Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἰκῶν γὰρ τὸν Κορινθίων ἰσθμὸν ἠνάγκαζε τοὺσ παριόντασ πίτυσ κάμπτοντασ ἀνέχεσθαι·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 16 2:3)
οὗτοσ γὰρ δύο πίτυσ κάμπτων, καὶ πρὸσ ἑκατέραν τὸν ἕνα βραχίονα προσδεσμεύων, ἄφνω τὰσ πίτυσ ἠφίει·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 59 3:1)
πολλὴ μὲν γὰρ ἐλάτη πέφυκεν οὐρανομήκησ ἐν αὐτῇ, πολλὴ δὲ αἴγειροσ, πολλὴ δὲ πίειρα πεύκη ὀξύη τε καὶ πίτυσ καὶ φηγὸσ ἀμφιλαφὴσ καὶ μελίαι ταῖσ διαρρεούσαισ λιβάσι πιαινόμεναι, καὶ πᾶσα ἄλλη βαθεῖα συνυφαινομένη τοῖσ κλάδοισ ὕλη σκιερὸν ἀποτελοῦσα δἰ ὅλησ ἡμέρασ τὸ ὄροσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 20, chapter 15 2:2)
πλανωμένων δὲ τῶν Λαμψακηνῶν ἐν τοῖσι λόγοισι τὸ θέλει τὸ ἔποσ εἶναι τό σφι ἀπείλησε ὁ Κροῖσοσ, πίτυοσ τρόπον ἐκτρίψειν, μόγισ κοτὲ μαθὼν τῶν τισ πρεσβυτέρων εἶπε τὸ ἐόν, ὅτι πίτυσ μούνη πάντων δενδρέων ἐκκοπεῖσα βλαστὸν οὐδένα μετιεῖ ἀλλὰ πανώλεθροσ ἐξαπόλλυται.
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 37 3:1)
ἤριπε δ’ ὡσ ὅτε τισ δρῦσ ἤριπεν ἢ ἀχερωὶ̈σ ἠὲ πίτυσ βλωθρή, τήν τ’ οὔρεσι τέκτονεσ ἄνδρεσ ἐξέταμον πελέκεσσι νεήκεσι νήϊον εἶναι·
(호메로스, 일리아스, Book 13 39:6)
ἤριπε δ’ ὡσ ὅτε τισ δρῦσ ἤριπεν ἢ ἀχερωὶ̈σ ἠὲ πίτυσ βλωθρή, τήν τ’ οὔρεσι τέκτονεσ ἄνδρεσ ἐξέταμον πελέκεσσι νεήκεσι νήϊον εἶναι·
(호메로스, 일리아스, Book 16 39:4)
προϊοῦσι δὲ ἡ πίτυσ ἄχρι γε ἐμοῦ πεφύκει παρὰ τὸν αἰγιαλὸν καὶ Μελικέρτου βωμὸσ ἦν.
(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 1 7:3)
μετὰ δὲ τὸν Ἄνιγρον ὁδεύσαντι ἐπὶ μακρότερον διὰ χωρίου τὰ πλείονα ὑποψάμμου καὶ ἔχοντοσ δένδρα πίτυσ ἀγρίασ, ὀπίσω ἐσ ἀριστερὰ Σκιλλοῦντοσ ὄψει ἐρείπια.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 6 8:1)
ἐν Ἰσθμῷ δὲ ἡ πίτυσ καὶ τὰ ἐν Νεμέᾳ σέλινα ἐπὶ τοῦ Παλαίμονοσ καὶ τοῦ Ἀρχεμόρου τοῖσ παθήμασιν ἐνομίσθησαν.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 48 3:2)
ἡ πίτυσ ἐζητεῖτο καθ’ ὃν λόγον ἐν Ἰσθμίοισ στέμμα γέγονε·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Τίσ αἰτία δι’ ἣν ἡ πίτυσ ἱερὰ Ποσειδῶνοσ ἐνομίσθη καὶ Διονύσου· καὶ ὅτι τὸ πρῶτον ἐστεφάνουν τῇ πίτυι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἔπειτα σελίνῳ, νυνὶ δὲ πάλιν τῇ πίτυι. 1:1)
"οὐ γὰρ ἐχθὲσ ἡ πίτυσ ἐνταῦθα καὶ πρῴην στέμμα γέγονε τῶν Ἰσθμίων, πρότερον δὲ τοῖσ σελίνοισ ἐστέφοντο;
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Τίσ αἰτία δι’ ἣν ἡ πίτυσ ἱερὰ Ποσειδῶνοσ ἐνομίσθη καὶ Διονύσου· καὶ ὅτι τὸ πρῶτον ἐστεφάνουν τῇ πίτυι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἔπειτα σελίνῳ, νυνὶ δὲ πάλιν τῇ πίτυι. 15:1)
ἕτεροι δ’ ἡμῶν τῆσ ἀμαθίασ ὡσ ἐοίκε καὶ τῆσ ἀνηκοϊάσ ἀπέλαυον ἀναπείθοντεσ τοὐναντίον, ὡσ ἡ μὲν πίτυσ ἦν στέμμα τῶν ἀγώνων πάτριον, ἐκ δὲ Νεμέασ κατὰ ζῆλον ὁ τοῦ σελίνου στέφανοσ ξένοσ ὢν ἐπεισῆλθε δι’ Ἡρακλέα, καὶ κρατήσασ ἠμαύρωσεν ἐκεῖνον ὡσ ἱερὸν ἐπιτήδειον·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Τίσ αἰτία δι’ ἣν ἡ πίτυσ ἱερὰ Ποσειδῶνοσ ἐνομίσθη καὶ Διονύσου· καὶ ὅτι τὸ πρῶτον ἐστεφάνουν τῇ πίτυι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἔπειτα σελίνῳ, νυνὶ δὲ πάλιν τῇ πίτυι. 19:1)
ἡ πίτυσ ἀνθεῖ τῇ τιμῇ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Τίσ αἰτία δι’ ἣν ἡ πίτυσ ἱερὰ Ποσειδῶνοσ ἐνομίσθη καὶ Διονύσου· καὶ ὅτι τὸ πρῶτον ἐστεφάνουν τῇ πίτυι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἔπειτα σελίνῳ, νυνὶ δὲ πάλιν τῇ πίτυι. 21:1)
βουλόμενοσ οὖν αὐτοὺσ ἀπαλλάξαι τῆσ δεισιδαιμονίασ καὶ τὴν δυσελπιστίαν ἀφελεῖν ὁ Τιμολέων, ἐπιστήσασ τὴν πορείαν ἄλλα τε πρέποντα τῷ καιρῷ διελέχθη, καὶ τὸν στέφανον αὐτοῖσ ἔφη πρὸ τῆσ νίκησ κομιζόμενον αὐτομάτωσ εἰσ τὰσ χεῖρασ ἥκειν, ᾧ Κορίνθιοι στεφανοῦσι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἱερὸν καὶ πάτριον τὸ στέμμα τοῦ σελίνου νομίζοντεσ, ἔτι γὰρ τότε τῶν Ἰσθμίων, ὥσπερ νῦν τῶν Νεμείων, τὸ σέλινον ἦν στέφανοσ, οὐ πάλαι δὲ ἡ πίτυσ γέγονεν.
(플루타르코스, Timoleon, chapter 26 2:1)
ὀλολυξάτω πίτυσ, διότι πέπτωκε κέδροσ, ὅτι μεγάλωσ μεγιστᾶνεσ ἐταλαιπώρησαν. ὀλολύξατε, δρύεσ τῆσ Βασανίτιδοσ, ὅτι κατεσπάσθη ὁ δρυμὸσ ὁ σύμφυτοσ.
(70인역 성경, 즈카르야서 11:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION