Ancient Greek-English Dictionary Language

συνερωτάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συνερωτάω συνερωτήσω

Structure: συν (Prefix) + ἐρωτά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to ask with or at the same time
  2. to establish, by means of question and answer

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνερώτω συνερώτᾳς συνερώτᾳ
Dual συνερώτᾱτον συνερώτᾱτον
Plural συνερώτωμεν συνερώτᾱτε συνερώτωσιν*
SubjunctiveSingular συνερώτω συνερώτῃς συνερώτῃ
Dual συνερώτητον συνερώτητον
Plural συνερώτωμεν συνερώτητε συνερώτωσιν*
OptativeSingular συνερώτῳμι συνερώτῳς συνερώτῳ
Dual συνερώτῳτον συνερωτῷτην
Plural συνερώτῳμεν συνερώτῳτε συνερώτῳεν
ImperativeSingular συνερῶτᾱ συνερωτᾶτω
Dual συνερώτᾱτον συνερωτᾶτων
Plural συνερώτᾱτε συνερωτῶντων, συνερωτᾶτωσαν
Infinitive συνερώτᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνερωτων συνερωτωντος συνερωτωσα συνερωτωσης συνερωτων συνερωτωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνερώτωμαι συνερώτᾳ συνερώτᾱται
Dual συνερώτᾱσθον συνερώτᾱσθον
Plural συνερωτῶμεθα συνερώτᾱσθε συνερώτωνται
SubjunctiveSingular συνερώτωμαι συνερώτῃ συνερώτηται
Dual συνερώτησθον συνερώτησθον
Plural συνερωτώμεθα συνερώτησθε συνερώτωνται
OptativeSingular συνερωτῷμην συνερώτῳο συνερώτῳτο
Dual συνερώτῳσθον συνερωτῷσθην
Plural συνερωτῷμεθα συνερώτῳσθε συνερώτῳντο
ImperativeSingular συνερώτω συνερωτᾶσθω
Dual συνερώτᾱσθον συνερωτᾶσθων
Plural συνερώτᾱσθε συνερωτᾶσθων, συνερωτᾶσθωσαν
Infinitive συνερώτᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνερωτωμενος συνερωτωμενου συνερωτωμενη συνερωτωμενης συνερωτωμενον συνερωτωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνερωτήσω συνερωτήσεις συνερωτήσει
Dual συνερωτήσετον συνερωτήσετον
Plural συνερωτήσομεν συνερωτήσετε συνερωτήσουσιν*
OptativeSingular συνερωτήσοιμι συνερωτήσοις συνερωτήσοι
Dual συνερωτήσοιτον συνερωτησοίτην
Plural συνερωτήσοιμεν συνερωτήσοιτε συνερωτήσοιεν
Infinitive συνερωτήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνερωτησων συνερωτησοντος συνερωτησουσα συνερωτησουσης συνερωτησον συνερωτησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνερωτήσομαι συνερωτήσει, συνερωτήσῃ συνερωτήσεται
Dual συνερωτήσεσθον συνερωτήσεσθον
Plural συνερωτησόμεθα συνερωτήσεσθε συνερωτήσονται
OptativeSingular συνερωτησοίμην συνερωτήσοιο συνερωτήσοιτο
Dual συνερωτήσοισθον συνερωτησοίσθην
Plural συνερωτησοίμεθα συνερωτήσοισθε συνερωτήσοιντο
Infinitive συνερωτήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνερωτησομενος συνερωτησομενου συνερωτησομενη συνερωτησομενης συνερωτησομενον συνερωτησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to ask with or at the same time

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION