뜻

2. 덧붙다, 묶다, 붙이다

1. to rub against, worn down by intercourse with, to inflict or cause to be inflicted, to be inflicted upon
2. to attach to, the reputation of

예문

• οὕτω δ’ ἄρα παρεφρόνει καὶ θεοβλαβὴσ ἦν ταῦτα πείθων ὑμᾶσ, ὥστ’ οὐδ’ ἐκεῖνο ἠδυνήθη καταμαθεῖν, χωρὶσ τῶν ἄλλων ὧν προσετρίβετο τὰσ τῆσ βουλῆσ σπονδὰσ λύειν ἀξιῶν, ὅτι πένητεσ ἄνθρωποι τῆσ ἀναγκαίου τροφῆσ ἀποκλειόμενοι τοσοῦτοι τὸ πλῆθοσ ὄντεσ ὁμόσε χωρεῖν ἀναγκασθήσονται τοῖσ αἰτίοισ τῆσ συμφορᾶσ οὐθὲν ἔτι φίλιον ἡγούμενοι. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 44 5:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 44 5:1)

유사 형태

• προστρίβεται (6)
• προστρῖψαι (1)
• πρόστριμμ (1)
• προστρίβου (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.