κρόμμυον
Second declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
κρόμμυον
κρόμμυου
Structure:
κρομμυ
(Stem)
+
ον
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οὔτε δὲ συκοφάντην δέδιασ αὐτὸσ οὔτε λῃστὴν μὴ ὑφέληται τὸ χρυσίον ὑπερβὰσ τὸ θριγκίον ἢ διορύξασ τὸν τοῖχον, οὔτε πράγματα ἔχεισ λογιζόμενοσ ἢ ἀπαιτῶν ἢ τοῖσ καταράτοισ οἰκονόμοισ διαπυκτεύων καὶ πρὸσ τοσαύτασ φροντίδασ μεριζόμενοσ, ἀλλὰ κρηπῖδα συντελέσασ ἑπτὰ ὀβολοὺσ τὸν μισθὸν ἔχων, ἀπαναστὰσ περὶ δείλην ὀψίαν λουσάμενοσ, ἢν δοκῇ, σαπέρδην τινὰ ἢ μαινίδασ ἢ κρομμύων κεφαλίδασ ὀλίγασ πριάμενοσ εὐφραίνεισ σεαυτὸν ᾅδων τὰ πολλὰ καὶ τῇ βελτίστῃ Πενίᾳ προσφιλοσοφῶν. (Lucian, Gallus, (no name) 22:3)
- καὶ κάρτα μέντἂν εὐθέωσ καθείλκετε τριακοσίασ ναῦσ, ἦν δ’ ἂν ἡ πόλισ πλέα θορύβου στρατιωτῶν, περὶ τριηράρχου βοῆσ, μισθοῦ διδομένου, παλλαδίων χρυσουμένων, στοᾶσ στεναχούσησ, σιτίων μετρουμένων, ἀσκῶν, τροπωτήρων, κάδουσ ὠνουμένων, σκορόδων, ἐλαῶν, κρομμύων ἐν δικτύοισ, στεφάνων, τριχίδων, αὐλητρίδων, ὑπωπίων· (Aristophanes, Acharnians, Lyric-Scene, iambics 2:3)
- ἥδομαί γ’ ἥδομαι κράνουσ ἀπηλλαγμένοσ τυροῦ τε καὶ κρομμύων. (Aristophanes, Peace, Parabasis, strophe 11)
- κρομμύων ὀσφραίνομαι. (Aristophanes, Frogs, Lyric-Scene, iambics62)
- ἔλαιον δὲ ποιοῦνται ἀπὸ τῶν κρομμύων πάνυ λιπαρόν τε καὶ εὐῶδεσ ὥσπερ μύρον. (Lucian, Verae Historiae, book 1 24:3)