- ὅταν δέ τισ ἐπικουρίασ δεόμενοσ ἑταῖροσ ἐκ παλαιοῦ καὶ φίλοσ ἀπὸ πολλῶν ὀλίγα αἰτῇ προσελθών, σιωπὴ καὶ ἀπορία καὶ ἀμαθία καὶ παλινῳδία τῶν δογμάτων πρὸσ τὸ ἐναντίον· (Lucian, Piscator, (no name) 35:3)
(루키아노스, Piscator, (no name) 35:3)
- αὕτη σοι, ὦ φίλε Ἔρωσ, εἰσ ἡμετέραν δύναμιν ὅτι καλλίστη καὶ ἀρίστη δέδοταί τε καὶ ἐκτέτεισται παλινῳδία, τά τε ἄλλα καὶ τοῖσ ὀνόμασιν ἠναγκασμένη ποιητικοῖσ τισιν διὰ Φαῖδρον εἰρῆσθαι. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 207:1)
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 207:1)
- τοιαύτη τισ ἡμῖν τῆσ τύχησ ἡ περὶ τὴν πόλιν γέγονε παλινῳδία. (Aristides, Aelius, Orationes, 4:16)
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, 4:16)
- οὐκοῦν ἡ παλινῳδία καὶ δὴ φανερά. (Aristides, Aelius, Orationes, 109:7)
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, 109:7)
- ἃ δ’ ἐν τῇ παλινῳδίᾳ τὸν ἔρωτα ἀφοσιούμενοσ αὖθισ ὁ Σωκράτησ εἴρηκεν ἐνθένδε ἀρξάμενοσ· (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 7 3:2)
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 7 3:2)
- νῦν δ’ ὡρ́α μοι τὸν Στησίχορον μιμήσασθαι τῇ παλινῳδίᾳ, καὶ μὴ τότε ἀβούλητα ᾄδοντα τἀκ τῶν εὐχῶν νυνὶ σιωπῆσαι. (Aristides, Aelius, Orationes, 2:3)
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, 2:3)