Ancient Greek-English Dictionary Language

καταπίμπλημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταπίμπλημι καταπλήσω

Structure: κατα (Prefix) + πίμπλᾱ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to fill full of

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπίμπλημι καταπίμπλης καταπίμπλησιν*
Dual καταπίμπλατον καταπίμπλατον
Plural καταπίμπλαμεν καταπίμπλατε καταπιμπλάᾱσιν*
SubjunctiveSingular καταπιμπλῶ καταπιμπλῇς καταπιμπλῇ
Dual καταπιμπλῆτον καταπιμπλῆτον
Plural καταπιμπλῶμεν καταπιμπλῆτε καταπιμπλῶσιν*
OptativeSingular καταπιμπλαίην καταπιμπλαίης καταπιμπλαίη
Dual καταπιμπλαίητον καταπιμπλαιήτην
Plural καταπιμπλαίημεν καταπιμπλαίητε καταπιμπλαίησαν
ImperativeSingular καταπίμπλᾱ καταπιμπλάτω
Dual καταπίμπλατον καταπιμπλάτων
Plural καταπίμπλατε καταπιμπλάντων
Infinitive καταπιμπλάναι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπιμπλᾱς καταπιμπλαντος καταπιμπλᾱσα καταπιμπλᾱσης καταπιμπλαν καταπιμπλαντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπίμπλαμαι καταπίμπλασαι καταπίμπλαται
Dual καταπίμπλασθον καταπίμπλασθον
Plural καταπιμπλάμεθα καταπίμπλασθε καταπίμπλανται
SubjunctiveSingular καταπιμπλῶμαι καταπιμπλῇ καταπιμπλῆται
Dual καταπιμπλῆσθον καταπιμπλῆσθον
Plural καταπιμπλώμεθα καταπιμπλῆσθε καταπιμπλῶνται
OptativeSingular καταπιμπλαίμην καταπιμπλαῖο καταπιμπλαῖτο
Dual καταπιμπλαῖσθον καταπιμπλαίσθην
Plural καταπιμπλαίμεθα καταπιμπλαῖσθε καταπιμπλαῖντο
ImperativeSingular καταπίμπλασο καταπιμπλάσθω
Dual καταπίμπλασθον καταπιμπλάσθων
Plural καταπίμπλασθε καταπιμπλάσθων
Infinitive καταπίμπλασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπιμπλαμενος καταπιμπλαμενου καταπιμπλαμενη καταπιμπλαμενης καταπιμπλαμενον καταπιμπλαμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπλήσω καταπλήσεις καταπλήσει
Dual καταπλήσετον καταπλήσετον
Plural καταπλήσομεν καταπλήσετε καταπλήσουσιν*
OptativeSingular καταπλησίημι καταπλησίης καταπλησίη
Dual καταπλησίητον καταπλησιήτην
Plural καταπλησίημεν καταπλησίητε καταπλησίησαν
Infinitive καταπλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπλησων καταπλησοντος καταπλησουσα καταπλησουσης καταπλησον καταπλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπλήσομαι καταπλήσει, καταπλήσῃ καταπλήσεται
Dual καταπλήσεσθον καταπλήσεσθον
Plural καταπλησόμεθα καταπλήσεσθε καταπλήσονται
OptativeSingular καταπλησοίμην καταπλήσοιο καταπλήσοιτο
Dual καταπλήσοισθον καταπλησοίσθην
Plural καταπλησοίμεθα καταπλήσοισθε καταπλήσοιντο
Infinitive καταπλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπλησομενος καταπλησομενου καταπλησομενη καταπλησομενης καταπλησομενον καταπλησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἃ δ’ ὁ θυμὸσ ἐκβράσσει τῆσ ψυχῆσ περιτρεπομένησ ἀκόλαστα καὶ πικρὰ καὶ σπερμολόγα ῥήματα, τοὺσ λέγοντασ πρώτουσ καταρρυπαίνει καὶ καταπίμπλησιν ἀδοξίασ, ὡσ ἀεὶ μὲν ἔχοντασ ἐν αὐτοῖσ ταῦτα καὶ πλήρεισ ὄντασ ὑπὸ δὲ τῆσ ὀργῆσ ἀνακαλυπτομένουσ. (Plutarch, De cohibenda ira, section 6 14:1)
  • τὴν μὲν γὰρ θάλασσαν, ὅταν ἐκταραχθεῖσα τοῖσ πνεύμασι τὰ βρύα καὶ τὸ φῦκοσ ἀναβάλλῃ, καθαίρεσθαι λέγουσιν ἃ δ’ ὁ θυμὸσ ἐκβράσσει τῆσ ψυχῆσ περιτρεπομένησ ἀκόλαστα καὶ πικρὰ καὶ σπερμολόγα ῥήματα, τοὺσ λέγοντασ πρώτουσ καταρρυπαίνει καὶ καταπίμπλησιν ἀδοξίασ, ὡσ ἀεὶ μὲν ἔχοντασ ἐν αὑτοῖσ ταῦτα καὶ πλήρεισ ὄντασ, ὑπὸ δὲ τῆσ ὀργῆσ ἀνακαλυπτομένουσ. (Plutarch, De cohibenda ira, section 6 4:2)
  • "διὸ καὶ πολύφωνοσ ὁ οἶνόσ ἐστι καὶ λαλιᾶσ ἀκαίρου καὶ φρονήματοσ ἡγεμονικοῦ καταπίμπλησιν, ὡσ οὐκ ἀκούειν ἀλλ’ ἀκούεσθαι μᾶλλον ἡμῖν καὶ ἄγειν οὐχ ἕπεσθαι προσῆκον. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, 1:8)

Synonyms

  1. to fill full of

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION