κρόμμυον
Second declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
κρόμμυον
κρόμμυου
Structure:
κρομμυ
(Stem)
+
ον
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὁ βοῦσ θεόσ, Πηλουσιώταισ δὲ κρόμμυον, καὶ ἄλλοισ ἶβισ ἢ κροκόδειλοσ καὶ ἄλλοισ κυνοκέφαλοσ ἢ αἴλουροσ ἢ πίθηκοσ· (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 42:5)
- ταῦτα ἡμᾶσ μάλιστα ἀποπνίγει, ὦ Κρόνε, καὶ ἀφόρητον ἡγούμεθα τὸ πρᾶγμα, τὸν μὲν ἐφ̓ ἁλουργίδων κατακείμενον τοσούτοισ ἀγαθοῖσ ἐντρυφᾶν ἐρυγγάνοντα καὶ ὑπὸ τῶν συνόντων εὐδαιμονιζόμενον ἀεὶ ἑορτάζοντα, ἐμὲ δὲ καὶ τοὺσ ὁμοίουσ ὀνειροπολεῖν, εἴ ποθεν ὀβολοὶ τέτταρεσ γένοιντο, ὡσ ἔχοιμεν ἄρτων γοῦν ἢ ἀλφίτων ἐμπεπλησμένοι καθεύδειν κάρδαμον ἢ θύμον ἢ κρόμμυον ἐπιτρώγοντεσ. (Lucian, Saturnalia, letter 1 3:1)
- καὶ γὰρ ἅ νῦν ἐποτνιῶ πρόσ με, ὡσ τοὺσ μὲν ὑῶν καὶ πλακούντων ἐμφορουμένουσ, ὑμᾶσ δὲ κάρδαμον ἢ θύμον ἢ κρόμμυον ἐπιτρώγοντασ ἐν τῇ ἑορτῇ, σκέψαι ὁποῖά ἐστι· (Lucian, Saturnalia, letter 2 4:1)
- καὶ νᾶπυ Κύπριον καὶ σκαμωνίασ ὀπὸν καὶ κάρδαμον Μιλήσιον καὶ κρόμμυον Σαμοθρᾴχκιον καὶ καυλὸν ἐκ Καρχηδόνοσ καὶ σίλφιον θύμον τε τῶν Ὑμηττίων ὀρίγανόν τε Τενέδιον. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 50 3:2)
- Διοκλῆσ δ’ ὁ Καρύστιοσ ἐν πρώτῳ Ὑγιεινῶν φησιν ἑψανὰ ἄγρια εἶναι θρίδακα ταύτησ κρατίστην τὴν μέλαιναν, κάρδαμον, κορίαννον, σίναπυ, κρόμμυον τούτου εἶδοσ ἀσκαλώνιον καὶ γήτειον, σκόροδον, φύσιγγεσ, σικυόσ, πέπων, μήκων, καὶ μετ’ ὀλίγα· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 78 1:7)
- βούλομαί σε γραῦ κύσαι ‐ κρόμμυόν τἄρ’ οὐκ ἔδει. (Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene, strophe 15)
