- "εἰ δὲ γλυκὺ τὸ μέλι καὶ πικρὸς ὁ θαλλὸς καὶ ψυχρὰ ἡ χάλαζα καὶ θερμὸς ὁ ἄκρατος καὶ σκοτεινὸς ὁ τῆς νυκτὸς ἀήρ, ὑπὸ πολλῶν ἀντιμαρτυρεῖσθαι, καὶ θηρίων καὶ πραγμάτων καὶ ἀνθρώπων, τῶν μὲν δυσχεραινόντων τὸ μέλι, τῶν δὲ προσιεμένων τὴν θαλλίαν καὶ ἀποκαομένων ὑπὸ τῆς χαλάζης καὶ καταψυχομένων ὑπ οἴνου καὶ πρὸς ἣλιον ἀμβλυωττόντων καὶ νύκτωρ βλεπόντων. (Plutarch, Adversus Colotem, section 2411)
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 2411)
- καὶ μάχης καρτερᾶς γενομένης πάντες μὲν ἐκθύμως ἠγωνίσαντο καὶ ἀφειδῶς, Θάλλος δὲ ὁ Κινέου καὶ Γλαῦκος ὁ Πολυμήδους περὶ αὐτὸν τεταγμένοι τόν στρατηγὸν ἠρίστευσαν. (Plutarch, chapter 13 3:1)
(플루타르코스, chapter 13 3:1)
- χάριν ἀπώσασθαι καὶ φιλοφροσύνην πρὸς τοῦτο ῥυέντος, ῶσπερ οὐκ ἀργυρίτην οὐδὲ δωρίτην ἀγῶνα πολιτείας ἀγωνιζομένοις ἀλλ ἱερὸν ὡς ἀληθῶς καὶ στεφανίτην, ἐπιγραφή τις ἀρκεῖ καὶ πινάκιον καὶ ψήφισμα καὶ θαλλός, ὡς Ἐπιμενίδης ἔλαβεν ἐξ ἀκροπόλεως καθήρας τὴν πόλιν. (Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 27 10:1)
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 27 10:1)
- εἰ τοίνυν τὰ μικρὰ καὶ οὐ τοσούτου δή τινος λόγου - τί γὰρ δὴ πρὸς ἀνδριάντα θαλλός· (Aristides, Aelius, Orationes, 21:7)
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, 21:7)
- εἴπερ ὁ μὲν διαρκὲς, θαλλὸς δὲ κατ αὐτὸν δὴ μόνον τὸν τοῦ προσίεσθαι χρόνον ἔχει τὸ κέρδος: (Aristides, Aelius, Orationes, 21:8)
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, 21:8)