- Πῶς οὖν τὸν Ἀπόλλω ὁ Βράγχος καὶ ὁ Υἅκινθος φιλοῦσιν· (Lucian, Dialogi deorum, 3:3)
(루키아노스, Dialogi deorum, 3:3)
- Τέθνηκε γάρ, εἰπέ μοι, ὁ Υἅκινθος· (Lucian, Dialogi deorum, 2:3)
(루키아노스, Dialogi deorum, 2:3)
- πλὴν κατ᾿ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον, ἐπὶ τὰ δεξιά, ἔνθα ὁ Υἅκινθός τέ ἐστι καὶ Νάρκισσος καὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶ Ἑλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖα πάντα κάλλη. (Lucian, Dialogi mortuorum, 1:4)
(루키아노스, Dialogi mortuorum, 1:4)
- "συμπλέκουσι γὰρ καὶ τοῦτ ἔνιοι εἰς τοὺς στεφάνους, ἐπὶ τούτοις ἥ τε οἰνάνθη καὶ τὸ μέλαν ἰόν καὶ τῶν ἀγρίων ὅ τε ἑλίχρυσος καὶ τῆς ἀνεμώνης ἡ λειμωνία καλουμένη καὶ ξίφιον καὶ ὑάκινθος. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 275)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 275)
- περὶ δὲ αὐτὸν ἦσαν Υἅκινθός τε ὁ Λακεδαιμόνιος καὶ ὁ Θεσπιεὺς Νάρκισσος καὶ Ὕλας καὶ ἄλλοι καλοί. (Lucian, Verae Historiae, book 2 17:4)
(루키아노스, Verae Historiae, book 2 17:4)