Sense

1. the pine, stone pine, a pine, utterly

Examples

• ὀλολυξάτω πίτυσ, διότι πέπτωκε κέδροσ, ὅτι μεγάλωσ μεγιστᾶνεσ ἐταλαιπώρησαν. ὀλολύξατε, δρύεσ τῆσ Βασανίτιδοσ, ὅτι κατεσπάσθη ὁ δρυμὸσ ὁ σύμφυτοσ. (Septuagint, Prophetia Zachariae 11:2)
• βουλόμενοσ οὖν αὐτοὺσ ἀπαλλάξαι τῆσ δεισιδαιμονίασ καὶ τὴν δυσελπιστίαν ἀφελεῖν ὁ Τιμολέων, ἐπιστήσασ τὴν πορείαν ἄλλα τε πρέποντα τῷ καιρῷ διελέχθη, καὶ τὸν στέφανον αὐτοῖσ ἔφη πρὸ τῆσ νίκησ κομιζόμενον αὐτομάτωσ εἰσ τὰσ χεῖρασ ἥκειν, ᾧ Κορίνθιοι στεφανοῦσι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἱερὸν καὶ πάτριον τὸ στέμμα τοῦ σελίνου νομίζοντεσ, ἔτι γὰρ τότε τῶν Ἰσθμίων, ὥσπερ νῦν τῶν Νεμείων, τὸ σέλινον ἦν στέφανοσ, οὐ πάλαι δὲ ἡ πίτυσ γέγονεν. (Plutarch, Timoleon, chapter 26 2:1)
• οἰκῶν γὰρ τὸν Κορινθίων ἰσθμὸν ἠνάγκαζε τοὺσ παριόντασ πίτυσ κάμπτοντασ ἀνέχεσθαι· (Apollodorus, Library and Epitome, book 3, chapter 16 2:3)
• Ἁδύ τι τὸ ψιθύρισμα καὶ ἁ πίτυσ αἰπόλε τήνα, ἃ ποτὶ ταῖσ παγαῖσι μελίσδεται, ἁδὺ δὲ καὶ τὺ συρίσδεσ· (Theocritus, Idylls, 1)
• [πάντα δ’ ἔναλλα γένοιτο, καὶ ἁ πίτυσ ὄχνασ ἐνείκαι. (Theocritus, Idylls, 95)

Similar forms

• πίτυος (24)
• πίτυς (23)
• πίτυν (21)
• πιτύων (6)
• πίτυρα (5)
• πίτυλον (4)
• Πιτυοῦσσα (4)
• πιτύροις (4)
• Πιτύα (3)
• Πιτύειαν (3)
• πιτύλῳ (3)
• πίτυϊ (2)
• πίτυλος (2)
• Πιτυοῦντι (2)
• Πιτύας (2)
• πίτυρον (2)
• Πιτυοῦντα (2)
• πιτύαν (2)
• πίτυι (2)
• πίτυός (2)
• πιτυρίτην (1)
• πίτυσσιν (1)
• ̓πιτύχην (1)
• πιτυίνους (1)
• Πιτυρέως (1)
• πιτυώδη (1)
• πιτύινα (1)
• Πιτυούσσῃ (1)
• πιτυώδει (1)
• πιτύεσσι (1)
• πίτυρίν (1)
• πίτυσιν (1)
• πιτύχῃ (1)
• Πιτύεια (1)
• πιτυΐνου (1)
• πίτυνον (1)
• Πιτυρέα (1)
• πιτύρων (1)
• πιτυῶδες (1)
• πιτύλους (1)
• π[ι]τυώδεϊ (1)
• πίτυες (1)
• πιτύλοιν (1)
• πιτυρίδες (1)
• πίτυσι (1)
• Πιτυασσὸν (1)
• πιτυίνοις (1)
• πιτυρώδεα (1)
• πιτυώδεος (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.