Sense

1. a hollow, deep valley

Examples

• καὶ ἀρχηγοὶ ἐν Ἰσσάχαρ μετὰ Δεββώρασ καὶ Βαράκ, οὕτω Βαρὰκ ἐν κοιλάσιν ἀπέστειλεν ἐν ποσὶν αὐτοῦ. εἰσ τὰσ μερίδασ Ρουβὴν μεγάλοι ἐξικνούμενοι καρδίαν. (Septuagint, Liber Iudicum 5:15)

Similar forms

• κοιλίας (168)
• Κοίλην (114)
• Κοίλης (106)
• κοιλίην (95)
• κοιλίης (93)
• κοιλίαν (85)
• κοιλίη (80)
• κοῖλον (77)
• κοῖλα (51)
• κοιλίᾳ (43)
• κοίλη (39)
• κοιλίαι (39)
• Κοίλῃ (30)
• κοιλίῃ (26)
• κοιλάδι (25)
• κοιλία (25)
• κοίλας (24)
• κοίλῳ (22)
• κοίλοις (20)
• κοιλάδα (17)
• κοίλῃς (12)
• κοιλώματα (12)
• κοίλου (11)
• κοίλων (10)
• κοῖλος (10)
• κοιλότητα (10)
• κοῖλοι (9)
• κοιλότης (8)
• κοίλους (7)
• Κοίλιος (6)
• κοιλίην‧ (6)
• κοιλιῶν (6)
• κοίλαις (6)
• κοιλάδων (5)
• κοιλάδες (5)
• κοιλώμασι (5)
• κοῖλαι (5)
• κοιλάδας (5)
• κοιλὰς (5)
• κοῖλά (4)
• κοιλάδος (4)
• κοῖλόν (4)
• κοιλίῃσι (4)
• κοιλάσι (3)
• κοίλαν (3)
• κοιλαίνει (3)
• κοίλοισι (3)
• κοιλίαις (2)
• κοιλοτέρα (2)
• κοιλίησ‧ (2)
• κοίλοιο (2)
• κοιλοτάτῳ (2)
• κοιλώματι (2)
• κοιλότατα (2)
• κοῖλαί (1)
• κοί̈λῃσι (1)
• Κοιλίῳ (1)
• κοιλωπὸς (1)
• κοιλ (1)
• κοιλάνας (1)
• κοίλἠ (1)
• κοιλήνῃς (1)
• κοιλίῃ· (1)
• κοιλίησ̓ (1)
• κοιλαίνων (1)
• κοίλην· (1)
• [κοίλῃ] (1)
• κοιλίη‧ (1)
• κοίλοισιν (1)
• κοιλοτέρῳ (1)
• κοί̈λῳ (1)
• κοιλῶπιν (1)
• κοίλη· (1)
• κοιλήνας (1)
• κοιλίη· (1)
• κοιλάσιν (1)
• κοί̈λην (1)
• κοίλῃσιν (1)
• κοιλίδιον (1)
• κοιλότησι (1)
• κοίλωμα (1)
• κοιλώτερα (1)
• κόιλαι (1)
• κοιλῇ (1)
• κοιλιακ (1)
• κοιλίῃ‧ (1)
• κοιλότερα (1)
• κοὶ̈λῳ (1)
• κοΐλων (1)
• <Κοίλην> (1)
• κοιλίῃς (1)
• κοιλοι (1)
• κοιλότητι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.