Sense

1. it repents, rues
2. I repent of
3. it repents, to repent
4. since it repented
5. to cause repentance or sorrow
6. to feel repentance, to rue, regret, they repented that, to change one's purpose or line of conduct
7. that which will cause regret, matter for future repentance

Examples

• εἰ μὴ μεταμέλει σοι ἐκείνων καὶ ἀνατίθεσαι αὖθισ τὰ εἰρημένα καὶ ἀμφισβητεῖτε τῆσ ἐπιμελείασ παρωσάμενοι τὴν Εἱμαρμένην; (Lucian, Juppiter confuatus, (no name) 10:7)
• μετὰ ταῦτα, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἀφικνοῦνταί μοι ἀπαγγέλλοντεσ, ὅτι ὁ πατὴρ ἀφεῖται καὶ Σατύρῳ οὕτωσ ἁπάντων μεταμέλει τῶν πεπραγμένων, ὥστε πίστεισ τε τὰσ μεγίστασ αὐτῷ δεδωκὼσ εἰή καὶ τὴν ἀρχὴν ἔτι μείζω πεποιηκὼσ ἧσ εἶχε πρότερον καὶ τὴν ἀδελφὴν τὴν ἐμὴν γυναῖκα τῷ ἑαυτοῦ υἱεῖ εἰληφώσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 19 5:5)
• "καί μοι ἤδη μεταμέλει ὅτι δεῦρο ἀνιὼν οὐχὶ τὼ ὀφθαλμὼ τοῦ ἀετοῦ ἐνεθέμην τοὺσ ἐμοὺσ ἐξελών ὡσ νῦν γε ἡμιτελὴσ ἀφῖγμαι καὶ οὐ πάντα βασιλικῶσ ἐνεσκευασμένοσ, ἀλλ’ ἐοίκα τοῖσ νόθοισ ἐκείνοισ καὶ ἀποκηρύκτοισ. (Lucian, Icaromenippus, (no name) 14:11)
• εἴ τι κεκλοφὼσ νὴ Δία ἐκεῖθεν ἥκεισ ἀργύριον ἢ χρυσίον παρὰ τοῦ θεοῦ, κἄπειτ’ ἴσωσ σοι μεταμέλει. (Aristophanes, Plutus, Episode28)
• ἐγὼ δὲ κατὰ θεὸν εἱλόμην, καὶ οὐ μεταμέλει μοι τῆσ αἱρέσεωσ· (Lucian, 42:2)

Similar forms

• μεταμελόμενος (6)
• μεταμελομένους (6)
• μεταμελομένων (2)
• μεταμελομένη (2)
• μεταμέλομαι (2)
• μεταμελομένοις (1)
• μεταμελομένην (1)
• μεταμελησόμενον (1)
• μεταμελόμενοι (1)
• μεταμελόμενον (1)
• μεταμελομένης (1)
• μεταμελομένου (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.