Sense

1. nose, snout
2. (in the plural) nostrils

Examples

• ὅτι καὶ πάντα εἴδωλα τῶν ἐθνῶν ἐλογίσαντο θεούσ, οἷσ οὔτε ὀμμάτων χρῆσισ εἰσ ὅρασιν οὔτε ρῖνεσ εἰσ συνολκὴν ἀέροσ οὔτε ὦτα ἀκούειν οὔτε δάκτυλοι χειρῶν εἰσ ψηλάφησιν, καὶ οἱ πόδεσ αὐτῶν ἀργοὶ πρὸσ ἐπίβασιν. (Septuagint, Liber Sapientiae 15:15)
• καὶ ὅμωσ ἐν τοσαύτῃ εὐωδίᾳ καὶ ἀφθονίᾳ τῶν ἀρωμάτων καὶ ἐν λιβανωτῷ παμπόλλῳ μόλισ αἱ ῥῖνεσ ἐπιλαθέσθαι μοι καὶ ἀπομαθεῖν ἤθελον τὴν κηλῖδα ἐκείνην τῆσ ὀσμῆσ, ἀλλὰ καὶ νῦν ὀλίγου δέω ναυτιᾶν ὑπομνησθεὶσ αὐτῆσ. (Lucian, Fugitivi, (no name) 1:8)
• Ἀρχὴ τροφῆσ πνεύματοσ, Ῥῖνεσ, στόμα, βρόγχοσ, πλεύμων, καὶ ἡ ἄλλη διαπνοίη‧ ἀρχὴ τροφῆσ καὶ ὑγρῆσ καὶ ξηρῆσ, στόμα, στόμαχοσ, κοιλίη. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , xxx.1)
• ὁ πνεύμων μὲν οὖν καὶ ὁ θώραξ καὶ ἀρτηρίαι αἱ τραχεῖαι καὶ αἱ λεῖαι καὶ καρδία καὶ στόμα καὶ Ῥῖνεσ ἐν ἐλαχίσταισ χρόνου Ῥοπαῖσ εἰσ ἐναντίασ κινήσεισ αὐτά τε μεταβάλλει καὶ τὰσ ὕλασ μεθίστησιν. (Galen, On the Natural Faculties., G, section 1361)
• ὄργανα δὲ μυρία, ἀρχὴ μὲν Ῥῖνεσ, ὁδὸσ ἀρτηριη, χώρη δὲ πνεύμων, θώρηξ δὲ πνεύμονοσ ἔρυμα καὶ δοχή· ἀλλὰ τἄλλα μὲν ὅκωσ ὄργανα μοῦνον διακονέεται τῷ ζῳῴ· πνεύμων δὲ καὶ τὴν αἰτίην ἴσχει τῆσ ὁλκῆσ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 3)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary