Ancient Greek-English Dictionary Language

παθητικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: παθητικός παθητική παθητικόν

Structure: παθητικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: paqei=n

Sense

  1. Subject to feeling or passion: sensitive
  2. Full of feeling: passionate, sensuous
  3. pathetic
  4. passive, receptive
  5. (grammar) passive

Examples

  • ἦν δὲ ἡ Πυλάδου ὄρχησισ ὀγκώδησ παθητική τε καὶ πολυπρόσωποσ, ἡ δὲ Βαθύλλειοσ ἱλαρωτέρα καὶ γὰρ ὑπόρχημά τι τοῦτον διατίθεσθαι. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 37 1:2)
  • ἀλλὰ μὴν ὅτι γε ἄψυχόσ ἐστιν ἡ διάλεκτοσ αὐτοῦ καὶ οὐ παθητικὴ πνεύματόσ τε, οὗ μάλιστα δεῖ τοῖσ ἐναγωνίοισ λόγοισ, ἐλαχίστην ἔχουσα μοῖραν, οἰόμαι μὲν ἔγωγε καὶ χωρὶσ ὑπομνήσεωσ ἅπασιν εἶναι φανερόν. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 19 4:6)
  • ἐπεὶ γὰρ ἐν τῷ τὸ σιτίον αἷμα γίγνεσθαι παθητικὴ μὲν ἡ τοῦ σιτίου, δραστικὴ δ’ ἡ τῆσ φλεβὸσ γίγνεται κίνησισ, ὡσαύτωσ δὲ κἀν τῷ μεταφέρειν τὰ κῶλα κινεῖ μὲν ὁ μῦσ, κινεῖται δὲ τὰ ὀστᾶ, τὴν μὲν τῆσ φλεβὸσ καὶ τῶν μυῶν κίνησιν ἐνέργειαν εἶναί φημι, τὴν δὲ τῶν σιτίων τε καὶ τῶν ὀστῶν σύμπτωμά τε καὶ πάθημα· (Galen, On the Natural Faculties., , section 236)
  • καὶ ἡ Μιξολύδιοσ δὲ παθητικὴ τίσ ἐστι, τραγῳδίαισ ἁρμόζουσα. (Pseudo-Plutarch, De musica, section 161)
  • ἔστι δὲ παθητικὴ μὲν οἱο͂ν εἴ τισ ὀργιζόμενοσ φαίη ψεῦδοσ εἶναι ὡσ δεῖ γιγνώσκειν αὑτόν· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 21 13:2)

Synonyms

  1. passive

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION