뜻

1. 선언, 선포, 조례, 법령

1. that which is cried by a herald, a proclamation, public notice
2. a reward offered by proclamation

예문

• τέχνην μὲν αἰεὶ τήνδ’ ἔχων ὑπηρετεῖσ πόλει τε κἀμοί, διαφέρων κηρύγματα· (Euripides, Suppliants, episode1)

  (에우리피데스, Suppliants, episode1)

• ὡσ οὔποθ’ εὕδει λυπρά σου κηρύγματα. (Euripides, Hecuba, episode4)

  (에우리피데스, Hecuba, episode4)

• ἀλλὰ καὶ τοὺσ στεφάνουσ τούτουσ ἀπόρριψον καὶ τὰ κηρύγματα. (Lucian, Dialogi mortuorum, 8:10)

  (루키아노스, Dialogi mortuorum, 8:10)

• ἀθροισθέντων δὲ πολλῶν ἐπὶ τὴν θέαν, φησὶν ὁ Ἔφιπποσ, κηρύγματα ἐγίνετο ’ ὑπερήφανα καὶ τῆσ Περσικῆσ ὑπεροψίασ αὐθαδέστερα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 53 4:6)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 53 4:6)

• ὅταν οὖν ἀποδείξῃ τοῖσ μὲν ὑπὸ τῆσ βουλῆσ στεφανουμένοισ τὸ βουλευτήριον ἀναρρηθῆναι, τοῖσ δ’ ὑπὸ τοῦ δήμου τὴν ἐκκλησίαν, τοῖσ δ’ ὑπὸ τῶν δημοτῶν καὶ φυλετῶν ἀπείπῃ μὴ κηρύττεσθαι τοῖσ τραγῳδοῖσ, ἵνα μηδεὶσ ἐρανίζων στεφάνουσ καὶ κηρύγματα ψευδῆ φιλοτιμίαν κτᾶται, προσαπείπῃ δ’ ἐν τῷ νόμῳ μηδ’ ὑπὸ ἄλλου μηδενὸσ ἀνακηρύττεσθαι, ἀπούσησ βουλῆσ καὶ δήμου καὶ φυλετῶν καὶ δημοτῶν, ‐ ὅταν δέ τισ ταῦτα ἀφέλῃ, τί τὸ καταλειπόμενόν ἐστι πλὴν οἱ ξενικοὶ στέφανοι; (Aeschines, Speeches, , section 45 1:1)

  (아이스키네스, 연설, , section 45 1:1)

유사 형태

• κήρυγμα (60)
• κηρύγματος (26)
• κηρύγματι (15)
• κηρυγμάτων (14)
• κηρύγματα (11)
• κηρύγμασιν (6)
• κηρύγμασι (3)
• κήρυγμ (2)
• κηρύγμαθ (2)
• κηρυγμα (1)
• κήρυγμά (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.