Hellas Alive Dictionary - κατοικιζω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

κατοικίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατοικίζω κατοικιῶ

Structure: κατ (Prefix) + οἰκίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to remove to, plant, settle or establish, as colonists, to settle or plant, in, to plant, in
to colonise, people
to be placed or settled
to have colonies planted there, to be colonised
to bring home and re-establish there, to restore to one's country

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατοικίζω	κατοικίζεις	κατοικίζει
	Dual		κατοικίζετον	κατοικίζετον
	Plural	κατοικίζομεν	κατοικίζετε	κατοικίζουσιν*
Subjunctive	Singular	κατοικίζω	κατοικίζῃς	κατοικίζῃ
	Dual		κατοικίζητον	κατοικίζητον
	Plural	κατοικίζωμεν	κατοικίζητε	κατοικίζωσιν*
Optative	Singular	κατοικίζοιμι	κατοικίζοις	κατοικίζοι
	Dual		κατοικίζοιτον	κατοικιζοίτην
	Plural	κατοικίζοιμεν	κατοικίζοιτε	κατοικίζοιεν
Imperative	Singular		κατοίκιζε	κατοικιζέτω
	Dual		κατοικίζετον	κατοικιζέτων
	Plural		κατοικίζετε	κατοικιζόντων, κατοικιζέτωσαν
Infinitive		κατοικίζειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κατοικιζων κατοικιζοντος	κατοικιζουσα κατοικιζουσης	κατοικιζον κατοικιζοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατοικίζομαι	κατοικίζει, κατοικίζῃ	κατοικίζεται
	Dual		κατοικίζεσθον	κατοικίζεσθον
	Plural	κατοικιζόμεθα	κατοικίζεσθε	κατοικίζονται
Subjunctive	Singular	κατοικίζωμαι	κατοικίζῃ	κατοικίζηται
	Dual		κατοικίζησθον	κατοικίζησθον
	Plural	κατοικιζώμεθα	κατοικίζησθε	κατοικίζωνται
Optative	Singular	κατοικιζοίμην	κατοικίζοιο	κατοικίζοιτο
	Dual		κατοικίζοισθον	κατοικιζοίσθην
	Plural	κατοικιζοίμεθα	κατοικίζοισθε	κατοικίζοιντο
Imperative	Singular		κατοικίζου	κατοικιζέσθω
	Dual		κατοικίζεσθον	κατοικιζέσθων
	Plural		κατοικίζεσθε	κατοικιζέσθων, κατοικιζέσθωσαν
Infinitive		κατοικίζεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κατοικιζομενος κατοικιζομενου	κατοικιζομενη κατοικιζομενης	κατοικιζομενον κατοικιζομενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατοικίω	κατοικίεις	κατοικίει
	Dual		κατοικίειτον	κατοικίειτον
	Plural	κατοικίουμεν	κατοικίειτε	κατοικίουσιν*
Optative	Singular	κατοικίοιμι	κατοικίοις	κατοικίοι
	Dual		κατοικίοιτον	κατοικιοίτην
	Plural	κατοικίοιμεν	κατοικίοιτε	κατοικίοιεν
Infinitive		κατοικίειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κατοικιων κατοικιουντος	κατοικιουσα κατοικιουσης	κατοικιουν κατοικιουντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατοικίουμαι	κατοικίει, κατοικίῃ	κατοικίειται
	Dual		κατοικίεισθον	κατοικίεισθον
	Plural	κατοικιοῦμεθα	κατοικίεισθε	κατοικίουνται
Optative	Singular	κατοικιοίμην	κατοικίοιο	κατοικίοιτο
	Dual		κατοικίοισθον	κατοικιοίσθην
	Plural	κατοικιοίμεθα	κατοικίοισθε	κατοικίοιντο
Infinitive		κατοικίεισθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κατοικιουμενος κατοικιουμενου	κατοικιουμενη κατοικιουμενης	κατοικιουμενον κατοικιουμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατῷκιζον	κατῷκιζες	κατῷκιζεν*
	Dual		κατῴκιζετον	κατῳκῖζετην
	Plural	κατῴκιζομεν	κατῴκιζετε	κατῷκιζον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατῳκῖζομην	κατῴκιζου	κατῴκιζετο
	Dual		κατῴκιζεσθον	κατῳκῖζεσθην
	Plural	κατῳκῖζομεθα	κατῴκιζεσθε	κατῴκιζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ὁ Θεὸσ κατοικίζει μονοτρόπουσ ἐν οἴκῳ ἐξάγων πεπεδημένουσ ἐν ἀνδρείᾳ, ὁμοίωσ τοὺσ παραπικραίνοντασ, τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν τάφοισ. (Septuagint, Liber Psalmorum 67:7)
καὶ γὰρ Ἑλληνίδασ πόλεισ ἃσ μὲν ἐμφρούρουσ ποιεῖ καὶ τὰσ πολιτείασ καταλύει, τινὰσ δὲ καὶ ἐξανδραποδιζόμενοσ κατασκάπτει, εἰσ ἐνίασ δὲ καὶ ἀντὶ Ἑλλήνων βαρβάρουσ κατοικίζει ἐπὶ τὰ ἱερὰ καὶ τοὺσ τάφουσ ἐπάγων, οὐδὲν ἀλλότριον ποιῶν οὔτε τῆσ ἑαυτοῦ πατρίδοσ οὔτε τοῦ τρόπου, καὶ τῇ νῦν αὐτῷ παρούσῃ τύχῃ κατακόρωσ χρώμενοσ, ἐπιλελησμένοσ ἑαυτοῦ ὅτι ἐκ μικροῦ καὶ τοῦ τυχόντοσ γέγονεν ἀνελπίστωσ μέγασ· (Demosthenes, Speeches 11-20, 271:1)
Μαγνήτων, οὓσ ὁ θεὸσ ἀνορθῶν πάλιν κατοικίζει, γεωμόροι ὅσοι τῶν τετταράκοντα καὶ πεντακισχιλίων ἑστιῶν εἰσιν, μήτε κάπηλοσ ἑκὼν μηδ’ ἄκων μηδεὶσ γιγνέσθω μηδ’ ἔμποροσ μήτε διακονίαν μηδ’ ἥντινα κεκτημένοσ ἰδιώταισ τοῖσ μὴ ἐξ ἴσου ἑαυτῷ, πλὴν πατρὶ καὶ μητρὶ καὶ τοῖσ ἔτι τούτων εἰσ τὸ ἄνω γένεσιν καὶ πᾶσι τοῖσ αὑτοῦ πρεσβυτέροισ, ὅσοι ἐλεύθεροι ἐλευθέρωσ. (Plato, Laws, book 11 43:2)
τὸν μὲν δὴ τῶν Χαναναίων λαὸν ἐκβαλὼν ὁ τῶν Ιοὐδαίων βασιλεὺσ Δαυίδησ κατοικίζει τὸν ἴδιον, καὶ μετὰ τοῦτον ἔτεσι τετρακοσίοισ ἑβδομήκοντα καὶ ἑπτὰ μησὶν ἓξ ὑπὸ Βαβυλωνίων κατασκάπτεται. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 501:1)
ἀπὸ δὲ Σαγαρτίων καὶ Σαραγγέων καὶ Θαμαναίων καὶ Οὐτίων καὶ Μύκων καὶ τῶν ἐν τῇσι νήσοισι οἰκεόντων τῶν ἐν τῇ Ἐρυθρῇ θαλάσσῃ, ἐν τῇσι τοὺσ ἀνασπάστουσ καλεομένουσ κατοικίζει βασιλεύσ, ἀπὸ τούτων πάντων ἑξακόσια τάλαντα ἐγίνετο φόροσ· (Herodotus, The Histories, book 3, chapter 93 3:1)

Synonyms

to colonise
- συνοικίζω (to join in peopling or colonising)
- συνοικέω (to colonise jointly with, to be thickly peopled)
- προεποικέω (to colonise before)
- οἰκίζω (to people, colonise, we shall make ourselves)
- κτίζω (I people)
to be placed or settled
- κάθημαι ( to be settled)
- ἱδρύω (settle, to be settled)
- εἰσοικέω (to settle in)
- ἱζάνω ( I settle down)
- ἵζω ( I settle down)
- προκαθίζω (to settle before)
- παροικίζω (to place near, to settle near, dwell among)
- ἐπίκειμαι (to be placed in or on)
to have colonies planted there
- ἀποικίζω (to colonise, send a colony to)

Derived

ἀνοικίζω (to remove up the country, to shift one's dwelling, to migrate inland)
ἀποικίζω (to send away from home, to be settled in a far land, to emigrate)
διοικίζω (to cause to live apart)
εἰσοικίζω (to bring in as a settler, to establish oneself in, settle in)
ἐνοικίζω (to settle in, to be settled in, to take up one's abode)
ἐξοικίζω (to remove, from his home, eject)
μετοικίζω (to lead settlers to another abode)
οἰκίζω (to found as a colony or new settlement, to people, colonise)
παρακατοικίζω (to make to dwell or settle beside, to make, companion)
παροικίζω (to place near, to settle near, dwell among)
συνοικίζω (to make to live with, to give, in marriage)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

κατοικίζω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to colonise

to be placed or settled

to have colonies planted there

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

κατοικίζω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to colonise

to be placed or settled

to have colonies planted there

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어