뜻

1. to hold intercourse with, live or associate with, converse with, conducting, intercourse
2. to be attached
3. to be conversant with

예문

• λέγω δὲ τὸ ἐν τηλικούτῳ ὄγκῳ γενομένην αὐτὴν μήτε τῦφον ἐπὶ τῇ εὐπραξίᾳ περιβαλέσθαι μήτε ὑπὲρ τὸ ἀνθρώπινον μέτρον ἐπαρθῆναι πιστεύσασαν τῇ τύχῃ, φυλάττειν δὲ ἐπὶ τοῦ ἰσοπέδου ἑαυτὴν μηδὲν ἀπειρόκαλον ἢ φορτικὸν φρονοῦσαν καὶ τοῖσ προσιοῦσιν δημοτικῶσ τε καὶ ἐκ τοῦ ὁμοίου προσφέρεσθαι καὶ δεξιώσεισ καὶ φιλοφροσύνασ φιλοφρονεῖσθαι τοσούτῳ ἡδίουσ τοῖσ προσομιλοῦσιν, ὅσῳ καὶ παρὰ μείζονοσ ὅμωσ γιγνόμεναι οὐδὲν τραγικὸν ἐμφαίνουσιν. (Lucian, Imagines, (no name) 21:2)

  (루키아노스, Imagines, (no name) 21:2)

• παίδευμα δ’ Ἔρωσ σοφίασ, ἀρετῆσ πλεῖστον ὑπάρχει, καὶ προσομιλεῖν οὗτοσ ὁ δαίμων πάντων ἥδιστοσ ἔφυ θνητοῖσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 113)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 113)

• τούτου <ἡ> γυνὴ Λαοδάμεια καὶ μετὰ θάνατον ἤρα, καὶ ποιήσασα εἴδωλον Πρωτεσιλάῳ παραπλήσιον τούτῳ προσωμίλει. (Apollodorus, Library and Epitome, book E, chapter 3 45:2)

  (아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 3 45:2)

• οὐκοῦν καλῶσ ἔχει οὕτω νομίζειν, ἐμὲ καὶ σὲ προσομιλεῖν ἀλλήλοισ τοῖσ λόγοισ χρωμένουσ τῇ ψυχῇ πρὸσ τὴν ψυχήν; (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 167:7)

  (플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 167:7)

• καὶ τοῦτον οἰεί ἂν σὺ ἐνδεᾶ εἶναι σωφροσύνησ ἢ δικαιοσύνησ τε καὶ ὁσιότητοσ, ᾧ γε μόνῳ προσήκει καὶ περὶ θεοὺσ καὶ περὶ ἀνθρώπουσ ἐξευλαβεῖσθαί τε τὰ δεινὰ καὶ τὰ μή, καὶ τἀγαθὰ πορίζεσθαι, ἐπισταμένῳ ὀρθῶσ προσομιλεῖν; (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 128:3)

  (플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 128:3)

유사 형태

• προσομιλεῖν (9)
• προσομιλῶν (6)
• προσομιλοῦσι (3)
• προσομιλήσῃ (3)
• προσομιλοῦσα (3)
• προσομιλήσας (2)
• προσομιλοῦντα (2)
• προσομιλεῖ (2)
• προσομιλοῦσιν (2)
• προσομιλητικήν (1)
• προσομιλῆσαί (1)
• προσομιλοῦσαν (1)
• προσομιλοῦν (1)
• προσομιλῆσαι (1)
• προσομίλει (1)
• προσομιλίη (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.