Ancient Greek-English Dictionary Language

τελειόω

ο-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: τελειόω

Structure: τελειό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. (of things, acts, works, time) to make perfect, complete, accomplish
  2. (in logic) to complete, make perfect the form or species
  3. (passive, of prophecies) to be fulfilled

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τελείω τελείοις τελείοι
Dual τελείουτον τελείουτον
Plural τελείουμεν τελείουτε τελείουσιν*
SubjunctiveSingular τελείω τελείοις τελείοι
Dual τελείωτον τελείωτον
Plural τελείωμεν τελείωτε τελείωσιν*
OptativeSingular τελείοιμι τελείοις τελείοι
Dual τελείοιτον τελειοίτην
Plural τελείοιμεν τελείοιτε τελείοιεν
ImperativeSingular τελεῖου τελειοῦτω
Dual τελείουτον τελειοῦτων
Plural τελείουτε τελειοῦντων, τελειοῦτωσαν
Infinitive τελείουν
Participle MasculineFeminineNeuter
τελειων τελειουντος τελειουσα τελειουσης τελειουν τελειουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τελείουμαι τελείοι τελείουται
Dual τελείουσθον τελείουσθον
Plural τελειοῦμεθα τελείουσθε τελείουνται
SubjunctiveSingular τελείωμαι τελείοι τελείωται
Dual τελείωσθον τελείωσθον
Plural τελειώμεθα τελείωσθε τελείωνται
OptativeSingular τελειοίμην τελείοιο τελείοιτο
Dual τελείοισθον τελειοίσθην
Plural τελειοίμεθα τελείοισθε τελείοιντο
ImperativeSingular τελείου τελειοῦσθω
Dual τελείουσθον τελειοῦσθων
Plural τελείουσθε τελειοῦσθων, τελειοῦσθωσαν
Infinitive τελείουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τελειουμενος τελειουμενου τελειουμενη τελειουμενης τελειουμενον τελειουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλ’ οὐδὲν εἴργει σοὶ τελειοῦσθαι τάδε, ἐπεὶ κελεύεισ κἀξαναγκάζεισ, πάτερ. (Sophocles, Trachiniae, episode 8:22)
  • Ἐμπεδοκλῆσ ἐπὶ μὲν τῶν ἀνθρώπων ἄρχεσθαι τῆσ διαρθρώσεωσ ἀπὸ ἕκτησ καὶ τριακοστῆσ, τελειοῦσθαι δὲ τοῖσ μορίοισ ἀπὸ πεντηκοστῆσ μιᾶσ δεούσησ. (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 5, 1:1)
  • ἐπὶ δὲ τῶν θηλυκῶν ἐν διμήνῳ διαρθροῦσθαι ἐν τετραμήνῳ δὲ τελειοῦσθαι διὰ ἐνδεῖν τοῦ θερμοῦ· (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 5, 2:4)
  • τὰ γὰρ ἕτερα τῷ εἴδει ὑφ’ ἑτέρων οἰόμεθα τελειοῦσθαι οὕτω γὰρ φαίνεται καὶ τὰ φυσικὰ καὶ τὰ ὑπὸ τέχνησ, οἱο͂ν ζῷα καὶ δένδρα καὶ γραφὴ καὶ ἄγαλμα καὶ οἰκία καὶ σκεῦοσ· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 10 53:3)
  • ὁμοίωσ δὲ καὶ τὰσ ἐνεργείασ τὰσ διαφερούσασ τῷ εἴδει ὑπὸ διαφερόντων εἴδει τελειοῦσθαι. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 10 54:1)

Synonyms

  1. to make perfect

  2. to complete

  3. to be fulfilled

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION