Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

τελειόω

ο-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: τελειόω

Structure: τελειό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. (of things, acts, works, time) to make perfect, complete, accomplish
  2. (in logic) to complete, make perfect the form or species
  3. (passive, of prophecies) to be fulfilled

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τελείω τελείοις τελείοι
Dual τελείουτον τελείουτον
Plural τελείουμεν τελείουτε τελείουσιν*
SubjunctiveSingular τελείω τελείοις τελείοι
Dual τελείωτον τελείωτον
Plural τελείωμεν τελείωτε τελείωσιν*
OptativeSingular τελείοιμι τελείοις τελείοι
Dual τελείοιτον τελειοίτην
Plural τελείοιμεν τελείοιτε τελείοιεν
ImperativeSingular τελεῖου τελειοῦτω
Dual τελείουτον τελειοῦτων
Plural τελείουτε τελειοῦντων, τελειοῦτωσαν
Infinitive τελείουν
Participle MasculineFeminineNeuter
τελειων τελειουντος τελειουσα τελειουσης τελειουν τελειουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τελείουμαι τελείοι τελείουται
Dual τελείουσθον τελείουσθον
Plural τελειοῦμεθα τελείουσθε τελείουνται
SubjunctiveSingular τελείωμαι τελείοι τελείωται
Dual τελείωσθον τελείωσθον
Plural τελειώμεθα τελείωσθε τελείωνται
OptativeSingular τελειοίμην τελείοιο τελείοιτο
Dual τελείοισθον τελειοίσθην
Plural τελειοίμεθα τελείοισθε τελείοιντο
ImperativeSingular τελείου τελειοῦσθω
Dual τελείουσθον τελειοῦσθων
Plural τελείουσθε τελειοῦσθων, τελειοῦσθωσαν
Infinitive τελείουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τελειουμενος τελειουμενου τελειουμενη τελειουμενης τελειουμενον τελειουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτελεῖουν ἐτελεῖους ἐτελεῖουν*
Dual ἐτελείουτον ἐτελειοῦτην
Plural ἐτελείουμεν ἐτελείουτε ἐτελεῖουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτελειοῦμην ἐτελείου ἐτελείουτο
Dual ἐτελείουσθον ἐτελειοῦσθην
Plural ἐτελειοῦμεθα ἐτελείουσθε ἐτελείουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • δύο μὲν ὑποβακχείουσ ἔχει τοὺσ πρώτουσ πόδασ, κρητικὸν δὲ τὸν τρίτον, εἶτ’ αὖθισ ὑποβακχείουσ δύο καὶ συλλαβὴν ὑφ’ ἧσ τελειοῦται τὸ κῶλον· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1813)
  • "ἡ γὰρ χάρισ οὐχ ἧττον δεομένη τοῦ λαμβάνοντοσ ἢ τοῦ διδόντοσ ἐξ ἀμφοῖν τελειοῦται πρὸσ τὸ καλόν· (Plutarch, De genio Socratis, section 13 6:3)
  • μησὶ γὰρ ἐννέα που ταῖσ πλείσταισ τῶν γυναικῶν ἐν αὐταῖσ τελειοῦται τὰ κυήματα, μεμυκυίαισ μὲν ἅπαντι τῷ αὐχένι, περιεχούσαισ δὲ πανταχόθεν αὐτὰ σὺν τῷ χορίῳ. (Galen, On the Natural Faculties., G, section 32)
  • καὶ γὰρ αὔξεται τὸ θῆλυ καὶ ἀκμάζει καὶ τελειοῦται πρότερον τοῦ ἄρρενοσ. (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 102 1:2)
  • καὶ γὰρ αὔξεται τὸ θῆλυ καὶ ἀκμάζει καὶ τελειοῦται πρότερον τοῦ ἄρρενοσ. (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 102 2:1)

Synonyms

  1. to make perfect

  2. to complete

  3. to be fulfilled

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION