Sense

1. one who carries a rod or staff of office
2. a judge, umpire at a contest
3. a magistrate's attendant, a beadle, of the lictors who carried the fasces

Examples

• οὐ μὴν ἀλλὰ σημεῖον ἐν τῷ καθαρμῷ μοχθηρὸν ἔδοξε Κασσίῳ γενέσθαι, τὸν γὰρ στέφανον αὐτῷ κατεστραμμένον ὁ ῥαβδοῦχος προσήνεγκε. (Plutarch, Brutus, chapter 39 2:1)
• Κασσίῳ τε γὰρ τὸν στρατὸν καθαίροντι ὁ ῥαβδοῦχος ἀνεστραμμένον τὸν στέφανον ἐπέθηκε: (Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 17 5:5)

Similar forms

• ῥαβδούχους (19)
• ῥαβδούχοις (10)
• ῥαβδούχων (10)
• ῥαβδοῦχοι (7)
• ῥαβδοῦχον (4)
• ῥαβδούχῳ (3)
• ῥαβδοῦχος (2)
• ῥαβδουχίας (2)
• ῥαβδουχίαν (1)
• ῥαβδοῦχοί (1)
• ῥαβδουχεῖν? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.