- τίνεσ ἐνστάσεισ ἢ παρεμπτώσεισ ἢ δυσκρασία θερμῶν ἢ ὑπέρχυσισ ὑγρῶν; (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 4 3:3)
(플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 4 3:3)
- τίνεσ ἐνστάσεισ ἢ παρεμπτώσεισ ἢ δυσκρασία θερμῶν ἢ ὑπέρχυσισ ὑγρῶν; (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 4 8:3)
(플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 4 8:3)
- "μανία γὰρ ἡ μὲν ἀπὸ σώματοσ ἐπὶ ψυχὴν ἀνεσταλμένη δυσκρασίαισ τισὶν ἢ συμμίξεσιν ἢ πνεύματοσ βλαβεροῦ περιφερομένου τραχεῖα καὶ χαλεπὴ καὶ νοσώδησ· (Plutarch, Amatorius, section 16 2:3)
(플루타르코스, Amatorius, section 16 2:3)
- πολλοὶ μὲν οὖν κατὰ τὰσ μάχασ αὐτῷ κίνδυνοι συνέπεσον καὶ τραύμασι νεανικοῖσ ἀπήντησε, τὴν δὲ πλείστην φθορὰν ἀπορίαι τῶν ἀναγκαίων καὶ δυσκρασίαι τοῦ περιέχοντοσ ἀπειργάσαντο τῆσ στρατιᾶσ, αὐτὸσ δὲ τόλμῃ τὴν τύχην ὑπερβαλέσθαι καὶ τὴν δύναμιν ἀρετῇ φιλοτιμούμενοσ, οὐδὲν ᾤετο τοῖσ θαρροῦσιν ἀνάλωτον οὐδὲ ὀχυρὸν εἶναι τοῖσ ἀτόλμοισ. (Plutarch, Alexander, chapter 58 1:1)
(플루타르코스, Alexander, chapter 58 1:1)
- ὁ γάρ τοι καρπὸσ τῆσ περὶ τῶν ἐνεργειῶν ζητήσεωσ οὗτόσ ἐστι, τὸ τὰσ αἰτίασ τῶν δυσκρασιῶν εἰδότα εἰσ τὸ κατὰ φύσιν ἐπανάγειν αὐτάσ, ὡσ αὐτό γε μόνον τὸ γνῶναι τὴν ἑκάστου τῶν ὀργάνων ἐνέργειαν ἥτισ ἐστὶν οὔπω χρηστὸν εἰσ τὰσ ἰάσεισ. (Galen, On the Natural Faculties., B, section 922)
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 922)
- καίτοι λόγοσ τίσ ἐστι τῶν ἀναιρούντων τὰ τοιαῦτα, μηδενὶ ἂν νοῦν ἔχοντι προσπεσεῖν φάντασμα δαίμονοσ μηδὲ εἴδωλον, Ἀλλὰ παιδάρια καὶ γύναια καὶ παραφόρουσ δι’ ἀσθένειαν ἀνθρώπουσ ἔν τινι πλάνῳ ψυχῆσ ἢ δυσκρασίᾳ σώματοσ γενομένουσ δόξασ ἐφέλκεσθαι κενὰσ καὶ ἀλλοκότουσ, δαίμονα πονηρὸν ἐν αὑτοῖσ τὴν δεισιδαιμονίαν ἔχοντασ. (Plutarch, Dion, chapter 2 2:1)
(플루타르코스, Dion, chapter 2 2:1)
- τούτου δ’ ὑπάρχοντοσ ἡμῖν οὐδὲν ἔτι χαλεπὸν ἐφ’ ἑκάστησ ἐνεργείασ τῇ μὲν εὐκρασία τὸ βέλτιον ἕπεσθαι λέγειν, τῇ δὲ δυσκρασίᾳ τὰ χείρω. (Galen, On the Natural Faculties., B, section 893)
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 893)
- εὐκρασία δ’ ἀέρων καὶ δυσκρασία κρίνεται παρὰ τὰ ψύχη καὶ τὰ θάλπη καὶ τὰ μεταξὺ τούτων, ὥστ’ ἐκ τούτων ἀνάγκη τὴν νῦν Ἰταλίαν ἐν μέσῳ τῶν ὑπερβολῶν ἀμφοτέρων κειμένην τοσαύτην τῷ μήκει πλεῖστον τῆσ εὐκράτου μετέχειν καὶ κατὰ πλείστασ ἰδέασ. (Strabo, Geography, Book 6, chapter 4 2:7)
(스트라본, 지리학, Book 6, chapter 4 2:7)