Ancient Greek-English Dictionary Language

παθητικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: παθητικός παθητική παθητικόν

Structure: παθητικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: paqei=n

Sense

  1. Subject to feeling or passion: sensitive
  2. Full of feeling: passionate, sensuous
  3. pathetic
  4. passive, receptive
  5. (grammar) passive

Examples

  • τοιαύτην δὴ καταλαβὼν τὴν πολιτικὴν λέξιν ὁ Δημοσθένησ οὕτω κεκινημένην ποικίλωσ, καὶ τηλικούτοισ ἐπεισελθὼν ἀνδράσιν ἑνὸσ μὲν οὐθενὸσ ἠξίωσε γενέσθαι ζηλωτὴσ οὔτε χαρακτῆροσ οὔτε ἀνδρόσ, ἡμιέργουσ τινὰσ ἅπαντασ οἰόμενοσ εἶναι καὶ ἀτελεῖσ, ἐξ ἁπάντων δ’ αὐτῶν ὅσα κράτιστα καὶ χρησιμώτατα ἦν, ἐκλεγόμενοσ συνύφαινε καὶ μίαν ἐκ πολλῶν διάλεκτον ἀπετέλει, μεγαλοπρεπῆ λιτήν, περιττὴν ἀπέριττον, ἐξηλλαγμένην συνήθη, πανηγυρικὴν ἀληθινήν, αὐστηρὰν ἱλαράν, σύντονον ἀνειμένην, ἡδεῖαν πικράν, ἠθικὴν παθητικήν, οὐδὲν διαλλάττουσαν τοῦ μεμυθευμένου παρὰ τοῖσ ἀρχαίοισ ποιηταῖσ Πρωτέωσ, ὃσ ἅπασαν ἰδέαν μορφῆσ ἀμογητὶ μετελάμβανεν, εἴτε θεὸσ ἢ δαίμων τισ ἐκεῖνοσ ἄρα ἦν παρακρουόμενοσ ὄψεισ τὰσ ἀνθρωπίνασ εἴτε διαλέκτου ποικίλον τι χρῆμα ἐν ἀνδρὶ σοφῷ, πάσησ ἀπατηλὸν ἀκοῆσ, ὃ μᾶλλον ἄν τισ εἰκάσειεν, ἐπειδὴ ταπεινὰσ καὶ ἀσχήμονασ ὄψεισ οὔτε θεοῖσ οὔτε δαίμοσι προσάπτειν ὅσιον. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 83)
  • ὃ δὲ τούτων μὲν οὐδέτερον ἔχει δεικνύναι, κοινῶσ δὲ διαβάλλει τὴν παθητικὴν διάλεκτον, οὖσαν ἐπιτηδειοτάτην εἰσ πολιτικοὺσ παραλαμβάνεσθαι λόγουσ, λεληθότα ἐγκώμια μεταφέρων εἰσ τὰσ κατηγορίασ, ὥσπερ ἔφην. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 55 2:1)
  • ὅσοι δ’ ἐν ἁμαρτήματοσ αὐτὸ μοίρᾳ φέρουσι, τὰσ αἰτίασ οὐκ ἐξητακότεσ, δι’ ἃσ εἰώθει πλεονάζειν ἐνίοτε ἐν τοῖσ ὀνόμασιν, οὐ δεόντωσ αὐτοῦ κατηγοροῦσιν, ἀλλ’ ἐοίκασιν οἱ τοῦτο συκοφαντοῦντεσ τὴν βραχυλογίαν ἐκ παντὸσ ἀπαιτεῖν, ἥν, ὅπερ εἶπον, παντὸσ μᾶλλον καὶ εὐκαιρότερον παρέχεται, τῶν δὲ ἄλλων ἀρετῶν οὐδεμίαν, οὐκέτι συνορῶντεσ ὅτι καὶ τῆσ σαφηνείασ δεῖ στοχάζεσθαι τὸν ῥήτορα καὶ τῆσ ἐναργείασ καὶ τῆσ αὐξήσεωσ καὶ τῆσ περὶ τὴν σύνθεσιν τῶν ὀνομάτων εὐρυθμίασ, ὑπὲρ ἅπαντα δὲ ταῦτα τοῦ παθητικήν τε καὶ ἠθικὴν καὶ ἐναγώνιον ποιεῖν τὴν λέξιν, ἐν οἷσ ἐστιν ἡ πλείστη τοῦ πιθανοῦ μοῖρα. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 58 1:1)
  • οὕτωσ δ’ ὁρίζων τὴν παθητικὴν κίνησιν ἐμποιεῖ τὰσ ἠθικὰσ ἀρετὰσ περὶ τὸ ἄλογον, ἐλλείψεωσ καὶ ὑπερβολῆσ μεσότητασ οὔσασ. (Plutarch, De virtute morali, section 5 9:3)
  • οὐ μόνον τοίνυν ἀπὸ τῆσ μάχησ ἀλλ’ οὐδὲν ἧττον ἀπὸ τῆσ ἀκολουθίασ κατίδοι τισ ἂν τὴν παθητικὴν ἀρχὴν τῆσ λογικῆσ οὖσαν ἑτέραν. (Plutarch, De virtute morali, section 81)

Synonyms

  1. passive

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION