Ancient Greek-English Dictionary Language

προσομιλέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προσομιλέω προσομιλήσω

Structure: προς (Prefix) + ὁμιλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to hold intercourse with, live or associate with, converse with, conducting, intercourse
  2. to be attached
  3. to be conversant with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσομιλῶ προσομιλεῖς προσομιλεῖ
Dual προσομιλεῖτον προσομιλεῖτον
Plural προσομιλοῦμεν προσομιλεῖτε προσομιλοῦσιν*
SubjunctiveSingular προσομιλῶ προσομιλῇς προσομιλῇ
Dual προσομιλῆτον προσομιλῆτον
Plural προσομιλῶμεν προσομιλῆτε προσομιλῶσιν*
OptativeSingular προσομιλοῖμι προσομιλοῖς προσομιλοῖ
Dual προσομιλοῖτον προσομιλοίτην
Plural προσομιλοῖμεν προσομιλοῖτε προσομιλοῖεν
ImperativeSingular προσομίλει προσομιλείτω
Dual προσομιλεῖτον προσομιλείτων
Plural προσομιλεῖτε προσομιλούντων, προσομιλείτωσαν
Infinitive προσομιλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσομιλων προσομιλουντος προσομιλουσα προσομιλουσης προσομιλουν προσομιλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσομιλοῦμαι προσομιλεῖ, προσομιλῇ προσομιλεῖται
Dual προσομιλεῖσθον προσομιλεῖσθον
Plural προσομιλούμεθα προσομιλεῖσθε προσομιλοῦνται
SubjunctiveSingular προσομιλῶμαι προσομιλῇ προσομιλῆται
Dual προσομιλῆσθον προσομιλῆσθον
Plural προσομιλώμεθα προσομιλῆσθε προσομιλῶνται
OptativeSingular προσομιλοίμην προσομιλοῖο προσομιλοῖτο
Dual προσομιλοῖσθον προσομιλοίσθην
Plural προσομιλοίμεθα προσομιλοῖσθε προσομιλοῖντο
ImperativeSingular προσομιλοῦ προσομιλείσθω
Dual προσομιλεῖσθον προσομιλείσθων
Plural προσομιλεῖσθε προσομιλείσθων, προσομιλείσθωσαν
Infinitive προσομιλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσομιλουμενος προσομιλουμενου προσομιλουμενη προσομιλουμενης προσομιλουμενον προσομιλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσομιλήσω προσομιλήσεις προσομιλήσει
Dual προσομιλήσετον προσομιλήσετον
Plural προσομιλήσομεν προσομιλήσετε προσομιλήσουσιν*
OptativeSingular προσομιλήσοιμι προσομιλήσοις προσομιλήσοι
Dual προσομιλήσοιτον προσομιλησοίτην
Plural προσομιλήσοιμεν προσομιλήσοιτε προσομιλήσοιεν
Infinitive προσομιλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσομιλησων προσομιλησοντος προσομιλησουσα προσομιλησουσης προσομιλησον προσομιλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσομιλήσομαι προσομιλήσει, προσομιλήσῃ προσομιλήσεται
Dual προσομιλήσεσθον προσομιλήσεσθον
Plural προσομιλησόμεθα προσομιλήσεσθε προσομιλήσονται
OptativeSingular προσομιλησοίμην προσομιλήσοιο προσομιλήσοιτο
Dual προσομιλήσοισθον προσομιλησοίσθην
Plural προσομιλησοίμεθα προσομιλήσοισθε προσομιλήσοιντο
Infinitive προσομιλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσομιλησομενος προσομιλησομενου προσομιλησομενη προσομιλησομενης προσομιλησομενον προσομιλησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • λέγω δὲ τὸ ἐν τηλικούτῳ ὄγκῳ γενομένην αὐτὴν μήτε τῦφον ἐπὶ τῇ εὐπραξίᾳ περιβαλέσθαι μήτε ὑπὲρ τὸ ἀνθρώπινον μέτρον ἐπαρθῆναι πιστεύσασαν τῇ τύχῃ, φυλάττειν δὲ ἐπὶ τοῦ ἰσοπέδου ἑαυτὴν μηδὲν ἀπειρόκαλον ἢ φορτικὸν φρονοῦσαν καὶ τοῖσ προσιοῦσιν δημοτικῶσ τε καὶ ἐκ τοῦ ὁμοίου προσφέρεσθαι καὶ δεξιώσεισ καὶ φιλοφροσύνασ φιλοφρονεῖσθαι τοσούτῳ ἡδίουσ τοῖσ προσομιλοῦσιν, ὅσῳ καὶ παρὰ μείζονοσ ὅμωσ γιγνόμεναι οὐδὲν τραγικὸν ἐμφαίνουσιν. (Lucian, Imagines, (no name) 21:2)
  • παίδευμα δ’ Ἔρωσ σοφίασ, ἀρετῆσ πλεῖστον ὑπάρχει, καὶ προσομιλεῖν οὗτοσ ὁ δαίμων πάντων ἥδιστοσ ἔφυ θνητοῖσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 113)
  • τούτου <ἡ> γυνὴ Λαοδάμεια καὶ μετὰ θάνατον ἤρα, καὶ ποιήσασα εἴδωλον Πρωτεσιλάῳ παραπλήσιον τούτῳ προσωμίλει. (Apollodorus, Library and Epitome, book E, chapter 3 45:2)
  • οὐκοῦν καλῶσ ἔχει οὕτω νομίζειν, ἐμὲ καὶ σὲ προσομιλεῖν ἀλλήλοισ τοῖσ λόγοισ χρωμένουσ τῇ ψυχῇ πρὸσ τὴν ψυχήν; (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 167:7)
  • καὶ τοῦτον οἰεί ἂν σὺ ἐνδεᾶ εἶναι σωφροσύνησ ἢ δικαιοσύνησ τε καὶ ὁσιότητοσ, ᾧ γε μόνῳ προσήκει καὶ περὶ θεοὺσ καὶ περὶ ἀνθρώπουσ ἐξευλαβεῖσθαί τε τὰ δεινὰ καὶ τὰ μή, καὶ τἀγαθὰ πορίζεσθαι, ἐπισταμένῳ ὀρθῶσ προσομιλεῖν; (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 128:3)

Synonyms

  1. to be attached

  2. to be conversant with

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION