뜻

2. 뉘우치다, 귀찮아하다
3. 뉘우치다, 귀찮아하다, 꺼려하다
6. 후회하다, 뉘우치다, 한탄하다, 미안해하다

1. it repents, rues
2. I repent of
3. it repents, to repent
4. since it repented
5. to cause repentance or sorrow
6. to feel repentance, to rue, regret, they repented that, to change one's purpose or line of conduct
7. that which will cause regret, matter for future repentance

예문

• βασιλεὺσ μὲν οὖν ἐφ’ οἷσ ἐξηπατήθη μεταμελόμενοσ ἡσυχίαν ἦγεν, ἡ δὲ Στάτειρα καὶ πρὸσ τἆλλα φανερῶσ ἠναντιοῦτο καὶ τούτοισ ἐδυσχέραινεν, ὡσ ἄνδρασ εὐνούχουσ καὶ πιστοὺσ βασιλεῖ διὰ Κῦρον ὠμῶσ καὶ παρανόμωσ ἀπολλυούσησ αὐτῆσ. (Plutarch, Artaxerxes, chapter 17 6:1)

  (플루타르코스, Artaxerxes, chapter 17 6:1)

• ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνοσ αἰσχυνθεὶσ ἐπαύσατο καί τὸ λοιπὸν ἄπωθεν ἤδη προσηγόρευεν, ἀχθόμενοσ αὖ πάλιν καί μεταμελόμενοσ τῇ φυγῇ τοῦ φιλήματοσ, ὁ Ἀγησίλαοσ προσεποιεῖτο θαυμάζειν ὅ τι δὴ παθὼν αὐτὸν ὁ Μεγαβάτησ ἀπὸ στόματοσ οὐ φιλοφρονοῖτο. (Plutarch, Agesilaus, chapter 11 6:1)

  (플루타르코스, Agesilaus, chapter 11 6:1)

• τοῦ δὴ δι’ ἄγνοιαν ὁ μὲν ἐν μεταμελείᾳ ἄκων δοκεῖ, ὁ δὲ μὴ μεταμελόμενοσ, ἐπεὶ ἕτεροσ, ἔστω οὐχ ἑκών· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 3 17:1)

  (아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 17:1)

• ὁ δὲ κατακανὼν ὥσπερ ἐχθρὸν ἀπολέσασ οὔτε μεταμελόμενοσ πώποτε φανερὸσ ἐγένετο οὔτε ἀντὶ τοῦ κακοῦ ἔργου τιμῆσ τινοσ ἠξίωσε τὸν κατὰ γῆσ. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 6 6:2)

  (크세노폰, Cyropaedia, , chapter 6 6:2)

• ὡσ οὖν ἀπεῖπεν ὁ θεὸσ τῇ τοῦ προφήτου δεήσει καὶ δῆλοσ ἦν μεταμελόμενοσ, ἅμ’ ἡμέρᾳ Σαμουῆλοσ εἰσ Γάλγαλα παραγίνεται πρὸσ Σαοῦλον· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 6 187:1)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 187:1)

유사 형태

• μεταμελομένους (6)
• μεταμελόμενος (6)
• μεταμελομένη (2)
• μεταμέλομαι (2)
• μεταμελομένων (2)
• μεταμελόμενοι (1)
• μεταμελόμενον (1)
• μεταμελομένης (1)
• μεταμελομένου (1)
• μεταμελομένοις (1)
• μεταμελομένην (1)
• μεταμελησόμενον (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.