Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεκκομίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συνεκκομίζω συνεκκομιῶ

Structure: συν (Prefix) + ἐκ (Prefix) + κομίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to carry out along with
  2. to help in carrying out, help in achieving, to help, in bearing

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκκομίζω συνεκκομίζεις συνεκκομίζει
Dual συνεκκομίζετον συνεκκομίζετον
Plural συνεκκομίζομεν συνεκκομίζετε συνεκκομίζουσιν*
SubjunctiveSingular συνεκκομίζω συνεκκομίζῃς συνεκκομίζῃ
Dual συνεκκομίζητον συνεκκομίζητον
Plural συνεκκομίζωμεν συνεκκομίζητε συνεκκομίζωσιν*
OptativeSingular συνεκκομίζοιμι συνεκκομίζοις συνεκκομίζοι
Dual συνεκκομίζοιτον συνεκκομιζοίτην
Plural συνεκκομίζοιμεν συνεκκομίζοιτε συνεκκομίζοιεν
ImperativeSingular συνεκκόμιζε συνεκκομιζέτω
Dual συνεκκομίζετον συνεκκομιζέτων
Plural συνεκκομίζετε συνεκκομιζόντων, συνεκκομιζέτωσαν
Infinitive συνεκκομίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκκομιζων συνεκκομιζοντος συνεκκομιζουσα συνεκκομιζουσης συνεκκομιζον συνεκκομιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκκομίζομαι συνεκκομίζει, συνεκκομίζῃ συνεκκομίζεται
Dual συνεκκομίζεσθον συνεκκομίζεσθον
Plural συνεκκομιζόμεθα συνεκκομίζεσθε συνεκκομίζονται
SubjunctiveSingular συνεκκομίζωμαι συνεκκομίζῃ συνεκκομίζηται
Dual συνεκκομίζησθον συνεκκομίζησθον
Plural συνεκκομιζώμεθα συνεκκομίζησθε συνεκκομίζωνται
OptativeSingular συνεκκομιζοίμην συνεκκομίζοιο συνεκκομίζοιτο
Dual συνεκκομίζοισθον συνεκκομιζοίσθην
Plural συνεκκομιζοίμεθα συνεκκομίζοισθε συνεκκομίζοιντο
ImperativeSingular συνεκκομίζου συνεκκομιζέσθω
Dual συνεκκομίζεσθον συνεκκομιζέσθων
Plural συνεκκομίζεσθε συνεκκομιζέσθων, συνεκκομιζέσθωσαν
Infinitive συνεκκομίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκκομιζομενος συνεκκομιζομενου συνεκκομιζομενη συνεκκομιζομενης συνεκκομιζομενον συνεκκομιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκκομίω συνεκκομίεις συνεκκομίει
Dual συνεκκομίειτον συνεκκομίειτον
Plural συνεκκομίουμεν συνεκκομίειτε συνεκκομίουσιν*
OptativeSingular συνεκκομίοιμι συνεκκομίοις συνεκκομίοι
Dual συνεκκομίοιτον συνεκκομιοίτην
Plural συνεκκομίοιμεν συνεκκομίοιτε συνεκκομίοιεν
Infinitive συνεκκομίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκκομιων συνεκκομιουντος συνεκκομιουσα συνεκκομιουσης συνεκκομιουν συνεκκομιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκκομίουμαι συνεκκομίει, συνεκκομίῃ συνεκκομίειται
Dual συνεκκομίεισθον συνεκκομίεισθον
Plural συνεκκομιοῦμεθα συνεκκομίεισθε συνεκκομίουνται
OptativeSingular συνεκκομιοίμην συνεκκομίοιο συνεκκομίοιτο
Dual συνεκκομίοισθον συνεκκομιοίσθην
Plural συνεκκομιοίμεθα συνεκκομίοισθε συνεκκομίοιντο
Infinitive συνεκκομίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκκομιουμενος συνεκκομιουμενου συνεκκομιουμενη συνεκκομιουμενης συνεκκομιουμενον συνεκκομιουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "τελευτήσαντοσ δ’ αὐτοῦ γηραιοῦ ἐν τῇ πατρίδι καὶ τῆσ ἐκφορᾶσ παρὰ τὴν θάλατταν γιγνομένησ κατὰ τύχην ἐν τῇ Μιλήτῳ, ἐν τῷ λιμένι πλῆθοσ δελφίνων ἐφάνη ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ μικρὸν ἀπωτέρω τῶν συνεκκομιζόντων τὸν Κοίρανον, ὡσεὶ συνεκφερόντων καὶ συγκηδευόντων τὸν ἄνθρωπον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 85 3:3)

Synonyms

  1. to carry out along with

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION