Ancient Greek-English Dictionary Language

κατοικίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατοικίζω κατοικιῶ

Structure: κατ (Prefix) + οἰκίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to remove to, plant, settle or establish, as colonists, to settle or plant, in, to plant, in
  2. to colonise, people
  3. to be placed or settled
  4. to have colonies planted there, to be colonised
  5. to bring home and re-establish there, to restore to one's country

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατοικίζω κατοικίζεις κατοικίζει
Dual κατοικίζετον κατοικίζετον
Plural κατοικίζομεν κατοικίζετε κατοικίζουσιν*
SubjunctiveSingular κατοικίζω κατοικίζῃς κατοικίζῃ
Dual κατοικίζητον κατοικίζητον
Plural κατοικίζωμεν κατοικίζητε κατοικίζωσιν*
OptativeSingular κατοικίζοιμι κατοικίζοις κατοικίζοι
Dual κατοικίζοιτον κατοικιζοίτην
Plural κατοικίζοιμεν κατοικίζοιτε κατοικίζοιεν
ImperativeSingular κατοίκιζε κατοικιζέτω
Dual κατοικίζετον κατοικιζέτων
Plural κατοικίζετε κατοικιζόντων, κατοικιζέτωσαν
Infinitive κατοικίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατοικιζων κατοικιζοντος κατοικιζουσα κατοικιζουσης κατοικιζον κατοικιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατοικίζομαι κατοικίζει, κατοικίζῃ κατοικίζεται
Dual κατοικίζεσθον κατοικίζεσθον
Plural κατοικιζόμεθα κατοικίζεσθε κατοικίζονται
SubjunctiveSingular κατοικίζωμαι κατοικίζῃ κατοικίζηται
Dual κατοικίζησθον κατοικίζησθον
Plural κατοικιζώμεθα κατοικίζησθε κατοικίζωνται
OptativeSingular κατοικιζοίμην κατοικίζοιο κατοικίζοιτο
Dual κατοικίζοισθον κατοικιζοίσθην
Plural κατοικιζοίμεθα κατοικίζοισθε κατοικίζοιντο
ImperativeSingular κατοικίζου κατοικιζέσθω
Dual κατοικίζεσθον κατοικιζέσθων
Plural κατοικίζεσθε κατοικιζέσθων, κατοικιζέσθωσαν
Infinitive κατοικίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατοικιζομενος κατοικιζομενου κατοικιζομενη κατοικιζομενης κατοικιζομενον κατοικιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατοικίω κατοικίεις κατοικίει
Dual κατοικίειτον κατοικίειτον
Plural κατοικίουμεν κατοικίειτε κατοικίουσιν*
OptativeSingular κατοικίοιμι κατοικίοις κατοικίοι
Dual κατοικίοιτον κατοικιοίτην
Plural κατοικίοιμεν κατοικίοιτε κατοικίοιεν
Infinitive κατοικίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατοικιων κατοικιουντος κατοικιουσα κατοικιουσης κατοικιουν κατοικιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατοικίουμαι κατοικίει, κατοικίῃ κατοικίειται
Dual κατοικίεισθον κατοικίεισθον
Plural κατοικιοῦμεθα κατοικίεισθε κατοικίουνται
OptativeSingular κατοικιοίμην κατοικίοιο κατοικίοιτο
Dual κατοικίοισθον κατοικιοίσθην
Plural κατοικιοίμεθα κατοικίοισθε κατοικίοιντο
Infinitive κατοικίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατοικιουμενος κατοικιουμενου κατοικιουμενη κατοικιουμενης κατοικιουμενον κατοικιουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to colonise

  2. to be placed or settled

  3. to have colonies planted there

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION