Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑφαιρέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑφαιρέω ὑφαιρήσω ὑφεῖλον

Structure: ὑπ (Prefix) + αἱρέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to seize underneath or inwardly
  2. to draw or take away from under, tried to draw, away
  3. to take away underhand, filch away, gradually to take away, put secretly away, made away with, to take away underhand, filch away, purloin
  4. to rob

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑφαίρω ὑφαίρεις ὑφαίρει
Dual ὑφαίρειτον ὑφαίρειτον
Plural ὑφαίρουμεν ὑφαίρειτε ὑφαίρουσιν*
SubjunctiveSingular ὑφαίρω ὑφαίρῃς ὑφαίρῃ
Dual ὑφαίρητον ὑφαίρητον
Plural ὑφαίρωμεν ὑφαίρητε ὑφαίρωσιν*
OptativeSingular ὑφαίροιμι ὑφαίροις ὑφαίροι
Dual ὑφαίροιτον ὑφαιροίτην
Plural ὑφαίροιμεν ὑφαίροιτε ὑφαίροιεν
ImperativeSingular ὑφαῖρει ὑφαιρεῖτω
Dual ὑφαίρειτον ὑφαιρεῖτων
Plural ὑφαίρειτε ὑφαιροῦντων, ὑφαιρεῖτωσαν
Infinitive ὑφαίρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑφαιρων ὑφαιρουντος ὑφαιρουσα ὑφαιρουσης ὑφαιρουν ὑφαιρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑφαίρουμαι ὑφαίρει, ὑφαίρῃ ὑφαίρειται
Dual ὑφαίρεισθον ὑφαίρεισθον
Plural ὑφαιροῦμεθα ὑφαίρεισθε ὑφαίρουνται
SubjunctiveSingular ὑφαίρωμαι ὑφαίρῃ ὑφαίρηται
Dual ὑφαίρησθον ὑφαίρησθον
Plural ὑφαιρώμεθα ὑφαίρησθε ὑφαίρωνται
OptativeSingular ὑφαιροίμην ὑφαίροιο ὑφαίροιτο
Dual ὑφαίροισθον ὑφαιροίσθην
Plural ὑφαιροίμεθα ὑφαίροισθε ὑφαίροιντο
ImperativeSingular ὑφαίρου ὑφαιρεῖσθω
Dual ὑφαίρεισθον ὑφαιρεῖσθων
Plural ὑφαίρεισθε ὑφαιρεῖσθων, ὑφαιρεῖσθωσαν
Infinitive ὑφαίρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑφαιρουμενος ὑφαιρουμενου ὑφαιρουμενη ὑφαιρουμενης ὑφαιρουμενον ὑφαιρουμενου

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τοῦτο πῶσ καλῶσ ἔχει, σὲ μὲν ὅπωσ ἠβούλου τὴν κατηγορίαν ποιήσασθαι, προειδότα δὲ ἃ ἔχω ἐγὼ δίκαια λέγειν πρὸσ τὰ παρὰ σοῦ ἐψευσμένα, ὑφαιρεῖσθαί μου τὴν ἀπολογίαν; (Hyperides, Speeches, 18:3)
  • τῶν δὲ νόμων οὓσ εἰσέφερε τῷ δήμῳ χαριζόμενοσ καὶ καταλύων τὴν σύγκλητον, ὁ μὲν ἦν κληρουχικὸσ ἀνανέμων τοῖσ πένησι τὴν δημοσίαν, ὁ δὲ στρατιωτικόσ ἐσθῆτά τε κελεύων δημοσίᾳ χορηγεῖσθαι καὶ μηδὲν εἰσ τοῦτο τῆσ μισθοφορᾶσ ὑφαιρεῖσθαι τῶν στρατευομένων, καὶ νεώτερον ἐτῶν ἑπτακαίδεκα μὴ καταλέγεσθαι στρατιώτην δὲ συμμαχικόσ ἰσοψήφουσ ποιῶν τοῖσ πολίταισ τοὺσ Ἰταλιώτασ. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 5 1:1)
  • οὐκ ἀγνοῶ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ὅτι ὡσ μὲν οὐ παρὰ τοὺσ νόμουσ φανερῶσ γέγραφεν τὸ ψήφισμα Ἀριστοκράτησ οὐχ ἕξει δεῖξαι, ὃ δὲ δεινότατον πάντων ἐστίν, τὸ μηδεμίαν κρίσιν ἐν παντὶ ποιῆσαι τῷ ψηφίσματι τοιαύτησ αἰτίασ, τοῦθ’ ὑφαιρεῖσθαι πειράσεται. (Demosthenes, Speeches 21-30, 136:1)
  • ὑφαιρεῖσθαι δὲ ἐθέλουσιν ἀπ’ αὐτοῦ τῆσ γῆσ οἱ Τιθορέαν ἐν τῇ Φωκίδι ἔχοντεσ, ἐθέλουσι δέ, ἐπειδὰν τὸν ἐν τῷ οὐρανῷ ταῦρον ὁ ἥλιοσ διεξίῃ· (Pausanias, Description of Greece, , chapter 17 7:2)
  • ὁμοίωσ δὲ κἄν τινασ ἑτέρασ ὑφαιρεῖσθαι βούλωνται τῶν κατὰ τὴν Αἰολίδα καὶ τὴν Ιὠνίαν, ὅσαι τἀκείνων ᾕρηνται κατὰ τὸν ἐνεστῶτα πόλεμον. (Polybius, Histories, book 21, chapter 13 4:1)

Synonyms

  1. to draw or take away from under

  2. to take away underhand

  3. to rob

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION