Ancient Greek-English Dictionary Language

χόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: χόω χώσω ἔχωσα κέχωκα κέχωσμαι ἐχώσθην

Structure: χό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: xe/w

Sense

  1. to throw or heap up

Conjugation

Present tense

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χώσω χώσεις χώσει
Dual χώσετον χώσετον
Plural χώσομεν χώσετε χώσουσιν*
OptativeSingular χώσοιμι χώσοις χώσοι
Dual χώσοιτον χωσοίτην
Plural χώσοιμεν χώσοιτε χώσοιεν
Infinitive χώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
χωσων χωσοντος χωσουσα χωσουσης χωσον χωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χώσομαι χώσει, χώσῃ χώσεται
Dual χώσεσθον χώσεσθον
Plural χωσόμεθα χώσεσθε χώσονται
OptativeSingular χωσοίμην χώσοιο χώσοιτο
Dual χώσοισθον χωσοίσθην
Plural χωσοίμεθα χώσοισθε χώσοιντο
Infinitive χώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χωσομενος χωσομενου χωσομενη χωσομενης χωσομενον χωσομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χωσθήσομαι χωσθήσῃ χωσθήσεται
Dual χωσθήσεσθον χωσθήσεσθον
Plural χωσθησόμεθα χωσθήσεσθε χωσθήσονται
OptativeSingular χωσθησοίμην χωσθήσοιο χωσθήσοιτο
Dual χωσθήσοισθον χωσθησοίσθην
Plural χωσθησοίμεθα χωσθήσοισθε χωσθήσοιντο
Infinitive χωσθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χωσθησομενος χωσθησομενου χωσθησομενη χωσθησομενης χωσθησομενον χωσθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓χωσα έ̓χωσας έ̓χωσεν*
Dual ἐχώσατον ἐχωσάτην
Plural ἐχώσαμεν ἐχώσατε έ̓χωσαν
SubjunctiveSingular χώσω χώσῃς χώσῃ
Dual χώσητον χώσητον
Plural χώσωμεν χώσητε χώσωσιν*
OptativeSingular χώσαιμι χώσαις χώσαι
Dual χώσαιτον χωσαίτην
Plural χώσαιμεν χώσαιτε χώσαιεν
ImperativeSingular χώσον χωσάτω
Dual χώσατον χωσάτων
Plural χώσατε χωσάντων
Infinitive χώσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χωσᾱς χωσαντος χωσᾱσα χωσᾱσης χωσαν χωσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐχωσάμην ἐχώσω ἐχώσατο
Dual ἐχώσασθον ἐχωσάσθην
Plural ἐχωσάμεθα ἐχώσασθε ἐχώσαντο
SubjunctiveSingular χώσωμαι χώσῃ χώσηται
Dual χώσησθον χώσησθον
Plural χωσώμεθα χώσησθε χώσωνται
OptativeSingular χωσαίμην χώσαιο χώσαιτο
Dual χώσαισθον χωσαίσθην
Plural χωσαίμεθα χώσαισθε χώσαιντο
ImperativeSingular χώσαι χωσάσθω
Dual χώσασθον χωσάσθων
Plural χώσασθε χωσάσθων
Infinitive χώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χωσαμενος χωσαμενου χωσαμενη χωσαμενης χωσαμενον χωσαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐχώσθην ἐχώσθης ἐχώσθη
Dual ἐχώσθητον ἐχωσθήτην
Plural ἐχώσθημεν ἐχώσθητε ἐχώσθησαν
SubjunctiveSingular χώσθω χώσθῃς χώσθῃ
Dual χώσθητον χώσθητον
Plural χώσθωμεν χώσθητε χώσθωσιν*
OptativeSingular χωσθείην χωσθείης χωσθείη
Dual χωσθείητον χωσθειήτην
Plural χωσθείημεν χωσθείητε χωσθείησαν
ImperativeSingular χώσθητι χωσθήτω
Dual χώσθητον χωσθήτων
Plural χώσθητε χωσθέντων
Infinitive χωσθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
χωσθεις χωσθεντος χωσθεισα χωσθεισης χωσθεν χωσθεντος

Perfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλ’ ἔχου μου τῆσ δεξιᾶσ καὶ φείδου μὴ κατὰ τοῦ ὀλισθηροῦ πατεῖν. (Lucian, Contemplantes, (no name) 5:16)
  • ἀλλ’ ἐμῆσ ἔχου χερόσ. (Euripides, episode22)
  • ταύτησ ἔχου. (Aristophanes, Lysistrata, Episode 1:4)
  • ἔχου· (Aristophanes, Wasps, Episode, lyric 2:2)
  • "βέλτιον δ’ ἄν ἔχου ἦν, εἰ μὴ μίαν ἡμέραν ἀλλὰ στιγμὴν εἶπε χρόνου" κύκλοσ γὰρ αὑτὸσ καρπίμοισ τε γῆσ φυτοῖσ γένει βροτῶν τε. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 6 5:1)

Synonyms

  1. to throw or heap up

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION