Sense

1. an arbiter, umpire, judge
2. pardoning

Examples

• ἐπιγνώμων δίκαιος ἑαυτοῦ φίλος ἔσται, αἱ δὲ γνῶμαι τῶν ἀσεβῶν ἀνεπιεικεῖς. ἁμαρτάνοντας καταδιώξεται κακὰ ἡ δὲ ὁδὸς τῶν ἀσεβῶν πλανήσει αὐτούς. (Septuagint, Liber Proverbiorum 12:28)
• κακὸς μεθ᾿ ὕβρεως πράσσει κακά, οἱ δὲ ἑαυτῶν ἐπιγνώμονες σοφοί. (Septuagint, Liber Proverbiorum 13:10)
• ὃς φείδεται ρῆμα προέσθαι σκληρόν, ἐπιγνώμων, μακρόθυμος δὲ ἀνὴρ φρόνιμος. (Septuagint, Liber Proverbiorum 17:29)
• ἐπίσταται δίκαιος κρίνειν πενιχροῖς, ὁ δὲ ἀσεβὴς οὐ νοεῖ γνῶσιν, καὶ πτωχῷ οὐχ ὑπάρχει νοῦς ἐπιγνώμων. (Septuagint, Liber Proverbiorum 29:7)
• δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ ξυλλεγῆναι μὲν ἐκκλησίαν ἐν τῷ Ὀλύμπῳ περὶ τροπὰς χειμερινάς, ἑλέσθαι δὲ ἐπιγνώμονας τελείους θεοὺς ἑπτά, τρεῖς μὲν ἐκ τῆς παλαιᾶς βουλῆς τῆς ἐπὶ Κρόνου, τέτταρας δὲ ἐκ τῶν δώδεκα, καὶ ἐν αὐτοῖς τὸν Δία: (Lucian, Deorum concilium, (no name) 15:1)
• κἂν τούτου εὐπορήσωμεν, ἄδηλον ἔτι ἡμῖν εἰ ὁ ἐπιγνώμων οὗτος οἶδε διαγιγνώσκειν τὸν ὀρθῶς κρινοῦντα ἢ μή, καὶ ἐπ᾿ αὐτὸν αὖθις τοῦτον ἄλλου ἐπιγνώμονος, οἶμαι, δεῖ. (Lucian, 144:2)
• ἐπιγνώμων δέ τοί εἰμι ἀσχαλάαν, ὅτε δή γε καὶ εὐφροσύνης κόρος ἐστί. (Theocritus, Idylls, 42)

Similar forms

• ἐπιγνώμονας (9)
• ἐπιγνώμων (5)
• ἐπιγνώμονες (2)
• ἐπιγνῶμεν (2)
• ἐπιγνώμον (1)
• ἐπιγνώμονος (1)
• ἐπιγνώμοσιν (1)
• ἐπιγνώμονές (1)
• ἐπιγνώμονα (1)
• ἐπιγνωμόνων? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.