Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

τελειόω

ο-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: τελειόω

Structure: τελειό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. (of things, acts, works, time) to make perfect, complete, accomplish
  2. (in logic) to complete, make perfect the form or species
  3. (passive, of prophecies) to be fulfilled

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τελείω τελείοις τελείοι
Dual τελείουτον τελείουτον
Plural τελείουμεν τελείουτε τελείουσιν*
SubjunctiveSingular τελείω τελείοις τελείοι
Dual τελείωτον τελείωτον
Plural τελείωμεν τελείωτε τελείωσιν*
OptativeSingular τελείοιμι τελείοις τελείοι
Dual τελείοιτον τελειοίτην
Plural τελείοιμεν τελείοιτε τελείοιεν
ImperativeSingular τελεῖου τελειοῦτω
Dual τελείουτον τελειοῦτων
Plural τελείουτε τελειοῦντων, τελειοῦτωσαν
Infinitive τελείουν
Participle MasculineFeminineNeuter
τελειων τελειουντος τελειουσα τελειουσης τελειουν τελειουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τελείουμαι τελείοι τελείουται
Dual τελείουσθον τελείουσθον
Plural τελειοῦμεθα τελείουσθε τελείουνται
SubjunctiveSingular τελείωμαι τελείοι τελείωται
Dual τελείωσθον τελείωσθον
Plural τελειώμεθα τελείωσθε τελείωνται
OptativeSingular τελειοίμην τελείοιο τελείοιτο
Dual τελείοισθον τελειοίσθην
Plural τελειοίμεθα τελείοισθε τελείοιντο
ImperativeSingular τελείου τελειοῦσθω
Dual τελείουσθον τελειοῦσθων
Plural τελείουσθε τελειοῦσθων, τελειοῦσθωσαν
Infinitive τελείουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τελειουμενος τελειουμενου τελειουμενη τελειουμενης τελειουμενον τελειουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτελεῖουν ἐτελεῖους ἐτελεῖουν*
Dual ἐτελείουτον ἐτελειοῦτην
Plural ἐτελείουμεν ἐτελείουτε ἐτελεῖουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτελειοῦμην ἐτελείου ἐτελείουτο
Dual ἐτελείουσθον ἐτελειοῦσθην
Plural ἐτελειοῦμεθα ἐτελείουσθε ἐτελείουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μετὰ ὁσίου ὁσιωθήσῃ καὶ μετὰ ἀνδρὸσ τελείου τελειωθήσῃ (Septuagint, Liber II Samuelis 22:26)
  • τὸ δὲ Γνίφωνα εἶναι καὶ τοκογλύφον ‐ καὶ γὰρ τάδε ὁρῶ σοι προσόντα ‐ τί φῶμεν, ἀνδρὸσ ἤδη πεπωκότοσ τὸν ἐλλέβορον καὶ τελείου πρὸσ ἀρετήν; (Lucian, Vitarum auctio, (no name) 22:8)
  • καὶ Ἀναξίλασ δ’ ἐν Κίρκῃ καὶ ἀρσενικῶσ εἴρηκε τὸν δέλφακα καὶ ἐπὶ τοῦ τελείου τέθεικε τοὔνομα εἰπών τοὺσ μὲν ὀρεινόμουσ ὑμῶν ποιήσει δέλφακασ ὑλιβάτουσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 17 1:2)
  • αὐτίκα ὁ κατὰ Ἀριστοκράτουσ λόγοσ οὗ καὶ μικρῷ πρότερον ἐμνήσθην ἄρχεται μὲν ἀπὸ κωμικοῦ στίχου τετραμέτρου ἐξ ἀναπαίστων ῥυθμῶν συγκειμένου, λείπεται δὲ ποδὶ τοῦ τελείου, παρ’ ὃ καὶ λέληθεν· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2527)
  • πειράσομαι διὰ βραχυτάτων ἐπιδραμεῖν, προσμαρτυρήσασ τῷ καλῶσ ὑπὸ Μενάνδρου ῥηθέντι τούτῳ ὃν οἱ θεοὶ φιλοῦσιν ἀποθνῄσκει νέοσ ἀλλ’ ἴσωσ ὑποτυχὼν ἂν φαίησ Ἀπολλώνιε φίλτατε,σφόδρ’ ἦν ἐπιτεταγμένοσ ὁ νεανίσκοσ Ἀπόλλωνι καὶ μοίραισ, καὶ σὲ ἔδει ὑπ’ ἐκείνου τελείου γενομένου κηδευθῆναι μεταλλάξαντα τὸν βίον· (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 34 1:1)

Synonyms

  1. to make perfect

  2. to complete

  3. to be fulfilled

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION