πεφοβημένως
Adverb;
Transliteration:
Principal Part:
πεφοβημένως
Etym.: fobe/w의 완료 과거분사의 부사형
- καὶ οἵ τε τῶν Περσῶν ἵπποι ἐν τῇ ἀναχωρήσει ἐκακοπάθουν βαρέωσ ὡπλισμένουσ τοὺσ ἀμβάτασ σφῶν φέροντεσ, καὶ αὐτοὶ οἱ ἱππεῖσ κατὰ στενὰσ ὁδοὺσ πλήθει τε πολλοὶ καὶ πεφοβημένωσ ξὺν ἀταξίᾳ ἀποχωροῦντεσ οὐ μεῖον ἀπ̓ ἀλλήλων καταπατούμενοι ἢ πρὸσ τῶν διωκόντων πολεμίων ἐβλάπτοντο. (Arrian, Anabasis, book 2, chapter 11 3:2)
- καὶ οὗτοι ἐπὶ τοὺσ ἀποχωροῦντασ τῶν βαρβάρων τραπόμενοι ἀπὸ ξυνθήματοσ, πολλοὺσ μὲν αὐτῶν ἐν τῇ φυγῇ ἀπέκτειναν, οἱ δὲ καὶ πεφοβημένωσ ἀποχωροῦντεσ κατὰ τῶν κρημνῶν ῥίψαντεσ σφᾶσ ἀπέθανον. (Arrian, Anabasis, book 4, chapter 30 4:1)
- φυγόντων δ’ αὐτοῖσ καὶ τῶν ἱππέων, ἀπέκτειναν μὲν οὐδ’ οἱ ἱππεῖσ διώκοντεσ οὔτε ἱππέασ οὔθ’ ὁπλίτασ, ὥσπερ δὲ ἡττώμενοι πεφοβημένωσ διὰ τῶν φευγόντων πολεμίων διέπεσον. (Xenophon, Hellenica, , chapter 5 27:2)