- τότε, ὦ Ἀθηναῖοι, τότε οἱ μὲν πρότερον ὄντεσ λαμπροὶ διὰ τοὺσ ἡγεμόνασ Λακεδαιμόνιοι καὶ ὑπὸ τοῖσ ἐκείνων ἤθεσι τραφέντεσ ταπεινοὶ πρὸσ τὴν πόλιν ἡμῶν ἧκον, δεόμενοι τῆσ παρὰ τῶν προγόνων ἡμῶν σωτηρίασ, ὁ δὲ καταλυθεὶσ ὑπ’ ἐκείνων δῆμοσ διὰ τοὺσ τότε γενομένουσ παρ’ ἡμῖν συμβούλουσ πάλιν ἡγεμὼν ἦν τῶν Ἑλλήνων, δικαίωσ οἶμαι, στρατηγῶν μὲν τοιούτων τετυχηκὼσ οἱών εἶπον ἀρτίωσ, συμβούλουσ δ’ ἔχων Ἀρχῖνον καὶ Κέφαλον τὸν Κολλυτέα. (Dinarchus, Speeches, 91:1)
(디나르코스, 연설, 91:1)
- Δωρίων δ’ ἐν τῷ περὶ ἰχθύων τῶν κεστρέων τὸν μὲν θαλάττιον ἐκτίθεται, τὸν δὲ ποτάμιον οὐ δοκιμάζει, εἴδη δὲ τοῦ θαλαττίου κέφαλον καὶ νῆστιν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 77 1:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 77 1:1)
- Εὐθύδημοσ δ’ ὁ Ἀθηναῖοσ ἐν τῷ περὶ ταρίχων εἴδη κεστρέων εἶναι κέφαλον καὶ σφηνέα καὶ δακτυλέα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 77 4:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 77 4:1)
- λάμβανε δ’ ἐκ Γαίσωνοσ ὅταν Μίλητον ἵκηαι, κεστρέα τὸν κέφαλον καὶ τὸν θεόπαιδα λάβρακα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 86 2:4)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 86 2:4)
- λέγοντα ποιεῖ λαβοῦ, λαβοῦ τῆσ χειρὸσ ὡσ τάχιστά μου, μέλλω στρατηγὸν χειροτονεῖν Ἀγύρριον καὶ πάλιν αἰτοῦντα λεκάνην καὶ πτερόν, ὅπωσ ἐμέσῃ, λέγοντα προσίσταταί μου πρὸσ τὸ βῆμα Μαντίασ καὶ βόσκει δυσώδη Κέφαλον, ἐχθίστην νόσον. (Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 4 21:1)
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 4 21:1)
