Ancient Greek-English Dictionary Language

παθητικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: παθητικός παθητική παθητικόν

Structure: παθητικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: paqei=n

Sense

  1. Subject to feeling or passion: sensitive
  2. Full of feeling: passionate, sensuous
  3. pathetic
  4. passive, receptive
  5. (grammar) passive

Examples

  • ἀλόγου καὶ περὶ τὸν εἰλικρινῆ καὶ ἀπαθῆ νοῦν συνισταμένη σοφία καὶ φρόνησισ αὐτοτελήσ τίσ ἐστιν ἀκρότησ τοῦ λόγου καὶ δύναμισ, ᾗ τὸ θειότατον ἐγγίνεται τῆσ ἐπιστήμησ καὶ μακαριώτατον, ἡ δ’ ἀναγκαία διὰ τὸ σῶμα καὶ δεομένη τῆσ παθητικῆσ ὥσπερ ὀργανικῆσ ὑπηρεσίασ ἐπὶ τὸ πρακτικόν, οὐκ οὖσα φθορὰ τοῦ ἀλόγου τῆσ ψυχῆσ οὐδ’ ἀναίρεσισ ἀλλὰ τάξισ καὶ διακόσμησισ, ἀκρότησ μέν ἐστι τῇ δυνάμει καὶ τῇ ποιότητι, τῷ ποσῷ δὲ μεσότησ γίνεται τὸ ὑπερβάλλον ἐξαιροῦσα καὶ τὸ ἐλλεῖπον. (Plutarch, De virtute morali, section 5 10:1)
  • ἡ δ’ ἀναγκαία διὰ τὸ σῶμα καὶ δεομένη νὴ Δία τῆσ παθητικῆσ ὥσπερ ὀργανικῆσ ὑπηρεσίασ ἐπὶ τὸ πρακτικόν, οὐκ οὖσα φθορὰ τοῦ ἀλόγου τῆσ ψυχῆσ οὐδ’ ἀναίρεσισ ἀλλὰ τάξισ καὶ διακόσμησισ, ἀκρότησ μέν ἐστι τῇ δυνάμει καὶ τῇ ποιότητι, τῷ ποσῷ δὲ μεσότησ γίνεται τὸ ὑπερβάλλον ἐξαιροῦσα καὶ τὸ ἐλλεῖπον. (Plutarch, De virtute morali, section 5 6:1)
  • ἡ μὲν γὰρ τοῦ παθεῖν ἐστὶ δύναμισ, ἡ ἐν αὐτῷ τῷ πάσχοντι ἀρχὴ μεταβολῆσ παθητικῆσ ὑπ’ ἄλλου ἢ ᾗ ἄλλο· (Aristotle, Metaphysics, Book 9 9:1)

Synonyms

  1. passive

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION