Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πρόπολος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: πρόπολος πρόπολον

Structure: προπολ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: pole/w

Sense

  1. employing oneself before
  2. a servant that goes before, an attendant, minister, a rower
  3. one who serves a god, a minister, a temple-servant, bedel
  4. ministering to, devoted to

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative πρόπολος πρόπολον
Genitive προπόλου προπόλου
Dative προπόλῳ προπόλῳ
Accusative πρόπολον πρόπολον
Vocative πρόπολε πρόπολον
DualN/A/V προπόλω προπόλω
G/D προπόλοιν προπόλοιν
PluralNominative πρόπολοι πρόπολα
Genitive προπόλων προπόλων
Dative προπόλοις προπόλοις
Accusative προπόλους πρόπολα
Vocative πρόπολοι πρόπολα
Positive Comparative Superlative
Adjective πρόπολος προπόλου προπολώτερος προπολωτέρου προπολώτατος προπολωτάτου
Adverb προπόλως προπολώτερον προπολώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. ministering to

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION