Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 7 1:

(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 7 1:)

Λιβύησ δὲ Οὐᾶροσ Ἄττιοσ ἐστρατήγει τῷ Πομπηίῳ, καὶ Ιὄβασ ὁ τῶν Μαυρουσίων Νομάδων βασιλεὺσ τῷ Οὐάρῳ συνεμάχει, Κουρίων δ’ ὑπὲρ Καίσαροσ αὐτοῖσ ἐκ Σικελίασ ἐπέπλει δύο τέλεσι στρατοῦ καὶ ναυσὶ δυώδεκα μακραῖσ καὶ ὁλκάσι πολλαῖσ. Ἰτύκῃ δὲ προσσχὼν ἐν μέν τινι βραχείᾳ περὶ αὐτὴν ἱππομαχίᾳ τρέπεταί τινασ τῶν Νομάδων ἱππέασ καὶ ὑπὸ τῆσ στρατιᾶσ ἐν τοῖσ ὅπλοισ ἔτι οὔσησ αὐτοκράτωρ ὑπέστη προσαγορευθῆναι. ἔστι δὲ τιμὴ τοῖσ στρατηγοῖσ τόδε τὸ προσαγόρευμα παρὰ τῶν στρατῶν, καθάπερ αὐτοῖσ ἐπιμαρτυρούντων ἀξίωσ σφῶν αὐτοκράτορασ εἶναι· καὶ τήνδε τὴν τιμὴν οἱ στρατηγοὶ πάλαι μὲν ἐπὶ πᾶσι τοῖσ μεγίστοισ ἔργοισ προσίεντο, νῦν δ’ ὁρ́ον εἶναι τῇδε τῇ εὐφημίᾳ πυνθάνομαι τὸ μυρίουσ πεσεῖν. ἔτι δὲ τοῦ Κουρίωνοσ ἐπὶ πλέοντοσ ἐκ Σικελίασ, οἱ ἐν τῇ Λιβύῃ. νομίσαντεσ αὐτὸν διὰ δοξοκοπίαν ἀμφὶ τὸν χάρακα τὸν Σκιπίωνοσ κατὰ δόξαν τῆσ ἐκείνου μεγαλουργίασ στρατοπεδεύσειν, τὸ ὕδωρ ἐφάρμαξαν. καὶ ἐλπίδοσ οὐ διήμαρτον· ὅ τε γὰρ Κουρίων ἐστάθμευσεν ἐνταῦθα, καὶ ὁ στρατὸσ εὐθὺσ ἐνόσει, πιοῦσί τε τὸ βλέμμα ἀμαυρὸν ἦν ὥσπερ ἐν ὁμίχλῃ, καὶ ὕπνοσ ἐπεγίγνετο σὺν κάρῳ, μετὰ δ’ αὐτὸν ἔμετοι τροφῆσ ποικίλοι καὶ σπασμὸσ ὅλου τοῦ σώματοσ. ὧν δὴ χάριν ὁ Κουρίων παρ’ αὐτὴν Ἰτύκην μετεστρατοπέδευε, δι’ ἕλουσ ἰσχυροῦ τε καὶ μακροῦ τὸν στρατόν, ἀσθενῆ διὰ τὴν ἀρρωστίαν γεγονότα, ἄγων. ὡσ δέ σφισιν ἡ νίκη Καίσαροσ ἡ περὶ τὴν Ἰβηρίαν ἀπηγγέλθη, ἀνεθάρρησάν τε καὶ παρετάξαντο παρὰ τὴν θάλασσαν ἐν βραχεῖ χωρίῳ. μάχησ δὲ καρτερᾶσ γενομένησ Κουρίωνοσ μὲν εἷσ ἀνὴρ ἔπεσεν, Οὐάρου δὲ ἑξακόσιοι, καὶ κατετρώθησαν ἔτι πλείονεσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION