Ancient Greek-English Dictionary Language

καταφρονέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταφρονέω καταφρονήσω κατεφρονήθην

Structure: κατα (Prefix) + φρονέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to look down on, think slightly of
  2. (with accusative) to regard slightly, despise
  3. to be disdainful, deal contemptuously
  4. (with infinitive) to think contemptuously that..., to presume

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφρονῶ καταφρονεῖς καταφρονεῖ
Dual καταφρονεῖτον καταφρονεῖτον
Plural καταφρονοῦμεν καταφρονεῖτε καταφρονοῦσιν*
SubjunctiveSingular καταφρονῶ καταφρονῇς καταφρονῇ
Dual καταφρονῆτον καταφρονῆτον
Plural καταφρονῶμεν καταφρονῆτε καταφρονῶσιν*
OptativeSingular καταφρονοῖμι καταφρονοῖς καταφρονοῖ
Dual καταφρονοῖτον καταφρονοίτην
Plural καταφρονοῖμεν καταφρονοῖτε καταφρονοῖεν
ImperativeSingular καταφρόνει καταφρονείτω
Dual καταφρονεῖτον καταφρονείτων
Plural καταφρονεῖτε καταφρονούντων, καταφρονείτωσαν
Infinitive καταφρονεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφρονων καταφρονουντος καταφρονουσα καταφρονουσης καταφρονουν καταφρονουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφρονοῦμαι καταφρονεῖ, καταφρονῇ καταφρονεῖται
Dual καταφρονεῖσθον καταφρονεῖσθον
Plural καταφρονούμεθα καταφρονεῖσθε καταφρονοῦνται
SubjunctiveSingular καταφρονῶμαι καταφρονῇ καταφρονῆται
Dual καταφρονῆσθον καταφρονῆσθον
Plural καταφρονώμεθα καταφρονῆσθε καταφρονῶνται
OptativeSingular καταφρονοίμην καταφρονοῖο καταφρονοῖτο
Dual καταφρονοῖσθον καταφρονοίσθην
Plural καταφρονοίμεθα καταφρονοῖσθε καταφρονοῖντο
ImperativeSingular καταφρονοῦ καταφρονείσθω
Dual καταφρονεῖσθον καταφρονείσθων
Plural καταφρονεῖσθε καταφρονείσθων, καταφρονείσθωσαν
Infinitive καταφρονεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφρονουμενος καταφρονουμενου καταφρονουμενη καταφρονουμενης καταφρονουμενον καταφρονουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφρονήσω καταφρονήσεις καταφρονήσει
Dual καταφρονήσετον καταφρονήσετον
Plural καταφρονήσομεν καταφρονήσετε καταφρονήσουσιν*
OptativeSingular καταφρονήσοιμι καταφρονήσοις καταφρονήσοι
Dual καταφρονήσοιτον καταφρονησοίτην
Plural καταφρονήσοιμεν καταφρονήσοιτε καταφρονήσοιεν
Infinitive καταφρονήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφρονησων καταφρονησοντος καταφρονησουσα καταφρονησουσης καταφρονησον καταφρονησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφρονήσομαι καταφρονήσει, καταφρονήσῃ καταφρονήσεται
Dual καταφρονήσεσθον καταφρονήσεσθον
Plural καταφρονησόμεθα καταφρονήσεσθε καταφρονήσονται
OptativeSingular καταφρονησοίμην καταφρονήσοιο καταφρονήσοιτο
Dual καταφρονήσοισθον καταφρονησοίσθην
Plural καταφρονησοίμεθα καταφρονήσοισθε καταφρονήσοιντο
Infinitive καταφρονήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφρονησομενος καταφρονησομενου καταφρονησομενη καταφρονησομενης καταφρονησομενον καταφρονησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μή ποτε ψηλαφήσῃ με ὁ πατήρ, καὶ ἔσομαι ἐναντίον αὐτοῦ ὡσ καταφρονῶν καὶ ἐπάξω ἐπ̓ ἐμαυτὸν κατάραν καὶ οὐκ εὐλογίαν. (Septuagint, Liber Genesis 27:12)
  • ὃσ φυλάσσει ἐντολήν, τηρεῖ τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν, ὁ δὲ καταφρονῶν τῶν ἑαυτοῦ ὁδῶν ἀπολεῖται. (Septuagint, Liber Proverbiorum 19:14)
  • ἀμέλει καὶ πράττων ταῦτα διετέλει, οὐ μόνον προῖκα τοῖσ ἀξιοῦσι συνδιατρίβων, ἀλλὰ καὶ τοῖσ δεομένοισ ἐπαρκῶν καὶ πάσησ περιουσίασ καταφρονῶν, τοσούτου δέων ὀρέγεσθαι τῶν οὐδὲν προσηκόντων, ὥστε μηδὲ τῶν ἑαυτοῦ φθειρομένων ποιεῖσθαι πρόνοιαν, ὅσ γε καὶ ἀγρὸν οὐ πόρρω τῆσ πόλεωσ κεκτημένοσ οὐδὲ ἐπιβῆναι αὐτοῦ πολλῶν ἐτῶν ἠξίωσεν, ἀλλ’ οὐδὲ τὴν ἀρχὴν αὑτοῦ εἶναι διωμολόγει, ταῦτ’ οἶμαι ὑπειληφώσ, ὅτι τούτων φύσει μὲν οὐδενόσ ἐσμεν κύριοι, νόμῳ δὲ καὶ διαδοχῇ τὴν χρῆσιν αὐτῶν εἰσ ἀόριστον παραλαμβάνοντεσ ὀλιγοχρόνιοι δεσπόται νομιζόμεθα, κἀπειδὰν ἡ προθεσμία παρέλθῃ, τηνικαῦτα παραλαβὼν ἄλλοσ ἀπολαύει τοῦ ὀνόματοσ. (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 26:1)
  • οὐχ οὗτοσ πρὶν ἐκτῖσαι τοῦτο, συκοφαντῶν τὸν ἐντυγχάνοντα ὑμῶν καὶ λέγων καὶ γράφων ἐν τῷ δήμῳ διατετέλεκε, καὶ καταφρονῶν ἁπασῶν τῶν τιμωριῶν αἳ κατὰ τῶν ἀδικούντων ἐν τοῖσ νόμοισ εἰσὶ γεγραμμέναι; (Dinarchus, Speeches, 15:2)
  • ἐπεὶ δ’ ὁ μὲν μηδενὸσ τῶν ἀπὸ μαντικῆσ καταφρονῶν, ὁ δὲ πάντα ὑπερορῶν ὁμοίωσ ἀπώλοντο, χαλεπὴ μὲν ἐν τούτοισ ἡ ἀσφάλεια καὶ δύσκριτοσ, ἐπιεικέστερον δὲ τοῦ παρανόμου καὶ αὐθάδουσ τὸ μετὰ δόξησ παλαιᾶσ καὶ συνήθουσ δι’ εὐλάβειαν ἁμαρτανόμενον. (Plutarch, Comparison of Nicias and Crassus, chapter 5 2:1)

Synonyms

  1. to look down on

  2. to think contemptuously that

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION