Ancient Greek-English Dictionary Language

θεόδοτος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: θεόδοτος θεόδοτον

Structure: θεοδοτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: di/dwmi

Sense

Examples

  • διόπερ ἔπεμψε Ποσιδώνιον καὶ Θεόδοτον καὶ Ματταθίαν δοῦναι καὶ λαβεῖν δεξιάσ. (Septuagint, Liber Maccabees II 14:19)
  • ἀλλ’ ἐπὰν δὴ τὸν γόητα Θεόδοτον ἢ τὸν παραμασύντην ἴδω τὸν ἀνόσιον βαυκιζόμενον τὰ λευκὰ τ’ ἀναβάλλονθ’ ἅμα, ἥδιστ’ ἂν ἀναπήξαιμ’ ἐπὶ τοῦ ξύλου λαβών. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 125)
  • Ἵππην λέγουσι τὴν ἑταίραν Θεόδοτον ἔχειν ἐραστὴν τὸν ἐπὶ τοῦ χόρτου τότε γενόμενον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 45 5:3)
  • εἴσ δὲ Ἀλεξάνδρειαν ἐπὶ Πομπηϊῴ τεθνηκότι καταχθείσ Θεόδοτον μὲν ἀπεστράφη τὴν Πομπηϊού κεφαλὴν προσφέροντα, τὴν δὲ σφραγῖδα δεξάμενοσ τοῦ ἀνδρὸσ κατεδάκρυσεν ὅσοι δὲ τῶν ἑταίρων αὐτοῦ καὶ συνήθων πλανώμενοι κατὰ τὴν χώραν ἑαλώκεσαν ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ, πάντασ εὐεργέτησε καὶ προσηγάγετο. (Plutarch, Caesar, chapter 48 2:1)
  • καὶ λέγειν ἐκέλευσεν ἣν ἔχει γνώμην ἕκαστοσ, ἦν οὖν δεινὸν περὶ Πομπηϊού Μάγνου βουλεύεσθαι Ποθεινὸν τὸν εὐνοῦχον καὶ Θεόδοτον τὸν Χῖον, ἐπὶ μισθῷ ῥητορικῶν λόγων διδάσκαλον ἀνειλημμένον, καὶ τὸν Αἰγύπτιον Ἀχιλλᾶν κορυφαιότατοι γὰρ ἦσαν ἐν κατευνασταῖσ καὶ τιθηνοῖσ τοῖσ ἄλλοισ οὗτοι σύμβουλοι. (Plutarch, Pompey, chapter 77 2:3)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION