헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΞιϝί2́02́

(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 2)

Ὁ δὲ Καῖσαρ στρατηγὸσ ἐσ Ἰβηρίαν αἱρεθεὶσ ἐπὶ μέν τι πρὸσ τῶν χρήστων διεκρατεῖτο ἐν Ῥώμῃ, πολὺ πλέονα τῆσ περιουσίασ ὀφλὼν διὰ τὰσ φιλοτιμίασ· ὅτε φασὶν αὐτὸν εἰπεῖν, ὅτι δέοιτο δισχιλίων καὶ πεντακοσίων μυριάδων, ἵνα ἔχοι μηδέν· διαθέμενοσ δὲ τοὺσ ἐνοχλοῦντασ, ὡσ ἐδύνατο, καὶ τῆσ Ἰβηρίασ ἐπιβὰσ χρηματίζειν μὲν ταῖσ πόλεσιν ἢ διαιτᾶν δίκασ ἢ ὅσα ὁμοιότροπα τούτοισ, ἅπαντα ὑπερεῖδεν ὡσ οὐδὲν οἷσ ἐπενόει χρήσιμα, στρατιὰν δὲ ἀγείρασ ἐπετίθετο τοῖσ ἔτι λοιποῖσ Ἰβήρων ἀνὰ μέροσ, μέχρι τὴν Ἰβηρίαν ἐσ τὸ ὁλόκληρον ἀπέφηνε Ῥωμαίοισ ὑποτελῆ, καὶ χρήματα πολλὰ ἐσ Ῥώμην ἔπεμψεν ἐσ τὸ κοινὸν ταμιεῖον. ἐφ’ οἷσ ἡ μὲν βουλὴ θριαμβεῦσαι παρέσχεν αὐτῷ, ὁ δὲ τῆσ πομπῆσ τὴν παρασκευὴν ἐσ τὸ λαμπρότατον ἐν τοῖσ τῆσ Ῥώμησ προαστείοισ διεκόσμει, ἐν αἷσ ἡμέραισ ὑπατείασ ἦσαν παραγγελίαι, καὶ ἔδει τὸν παραγγέλλοντα παρεῖναι, ἐσελθόντι δὲ οὐκ ἦν ἔτι ἐπὶ τὸν θρίαμβον ἐπανελθεῖν. ὁ δὲ καὶ τῆσ ἀρχῆσ ἐσ πολλὰ τυχεῖν ἐπειγόμενοσ καὶ τὴν πομπὴν οὐχ ἕτοιμον ἔχων ἐσέπεμπε τῇ βουλῇ δεόμενοσ ἐπιτρέψαι οἱ τὴν παραγγελίαν ἀπόντι ποιήσασθαι διὰ τῶν φίλων, εἰδὼσ μὲν παράνομον, γεγονὸσ δὲ ἤδη καὶ ἑτέροισ. Κάτωνοσ δ’ ἀντιλέγοντοσ αὐτῷ καὶ τὴν ἡμέραν τελευταίαν οὖσαν τῶν παραγγελιῶν ἀναλοῦντοσ ἐπὶ τοῖσ λόγοισ, ἐσέδραμεν ὁ Καῖσαρ ὑπεριδὼν τοῦ θριάμβου καὶ παραγγείλασ ἐσ τὴν ἀρχὴν ἀνέμενε τὴν χειροτονίαν. Ἐν δὲ τούτῳ Πομπήιοσ, ἐκ τῶν Μιθριδατείων ἔργων ἐπὶ μέγα δόξησ καὶ δυνάμεωσ ἐλθών, ἠξίου πολλά, ὅσα βασιλεῦσι καὶ δυνάσταισ καὶ πόλεσιν ἐδεδώκει, τὴν βουλὴν βεβαιῶσαι.

φθόνῳ δ’ αὐτῶν οἱ πολλοὶ καὶ μάλιστα Λεύκολλοσ, ὁ πρὸ τοῦ Πομπηίου στρατεύσασ ἐπὶ τὸν Μιθριδάτην, ὡσ ἀσθενέστατον αὐτὸν ἀπολιπὼν τῷ Πομπηίῳ, διεκώλυεν, ἴδιον ἔργον ἀποφαίνων τὸ Μιθριδάτειον. καὶ Λευκόλλῳ συνελάμβανε Κράσσοσ. ἀγανακτῶν οὖν ὁ Πομπήιοσ προσεταιρίζεται Καίσαρα, συμπράξειν ἐσ τὴν ὑπατείαν ἐπομόσασ· ὁ δ’ εὐθὺσ αὐτῷ Κράσσον διήλλασσε. καὶ τρεῖσ οἵδε τὸ μέγιστον ἐπὶ πᾶσι κράτοσ ἔχοντεσ τὰσ χρείασ ἀλλήλοισ συνηράνιζον. καί τισ αὐτῶν τήνδε τὴν συμφροσύνην συγγραφεύσ, Οὐάρρων, ἑνὶ βιβλίῳ περιλαβὼν ἐπέγραψε Τρικάρανον. Ὑφορωμένη δ’ αὐτοὺσ ἡ βουλὴ Λεύκιον Βύβλον ἐσ ἐναντίωσιν τοῦ Καίσαροσ ἐχειροτόνησεν αὐτῷ συνάρχειν· καὶ εὐθὺσ αὐτῶν ἦσαν ἔριδέσ τε καὶ ὅπλων ἐπ’ ἀλλήλουσ ἰδίᾳ παρασκευαί.

δεινὸσ δ’ ὢν ὁ Καῖσαρ ὑποκρίνεσθαι, λόγουσ ἐν τῇ βουλῇ περὶ ὁμονοίασ διέθετο πρὸσ Βύβλον, ὡσ τὰ κοινὰ λυπήσοντεσ, εἰ διαφέροιντο. πιστευθεὶσ δ’ οὕτω φρονεῖν, ἀπερίσκεπτον ἤδη καὶ ἀπαράσκευον καὶ οὐδὲν ἔτι τῶν γιγνομένων ὑπονοοῦντα τὸν Βύβλον ἔχων, χεῖρά τε πολλὴν ἀφανῶσ ἡτοιμάζετο καὶ νόμουσ ὑπὲρ τῶν πενήτων ἐσ τὸ βουλευτήριον ἐσέφερε καὶ γῆν αὐτοῖσ διένεμε, καὶ τὴν ἀριστεύουσαν αὐτῆσ μάλιστα περὶ Καπύην, ἣ ἐσ τὰ κοινὰ διεμισθοῦτο, τοῖσ οὖσι πατράσι παίδων τριῶν, ἔμμισθον ἑαυτῷ τῆσδε τῆσ χάριτοσ πλῆθοσ τοσόνδε ποιούμενοσ· δισμύριοι γὰρ ἀθρόωσ ἐφάνησαν οἱ τὰ τρία τρέφοντεσ μόνοι. ἐνισταμένων δὲ τῇ γνώμῃ πολλῶν, υποκρινάμενοσ δυσχεραίνειν, ὼσ οὐ δίκαια ποιούντων, ἐξέδραμε καὶ βουλὴν μὲν οὐκέτι συνῆγεν ἐπὶ τὸ ἔτοσ ὅλον, ἐπὶ δὲ τῶν ἐμβόλων ἐδημηγόρει· Πομπήιόν τε ἐν μέσῳ καὶ Κράσσον ἠρώτα περὶ τῶν νόμων· οἱ δὲ αὐτοὺσ ἐπῄνουν, καὶ ὁ δῆμοσ ἐπὶ τὴν χειροτονίαν ᾔει σὺν κεκρυμμένοισ ξιφιδίοισ. Ἡ βουλὴ δέ οὑ̓ γάρ τισ αὐτὴν συνῆγεν, οὐδ’ ἐξῆν τῷ ἑτέρῳ τῶν ὑπάτων συναγαγεῖν αὐτήν̓ ἐσ τὴν οἰκίαν τοῦ Βύβλου συνελθόντεσ οὐδὲν μὲν ἀντάξιον τῆσ Καίσαροσ ἰσχύοσ τε καὶ παρασκευῆσ ἐποίουν, ἐπενόουν δ’ ὅμωσ Βύβλον ἐνίστασθαι τοῖσ νόμοισ καὶ μὴ δόξαν ἀμελείασ, ἀλλὰ ἥσσησ ἐνέγκασθαι.

πεισθεὶσ οὖν ὁ Βύβλοσ ἐνέβαλεν ἐσ τὴν ἀγορὰν δημηγοροῦντοσ ἔτι τοῦ Καίσαροσ. ἔριδοσ δὲ καὶ ἀταξίασ γενομένησ πληγαί τε ἦσαν ἤδη, καὶ οἱ μετὰ τῶν ξιφιδίων τὰσ ῥάβδουσ καὶ τὰ σημεῖα τοῦ Βύβλου περιέκλων καὶ τῶν δημάρχων ἔστιν οὓσ περὶ αὐτὸν ὄντασ ἔτρωσαν. Βύβλοσ δ’ οὐ καταπλαγεὶσ ἀπεγύμνου τὴν σφαγὴν καὶ μετὰ βοῆσ ἐκάλει τοὺσ Καίσαροσ φίλουσ ἐπὶ τὸ ἔργον· "εἰ γὰρ οὐ δύναμαι πεῖσαι τὰ δίκαια ποιεῖν," ἔφη, "Καίσαρα, τό γε ἄγοσ αὐτῷ καὶ μύσοσ οὕτωσ ἀποθανὼν ἐπιβαλῶ. " ἀλλὰ τὸν μὲν ἄκοντα ὑπεξήγαγον οἱ φίλοι ἐσ τὸ πλησίον ἱερὸν τοῦ Στησίου Διόσ, Κάτων δ’ ἐπιπεμφθεὶσ ὤσατο μὲν ὡσ νέοσ ἐσ μέσουσ καὶ δημηγορεῖν ἤρχετο, μετέωροσ δ’ ὑπὸ τῶν Καίσαροσ ἀρθεὶσ ἐξεφέρετο. καὶ λαθὼν κατ’ ἄλλασ ὁδοὺσ αὖθισ ἀνέδραμεν ἐσ τὸ βῆμα καὶ λέγειν μὲν ἔτι οὐδενὸσ ἀκούοντοσ ἀπεγίνωσκε, τοῦ δὲ Καίσαροσ ἀγροίκωσ κατεβόα, μέχρι καὶ τότε μετέωροσ ἐξερρίφη καὶ τοὺσ νόμουσ ὁ Καῖσαρ ἐκύρωσε. Καὶ ἐπ’ αὐτοῖσ τόν τε δῆμον ὡρ́κωσεν ἐσ ἀεὶ κυρίουσ νομιεῖν καὶ τὴν βουλὴν ἐκέλευεν ὀμνύναι.

ἐνισταμένων δὲ πολλῶν καὶ Κάτωνοσ, εἰσηγεῖτο μὲν ὁ Καῖσαρ θάνατον τῷ μὴ ὀμόσαντι, καὶ ὁ δῆμοσ ἐπεκύρου· ὤμνυον δ’ αὐτίκα δείσαντεσ οἵ τε ἄλλοι καὶ οἱ δήμαρχοι· οὐ γὰρ ἔτι χρήσιμον ἀντιλέγειν ἦν κυρουμένου διὰ τοὺσ ἄλλουσ τοῦ νόμου. Οὐέττιοσ δ’ ἀνὴρ δημότησ, ἐσ τὸ μέσον ἐσδραμὼν μετὰ ξιφιδίου γυμνοῦ, ἐπιπεμφθῆναι ἔφη πρόσ τε Βύβλου καὶ Κικέρωνοσ καὶ Κάτωνοσ ἐσ ἀναίρεσιν Καίσαρόσ τε καὶ Πομπηίου καὶ τὸ ξιφίδιον αὑτῷ Βύβλου ῥαβδοῦχον ἐπιδοῦναι Ποστούμιον. ὑπόπτου δ’ ὄντοσ ἐφ’ ἑκάτερα τοῦ πράγματοσ ὁ μὲν Καῖσαρ ἐξετράχυνε τὸ πλῆθοσ, τὴν δ’ ἐπιοῦσαν ἐξετάσειν τὸν Οὐέττιον ἀνεβάλλοντο. καὶ ὁ Οὐέττιοσ φυλασσόμενοσ ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ νυκτὸσ ἀνῃρέθη. εἰκαζομένου δ’ ἐσ ποικίλα τοῦ συμβεβηκότοσ ὁ Καῖσαρ οὐκ ἀνίει καὶ τοῦτο δρᾶσαι λέγων τοὺσ δεδιότασ, ἑώσ ὁ δῆμοσ αὐτῷ συνεχώρησεν ἀμύνειν τοῖσ ἐπιβεβουλευμένοισ. καὶ Βύβλοσ μὲν ἐκ χειρῶν ἅπαντα μεθεὶσ οἱᾶ́ τισ ἰδιώτησ οὐ προῄει τῆσ οἰκίασ ἐπὶ τὸ λοιπὸν τῆσ ἀρχῆσ ἅπαν, ὁ δὲ Καῖσαρ οὐδ’ αὐτὸσ ἔτι ἐζήτει περὶ τοῦ Οὐεττίου, μόνοσ ἔχων τὸ κράτοσ ἐπὶ τῇ πολιτείᾳ. Νόμουσ δ’ ἐσέφερεν, ἐκθεραπεύων τὸ πλῆθοσ, ἑτέρουσ καὶ τὰ Πομπηίῳ πεπραγμένα ἅπαντα ἐκύρου, καθάπερ ὑπέσχητο αὐτῷ.

οἱ δ’ ἱππέεσ λεγόμενοι, τὴν μὲν ἀξίωσιν τοῦ δήμου καὶ τῆσ βουλῆσ ὄντεσ ἐν μέσῳ, δυνατώτατοι δὲ ἐσ ἅπαντα περιουσίασ τε οὕνεκα καὶ μισθώσεωσ τελῶν καὶ φόρων, οὓσ ὑπὸ τῶν ἐθνῶν τελουμένουσ ἐξεμισθοῦντο, καὶ πλήθουσ βεβαιοτάτων ἐσ ταῦτα θεραπόντων, ἐκ πολλοῦ τὴν βουλὴν ᾔτουν ἄφεσίν τινα μέρουσ τῶν φόρων αὑτοῖσ γενέσθαι. καὶ ἀποδιέτριβεν ἡ βουλή. ὁ δὲ Καῖσαρ ἐσ οὐδὲν τότε τῆσ βουλῆσ δεόμενοσ, ἀλλὰ μόνῳ τῷ δήμῳ χρώμενοσ τὰ τρίτα τῶν μισθώσεων αὐτοῖσ παρῆκεν. οἱ δέ, ὑπὲρ τὴν σφετέραν ἀξίωσιν ἀδοκήτου τῆσ χάριτοσ αὐτοῖσ γενομένησ, ἐξεθείαζον αὐτόν, καὶ στῖφοσ ἄλλο καρτερώτερον τοῦ δήμου τόδε τῷ Καίσαρι προσγεγένητο δι’ ἑνὸσ πολιτεύματοσ. ὁ δὲ καὶ θέασ ἐπεδίδου καὶ κυνηγέσια θηρίων ὑπὲρ δύναμιν, δανειζόμενοσ ἐσ ἅπαντα καὶ τὰ πρότερα πάνθ’ ὑπερβάλλων παρασκευῇ καὶ χορηγίᾳ καὶ δόσεσι λαμπραῖσ· ἐφ’ οἷσ αὐτὸν εἵλοντο Γαλατίασ τῆσ τε ἐντὸσ Ἄλπεων καὶ ὑπὲρ Ἄλπεισ ἐπὶ πενταετὲσ ἄρχειν καὶ ἐσ τὴν ἀρχὴν ἔδοσαν τέλη στρατοῦ τέσσαρα. Ὁ δὲ καὶ τὴν ἀποδημίαν οἱ χρόνιον ὁρῶν ἐσομένην καὶ τὸν φθόνον ὡσ ἐπὶ μεγίστοισ δὴ τοῖσ δεδομένοισ μείζονα, Πομπηίῳ μὲν ἐζεύγνυ τὴν θυγατέρα, καίπερ ἐνηγγυημένην Καιπίωνι, δεδιώσ, μὴ καὶ φίλοσ ὢν ἐπιφθονήσειε τῷ μεγέθει τῆσ εὐδαιμονίασ, τοὺσ δὲ θρασυτάτουσ τῶν στασιωτῶν ἐπὶ τὰσ ἀρχὰσ τοῦ μέλλοντοσ ἔτουσ παρῆγε.

καὶ ὕπατον μὲν ἀπέφηνεν Αὖλον Γαβίνιον, φίλον ἑαυτοῦ· Λευκίου δὲ Πείσωνοσ τοῦ σὺν αὐτῷ μέλλοντοσ ὑπατεύσειν τὴν θυγατέρα Καλπουρνίαν αὐτὸσ ἤγετο, βοῶντοσ Κάτωνοσ διαμαστροπεύεσθαι γάμοισ τὴν ἡγεμονίαν. δημάρχουσ δὲ ᾑρεῖτο Οὐατίνιόν τε καὶ Κλώδιον τὸν Καλὸν ἐπίκλην, ὅν τινα αἰσχρὰν ἐν ἱερουργίᾳ γυναικῶν ποτε λαβόντα ὑπόνοιαν ἐπὶ Ιοὐλίᾳ τῇ Καίσαροσ αὐτοῦ γυναικὶ ὁ μὲν Καῖσαρ οὐκ ἔκρινεν, ὑπεραρέσκοντα τῷ δήμῳ, καίπερ ἀποπεμψάμενοσ τῆν γυναῖκα, ἕτεροι δὲ διὰ τὴν ἱερουργίαν ἐσ ἀσέβειαν ἐδίωκον, καὶ συνηγόρευε τοῖσ διώκουσι Κικέρων. καὶ κληθεὶσ ἐσ μαρτυρίαν ὁ Καῖσαρ οὐ κατεῖπεν, ἀλλὰ τότε καὶ δήμαρχον ἐσ ἐπιβουλὴν τοῦ Κικέρωνοσ ἀπέφηνε, διαβάλλοντοσ ἤδη τὴν συμφροσύνην τῶν τριῶν ἀνδρῶν ἐσ μοναρχίαν. οὕτω καὶ λύπησ ἐκράτουν ὑπὸ χρείασ καὶ τὸν ἐχθρὸν εὐηργέτουν ἐσ ἄμυναν ἑτέρου. δοκεῖ δὲ καὶ ὁ Κλώδιοσ ἀμείψασθαι πρότεροσ τὸν Καίσαρα καὶ συλλαβεῖν ἐσ τὴν τῆσ Γαλατίασ ἀρχήν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 2

(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION