Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συμπαραμένω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συμπαραμένω συμπαραμενῶ

Structure: συμ (Prefix) + παρα (Prefix) + μέν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to stay along with or among

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαραμένω συμπαραμένεις συμπαραμένει
Dual συμπαραμένετον συμπαραμένετον
Plural συμπαραμένομεν συμπαραμένετε συμπαραμένουσιν*
SubjunctiveSingular συμπαραμένω συμπαραμένῃς συμπαραμένῃ
Dual συμπαραμένητον συμπαραμένητον
Plural συμπαραμένωμεν συμπαραμένητε συμπαραμένωσιν*
OptativeSingular συμπαραμένοιμι συμπαραμένοις συμπαραμένοι
Dual συμπαραμένοιτον συμπαραμενοίτην
Plural συμπαραμένοιμεν συμπαραμένοιτε συμπαραμένοιεν
ImperativeSingular συμπαραμένε συμπαραμενέτω
Dual συμπαραμένετον συμπαραμενέτων
Plural συμπαραμένετε συμπαραμενόντων, συμπαραμενέτωσαν
Infinitive συμπαραμένειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαραμενων συμπαραμενοντος συμπαραμενουσα συμπαραμενουσης συμπαραμενον συμπαραμενοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαραμένομαι συμπαραμένει, συμπαραμένῃ συμπαραμένεται
Dual συμπαραμένεσθον συμπαραμένεσθον
Plural συμπαραμενόμεθα συμπαραμένεσθε συμπαραμένονται
SubjunctiveSingular συμπαραμένωμαι συμπαραμένῃ συμπαραμένηται
Dual συμπαραμένησθον συμπαραμένησθον
Plural συμπαραμενώμεθα συμπαραμένησθε συμπαραμένωνται
OptativeSingular συμπαραμενοίμην συμπαραμένοιο συμπαραμένοιτο
Dual συμπαραμένοισθον συμπαραμενοίσθην
Plural συμπαραμενοίμεθα συμπαραμένοισθε συμπαραμένοιντο
ImperativeSingular συμπαραμένου συμπαραμενέσθω
Dual συμπαραμένεσθον συμπαραμενέσθων
Plural συμπαραμένεσθε συμπαραμενέσθων, συμπαραμενέσθωσαν
Infinitive συμπαραμένεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαραμενομενος συμπαραμενομενου συμπαραμενομενη συμπαραμενομενης συμπαραμενομενον συμπαραμενομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαραμενῶ συμπαραμενεῖς συμπαραμενεῖ
Dual συμπαραμενεῖτον συμπαραμενεῖτον
Plural συμπαραμενοῦμεν συμπαραμενεῖτε συμπαραμενοῦσιν*
OptativeSingular συμπαραμενοῖμι συμπαραμενοῖς συμπαραμενοῖ
Dual συμπαραμενοῖτον συμπαραμενοίτην
Plural συμπαραμενοῖμεν συμπαραμενοῖτε συμπαραμενοῖεν
Infinitive συμπαραμενεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαραμενων συμπαραμενουντος συμπαραμενουσα συμπαραμενουσης συμπαραμενουν συμπαραμενουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαραμενοῦμαι συμπαραμενεῖ, συμπαραμενῇ συμπαραμενεῖται
Dual συμπαραμενεῖσθον συμπαραμενεῖσθον
Plural συμπαραμενούμεθα συμπαραμενεῖσθε συμπαραμενοῦνται
OptativeSingular συμπαραμενοίμην συμπαραμενοῖο συμπαραμενοῖτο
Dual συμπαραμενοῖσθον συμπαραμενοίσθην
Plural συμπαραμενοίμεθα συμπαραμενοῖσθε συμπαραμενοῖντο
Infinitive συμπαραμενεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαραμενουμενος συμπαραμενουμενου συμπαραμενουμενη συμπαραμενουμενης συμπαραμενουμενον συμπαραμενουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαρέμενον συμπαρέμενες συμπαρέμενεν*
Dual συμπαρεμένετον συμπαρεμενέτην
Plural συμπαρεμένομεν συμπαρεμένετε συμπαρέμενον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαρεμενόμην συμπαρεμένου συμπαρεμένετο
Dual συμπαρεμένεσθον συμπαρεμενέσθην
Plural συμπαρεμενόμεθα συμπαρεμένεσθε συμπαρεμένοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION