뜻

2. 뉘우치다, 귀찮아하다
3. 뉘우치다, 귀찮아하다, 꺼려하다
6. 후회하다, 뉘우치다, 한탄하다, 미안해하다

1. it repents, rues
2. I repent of
3. it repents, to repent
4. since it repented
5. to cause repentance or sorrow
6. to feel repentance, to rue, regret, they repented that, to change one's purpose or line of conduct
7. that which will cause regret, matter for future repentance

예문

• καὶ ταῖσ μὲν λοιπαῖσ ὁρμοῦντεσ περὶ Σηστὸν ἐκώλυον τοὺσ πλέοντασ εἰσ τὸν Πόντον, μιᾷ δ’ ἐκπλεύσασ ὁ ναύαρχοσ κατεπείραζε τῶν Βυζαντίων, εἴ πωσ ἤδη μεταμελοῖντο καταπεπληγμένοι τὸν πόλεμον. (Polybius, Histories, book 4, chapter 50 6:1)

  (폴리비오스, Histories, book 4, chapter 50 6:1)

유사 형태

• μεταμελόμενος (6)
• μεταμελομένους (6)
• μεταμελομένων (2)
• μεταμελομένη (2)
• μεταμέλομαι (2)
• μεταμελομένην (1)
• μεταμελησόμενον (1)
• μεταμελόμενοι (1)
• μεταμελόμενον (1)
• μεταμελομένης (1)
• μεταμελομένου (1)
• μεταμελομένοις (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.