Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

παθητικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: παθητικός παθητική παθητικόν

Structure: παθητικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: paqei=n

Sense

  1. Subject to feeling or passion: sensitive
  2. Full of feeling: passionate, sensuous
  3. pathetic
  4. passive, receptive
  5. (grammar) passive

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative παθητικός παθητική παθητικόν
Genitive παθητικοῦ παθητικῆς παθητικοῦ
Dative παθητικῷ παθητικῇ παθητικῷ
Accusative παθητικόν παθητικήν παθητικόν
Vocative παθητικέ παθητική παθητικόν
DualN/A/V παθητικώ παθητικᾱ́ παθητικώ
G/D παθητικοῖν παθητικαῖν παθητικοῖν
PluralNominative παθητικοί παθητικαί παθητικά
Genitive παθητικῶν παθητικῶν παθητικῶν
Dative παθητικοῖς παθητικαῖς παθητικοῖς
Accusative παθητικούς παθητικᾱ́ς παθητικά
Vocative παθητικοί παθητικαί παθητικά
Positive Comparative Superlative
Adjective παθητικός παθητικοῦ παθητικότερος παθητικοτεροῦ παθητικότατος παθητικοτατοῦ
Adverb παθητικώς παθητικότερον παθητικότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τῷ μέντοι παθητικῷ καὶ ἀλόγῳ μέχρι παντὸσ ὡσ διαφέροντι τοῦ λογιστικοῦ χρώμενοσ διετέλεσεν, οὐχ ὅτι παντελῶσ ἄλογόν ἐστιν ὥσπερ τὸ αἰσθητικὸν ἢ τὸ θρεπτικὸν καὶ φυτικὸν τῆσ ψυχῆσ μέροσ· (Plutarch, De virtute morali, section 3 16:1)
  • "μικρὸν γὰρ οὐδὲν οὐδ’ ἥσυχον οὐδ’ ὁμολογούμενον ἔργον ἐστίν, ὅταν ἄνευ νοῦ τῷ παθητικῷ σώματοσ ἐπιλάβωνται. (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 3025)
  • "Τιτυοὶ δὲ καὶ Τυφῶνεσ ὅ τε Δελφοὺσ κατασχὼν καὶ συνταράξασ τὸ χρηστήριον ὕβρει καὶ βίᾳ Τυφὼν ἐξ ἐκείνων ἄρα τῶν ψυχῶν ἦσαν, ἐρημίᾳ λόγου καὶ τύφῳ πλανηθέντι τῷ παθητικῷ χρησαμένων. (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 3026)
  • μὲν ἀληθινὸν καὶ φιλόκαλον καὶ λογικὸν ἐχούσησ, τὸ δ’ ἄλογον καὶ φιλοψευδὲσ καὶ παθητικόν, ὁ μὲν φίλοσ ἀεὶ τῷ κρείττονι πάρεστι σύμβουλοσ καὶ συνήγοροσ, ὥσπερ ἰατρὸσ τὸ ὑγιαῖνον αὔξων καὶ διαφυλάττων, ὁ δὲ κόλαξ τῷ παθητικῷ καὶ ἀλόγῳ παρακάθηται, καὶ τοῦτο κνᾷ καὶ γαργαλίζει καὶ ἀναπείθει, καὶ ἀφίστησι τοῦ λογισμοῦ, μηχανώμενοσ αὐτῷ πονηράσ τινασ ἡδυπαθείασ. (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 20 1:1)
  • ἐν οἷσ φανερόν ἐστιν ὅτι κατὰ φύσιν καὶ συμφέρον τὸ ἄρχεσθαι τῷ σώματι ὑπὸ τῆσ ψυχῆσ, καὶ τῷ παθητικῷ μορίῳ ὑπὸ τοῦ νοῦ καὶ τοῦ μορίου τοῦ λόγον ἔχοντοσ, τὸ δ’ ἐξ ἴσου ἢ ἀνάπαλιν βλαβερὸν πᾶσιν. (Aristotle, Politics, Book 1 55:1)

Synonyms

  1. passive

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION