Ancient Greek-English Dictionary Language

προσπλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προσπλέω προσπλεύσομαι προσέπλωσα

Structure: προς (Prefix) + πλέϝ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to sail towards or against, against

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσπλέω προσπλεῖς προσπλεῖ
Dual προσπλεῖτον προσπλεῖτον
Plural προσπλέομεν προσπλεῖτε προσπλέουσιν*
SubjunctiveSingular προσπλέω προσπλῇς προσπλῇ
Dual προσπλῆτον προσπλῆτον
Plural προσπλέωμεν προσπλῆτε προσπλέωσιν*
OptativeSingular προσπλέοιμι προσπλέοις προσπλέοι
Dual προσπλέοιτον προσπλεοίτην
Plural προσπλέοιμεν προσπλέοιτε προσπλέοιεν
ImperativeSingular προσπλεῖ προσπλείτω
Dual προσπλεῖτον προσπλείτων
Plural προσπλεῖτε προσπλεόντων, προσπλείτωσαν
Infinitive προσπλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσπλεων προσπλεοντος προσπλεουσα προσπλεουσης προσπλεον προσπλεοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσπλέομαι προσπλεῖ, προσπλῇ προσπλεῖται
Dual προσπλεῖσθον προσπλεῖσθον
Plural προσπλεόμεθα προσπλεῖσθε προσπλέονται
SubjunctiveSingular προσπλέωμαι προσπλῇ προσπλῆται
Dual προσπλῆσθον προσπλῆσθον
Plural προσπλεώμεθα προσπλῆσθε προσπλέωνται
OptativeSingular προσπλεοίμην προσπλέοιο προσπλέοιτο
Dual προσπλέοισθον προσπλεοίσθην
Plural προσπλεοίμεθα προσπλέοισθε προσπλέοιντο
ImperativeSingular προσπλέου προσπλείσθω
Dual προσπλεῖσθον προσπλείσθων
Plural προσπλεῖσθε προσπλείσθων, προσπλείσθωσαν
Infinitive προσπλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσπλεομενος προσπλεομενου προσπλεομενη προσπλεομενης προσπλεομενον προσπλεομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσέπλωσα προσέπλωσας προσέπλωσεν*
Dual προσεπλώσατον προσεπλωσάτην
Plural προσεπλώσαμεν προσεπλώσατε προσέπλωσαν
SubjunctiveSingular προσπλώσω προσπλώσῃς προσπλώσῃ
Dual προσπλώσητον προσπλώσητον
Plural προσπλώσωμεν προσπλώσητε προσπλώσωσιν*
OptativeSingular προσπλώσαιμι προσπλώσαις προσπλώσαι
Dual προσπλώσαιτον προσπλωσαίτην
Plural προσπλώσαιμεν προσπλώσαιτε προσπλώσαιεν
ImperativeSingular προσπλώσον προσπλωσάτω
Dual προσπλώσατον προσπλωσάτων
Plural προσπλώσατε προσπλωσάντων
Infinitive προσπλώσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσπλωσᾱς προσπλωσαντος προσπλωσᾱσα προσπλωσᾱσης προσπλωσαν προσπλωσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσεπλωσάμην προσεπλώσω προσεπλώσατο
Dual προσεπλώσασθον προσεπλωσάσθην
Plural προσεπλωσάμεθα προσεπλώσασθε προσεπλώσαντο
SubjunctiveSingular προσπλώσωμαι προσπλώσῃ προσπλώσηται
Dual προσπλώσησθον προσπλώσησθον
Plural προσπλωσώμεθα προσπλώσησθε προσπλώσωνται
OptativeSingular προσπλωσαίμην προσπλώσαιο προσπλώσαιτο
Dual προσπλώσαισθον προσπλωσαίσθην
Plural προσπλωσαίμεθα προσπλώσαισθε προσπλώσαιντο
ImperativeSingular προσπλώσαι προσπλωσάσθω
Dual προσπλώσασθον προσπλωσάσθων
Plural προσπλώσασθε προσπλωσάσθων
Infinitive προσπλώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσπλωσαμενος προσπλωσαμενου προσπλωσαμενη προσπλωσαμενης προσπλωσαμενον προσπλωσαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ δὲ Ἀνταλκίδασ, ἐπεὶ αὐτῷ οἱ σκοποὶ ἐσήμηναν ὅτι προσπλέοιεν τριήρεισ ὀκτώ, ἐμβιβάσασ τοὺσ ναύτασ εἰσ δώδεκα ναῦσ τὰσ ἄριστα πλεούσασ, καὶ προσπληρώσασθαι κελεύσασ, εἴ τισ ἐνεδεῖτο, ἐκ τῶν καταλειπομένων, ἐνήδρευεν ὡσ ἐδύνατο ἀφανέστατα. (Xenophon, Hellenica, , chapter 1 34:1)
  • ἐκεῖ δὲ πρῶτον μὲν ἀκούσασ ὅτι προσπλέοιεν δέκα τριήρεισ παρὰ Διονυσίου, βοηθήσουσαι τοῖσ Λακεδαιμονίοισ, αὐτὸσ ἐλθὼν καὶ σκεψάμενοσ τῆσ χώρασ ὅθεν τούσ τε προσπλέοντασ δυνατὸν ἦν ὁρᾶν καὶ τοὺσ σημαίνοντασ εἰσ τὴν πόλιν καταφανεῖσ εἶναι, ἐνταῦθα κατέστησε τοὺσ σκοπούσ. (Xenophon, Hellenica, , chapter 2 38:2)

Synonyms

  1. to sail towards or against

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION