Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κριτικός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κριτικός κριτική κριτικόν

Structure: κριτικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from krith/s

Sense

  1. Able to judge, discerning, critical
  2. (Especially as a substantive concerning language): critic, grammarian, academic

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative κριτικός κριτική κριτικόν
Genitive κριτικοῦ κριτικῆς κριτικοῦ
Dative κριτικῷ κριτικῇ κριτικῷ
Accusative κριτικόν κριτικήν κριτικόν
Vocative κριτικέ κριτική κριτικόν
DualN/A/V κριτικώ κριτικᾱ́ κριτικώ
G/D κριτικοῖν κριτικαῖν κριτικοῖν
PluralNominative κριτικοί κριτικαί κριτικά
Genitive κριτικῶν κριτικῶν κριτικῶν
Dative κριτικοῖς κριτικαῖς κριτικοῖς
Accusative κριτικούς κριτικᾱ́ς κριτικά
Vocative κριτικοί κριτικαί κριτικά
Positive Comparative Superlative
Adjective κριτικός κριτικοῦ κριτικώτερος κριτικωτεροῦ κριτικώτατος κριτικωτατοῦ
Adverb κριτικώς κριτικώτερον κριτικώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πάλιν ἀκριβεῖσ καὶ τεταγμένασ τινὰσ ἐκ περιόδου κριτικὰσ ἐμβάλλοντεσ ἀσιτίασ οὐκ ὀρθῶσ τὴν φύσιν μὴ δεομένην διδάσκουσι δεῖσθαι συστολῆσ καὶ ποιεῖν ἀναγκαίαν τὴν οὐκ ἀναγκαίαν ὑφαίρεσιν ἐν καιρῷ ζητούμενον ἔθοσ ἀπαιτοῦντι. (Plutarch, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 23 1:1)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION