀποληφθέντι τε ἄνω, καὶ ὑπὸ τόλμησ ἐσ τὸ ἐντὸσ ἐπὶ τοὺσ πολεμίουσ ἐξαλομένῳ καὶ πληγέντι τὰ στέρνα χαλεπῶσ καὶ ἐσ τὸν τράχηλον ὑπέρῳ βαρυτάτῳ, καὶ πίπτοντι ἤδη καὶ περισωθέντι μόλισ ὑπὸ τῶν Μακεδόνων ἀναρρηξάντων τὰσ πύλασ ὑπὸ δέουσ, Καίσαρι δὲ ἐν Ἰβηρίᾳ, τοῦ στρατοῦ περιφόβου τε ὄντοσ ἐπὶ Πομπηίῳ τῷ νέῳ καὶ ὀκνοῦντοσ ἐσ μάχην ἰέναι, προδραμόντι πάντων ἐσ τὸ μεταίχμιον καὶ διακόσια ἀναδεξαμένῳ δόρατα ἐσ τὴν ἀσπίδα, μέχρι καὶ τόνδε ὁ στρατὸσ ἐπιδραμὼν ὑπὸ αἰδοῦσ καὶ φόβου περιέσωσεν. οὕτω μὲν αὐτοῖσ τὰ πρῶτα ἄλοβα ἐσ κίνδυνον ἦλθε θανάτου, τὰ δεύτερα δὲ ἐσ τὸν θάνατον αὐτόν. Πειθαγόρασ τε γὰρ ὁ μάντισ Ἀπολλοδώρῳ δεδοικότι Ἀλέξανδρόν τε καὶ Ἡφαιστίωνα θυόμενοσ εἶπε μὴ δεδιέναι, ἐκποδὼν γὰρ ἀμφοτέρουσ αὐτίκα ἔσεσθαι· καὶ τελευτήσαντοσ εὐθὺσ Ἡφαιστίωνοσ ὁ Ἀπολλόδωροσ ἔδεισε, μή τισ ἐπιβουλὴ γένοιτο κατὰ τοῦ βασιλέωσ, καὶ ἐξήνεγκεν αὐτῷ τὰ μαντεύματα. ὁ δὲ ἐπεμειδίασε καὶ Πειθαγόραν αὐτὸν ἤρετο, ὅ τι λέγοι τὸ σημεῖον· τοῦ δὲ εἰπόντοσ, ὅτι τὰ ὕστατα λέγει, αὖθισ ἐπεμειδίασε καὶ ἐπῄνεσεν ὅμωσ Ἀπολλόδωρόν τε τῆσ εὐνοίασ καὶ τὸν μάντιν τῆσ παρρησίασ. Καίσαρι δ’ ἐσ τὸ ἔσχατον βουλευτήριον ἐσιόντι, καθά μοι πρὸ βραχέοσ εἴρηται, τὰ αὐτὰ σημεῖα γίγνεται·

καὶ χλευάσασ ἔφη τοιαῦτά οἱ καὶ περὶ Ἰβηρίαν γεγονέναι. τοῦ δὲ μάντεωσ εἰπόντοσ καὶ τότε αὐτὸν κινδυνεῦσαι καὶ νῦν ἐπιθανατώτερον ἔχειν τὸ σημεῖον, ἐνδούσ τι πρὸσ τὴν παρρησίαν ἐθύετο ὅμωσ αὖθισ, μέχρι βραδυνόντων αὐτῷ τῶν ἱερῶν δυσχεράνασ ἐσῆλθε καὶ ἀνῃρέθη. τὸ δ’ αὐτὸ καὶ Ἀλεξάνδρῳ συνέπεσεν. ἐπανιόντα γὰρ ἐξ Ἰνδῶν ἐσ Βαβυλῶνα μετὰ τοῦ στρατοῦ καὶ πλησιάζοντα ἤδη παρεκάλουν οἱ Χαλδαῖοι τὴν εἴσοδον ἐπισχεῖν ἐν τῷ παρόντι. τοῦ δὲ τὸ ἰαμβεῖον εἰπόντοσ, ὅτι "μάντισ ἄριστοσ, ὅστισ εἰκάζει καλῶσ," δεύτερα γοῦν οἱ Χαλδαῖοι παρεκάλουν μὴ ἐσ δύσιν ὁρῶντα μετὰ τῆσ στρατιᾶσ ἐσελθεῖν, ἀλλὰ περιοδεῦσαι καὶ τὴν πόλιν λαβεῖν πρὸσ ἥλιον ἀνίσχοντα. ὁ δ’ ἐσ τοῦτο μὲν ἐνδοῦναι λέγεται καὶ ἐπιχειρῆσαι περιοδεῦσαι, λίμνῃ δὲ καὶ ἕλει δυσχεραίνων καταφρονῆσαι καὶ τοῦ δευτέρου μαντεύματοσ καὶ ἐσελθεῖν ἐσ δύσιν ὁρῶν. ἐσελθών γε μὴν καὶ πλέων κατὰ τὸν Εὐφράτην ἐπὶ ποταμὸν Παλλακότταν, ὃσ τὸν Εὐφράτην ὑπολαμβάνων ἐσ ἕλη καὶ λίμνασ ἐκφέρει καὶ κωλύει τὴν Ἀσσυρίδα γῆν ἄρδειν,‐‐ἐπινοοῦντα δὴ τοῦτον διατειχίσαι τὸν ποταμὸν καὶ ἐπὶ τοῦτο ἐκπλέοντά φασιν ἐπιτωθάσαι τοῖσ Χαλδαίοισ, ὅτι σῶοσ ἐσ Βαβυλῶνα ἐσέλθοι τε καὶ ἐκπλέοι. ἔμελλε δ’ ἐπανελθὼν αὐτίκα ἐν αὐτῇ τεθνήξεσθαι. ἐπετώθασε δὲ καὶ ὁ Καῖσαρ ὅμοια. τοῦ γὰρ μάντεωσ αὐτῷ τὴν ἡμέραν τῆσ τελευτῆσ προειπόντοσ, ὅτι μὴ περιοίσει τὰσ Μαρτίασ εἰδούσ, ἐλθούσησ τῆσ ἡμέρασ ἔφη, τὸν μάντιν χλευάζων, ὅτι πάρεισιν αἱ εἰδοί· καὶ ἐν αὐταῖσ ὅμωσ ἀπέθανεν. οὕτω μὲν δὴ καὶ σημεῖα τὰ περὶ σφῶν ἐχλεύασαν ὁμοίωσ, καὶ τοῖσ προειποῦσιν αὐτὰ μάντεσιν οὐκ ἐχαλέπηναν, καὶ ἑάλωσαν ὅμωσ ὑπὸ τῷ λόγῳ τῶν μαντευμάτων. Ἐγένοντο δὲ καὶ ἐσ ἐπιστήμην τῆσ ἀρετῆσ, τῆσ τε πατρίου καὶ Ἑλληνικῆσ καὶ ξένησ, φιλόκαλοι, τὰ μὲν Ἰνδῶν Ἀλέξανδροσ ἐξετάζων τοὺσ Βραχμᾶνασ, οἳ δοκοῦσιν Ἰνδῶν εἶναι μετεωρολόγοι τε καὶ σοφοὶ καθὰ Περσῶν οἱ Μάγοι, τὰ δὲ Αἰγυπτίων ὁ Καῖσαρ, ὅτε ἐν Αἰγύπτῳ γενόμενοσ καθίστατο Κλεοπάτραν.

ὅθεν ἄρα καὶ τῶν εἰρηνικῶν πολλὰ Ῥωμαίοισ διωρθώσατο καὶ τὸν ἐνιαυτὸν ἀνώμαλον ἔτι ὄντα διὰ τοὺσ ἔσθ’ ὅτε μῆνασ ἐμβολίμουσ ̔κατὰ γὰρ σελήνην αὐτοῖσ ἠριθμεῖτὀ ἐσ τὸν τοῦ ἡλίου δρόμον μετέβαλεν, ὡσ ἦγον Αἰγύπτιοι. συνέβη δὲ αὐτῷ καὶ τῶν ἐσ τὸ σῶμα ἐπιβουλευσάντων μηδένα διαφυγεῖν, ἀλλὰ τῷ παιδὶ δοῦναι δίκην ἀξίαν, καθάπερ Ἀλεξάνδρῳ τοὺσ Φίλιππον ἀνελόντασ. ὅπωσ δὲ ἔδοσαν, αἱ ἑξῆσ βίβλοι δεικνύουσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION