뜻

2. 경멸하다, 깔보다, 업신여기다

1. to look down on, think slightly of
2. (with accusative) to regard slightly, despise
3. to be disdainful, deal contemptuously
4. (with infinitive) to think contemptuously that..., to presume

예문

• "φιλοσοφίᾳ δ’ οὐ μόνον ἐοίκεν ἀσχήμων ὁ τοιοῦτοσ εἶναι σχηματισμόσ, ἀλλὰ καὶ πρὸσ τὴν ἐπαγγελίαν ἐναντίοσ, εἰ πᾶν ἐπαγγειλαμένη λόγῳ τἀγαθὸν καὶ τὸ συμφέρον διδάσκειν, εἰσ θεοὺσ ἐπαναχωρεῖ τῆσ τῶν πράξεων ἀρχῆσ ὡσ τοῦ λόγου καταφρονοῦσα, καὶ τὴν ἀπόδειξιν δοκεῖ διαφέρειν ἀτιμάσασα πρὸσ μαντεύματα τρέπεται καὶ ὀνειράτων ὄψεισ, ἐν οἷσ ὁ φαυλότατοσ οὐχ ἧττον τῷ κατατυγχάνειν πολλάκισ φέρεται τοῦ κρατίστου. (Plutarch, De genio Socratis, section 95)

  (플루타르코스, De genio Socratis, section 95)

• δοκεῖ γάρ μοι καὶ κατ’ ἀρχὰσ ἡ τύχη, τῶν μὲν φαύλων καταφρονοῦσα, τὰσ δὲ τῶν σπουδαίων ἀνδρῶν διανοίασ ἐρεθίσαι βουληθεῖσα, τὴν σὴν φύσιν οὐ πρὸσ ἡδονὴν ἐξαπατηθῆναι καλὴν ποιῆσαι, ἀλλὰ πρὸσ ἀρετὴν εὐδαιμονῆσαι χρήσιμον. (Demosthenes, Speeches 51-61, 38:2)

  (데모스테네스, Speeches 51-61, 38:2)

• "εἰ γάρ," φησίν, "αὐτάρκησ ἐστὶν ἡ μεγαλοψυχία πρὸσ τὸ πάντων ὑπεράνω ποιεῖν, ἔστι δὲ μέροσ τῆσ ἀρετῆσ, αὐτάρκησ ἔσται καὶ ἡ ἀρετὴ πρὸσ εὐδαιμονίαν καταφρονοῦσα καὶ τῶν δοκούντων ὀχληρῶν. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 128:1)

  (디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 128:1)

• Ἀθρογγαῖοσ ἐκαλεῖτο, προυξένει δ’ αὐτῷ τὴν ἐλπίδα σώματοσ ἰσχὺσ καὶ ψυχὴ θανάτου καταφρονοῦσα, πρὸσ δὲ τούτοισ ἀδελφοὶ τέσσαρεσ ὅμοιοι. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 81:2)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 81:2)

• τῷ γὰρ εἶναι μόνασ καὶ μηδένα τὸν ἐλέγξαι δυνάμενον φοβεῖσθαι καταφρονοῦσα ἰσχυρῶσ ἀρνουμένη παραμένει. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 8 38:4)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 38:4)

유사 형태

• καταφρονεῖν (161)
• καταφρονῶν (61)
• καταφρονήσας (40)
• καταφρόνησιν (40)
• καταφρονήσει (33)
• καταφρονοῦσιν (28)
• καταφρονῆσαι (25)
• καταφρονεῖ (24)
• καταφρονήσεως (23)
• καταφρονοῦσι (17)
• καταφρονηθῆναι (15)
• καταφρόνησις (12)
• καταφρονητικῶς (11)
• καταφρονεῖς (11)
• καταφρονοῦντα (10)
• καταφρονήσαντα (9)
• καταφρονοῦμεν (8)
• καταφρονήσῃ (6)
• καταφρονεῖται (6)
• καταφρονοῦσα (5)
• καταφρονεῖτε (5)
• καταφρόνει (5)
• καταφρονήματι (4)
• καταφρονηταί (4)
• καταφρονητικὸν (4)
• καταφρονηθεὶς (4)
• καταφρονηταὶ (4)
• καταφρονήσειε (4)
• καταφρονήσειν (3)
• καταφρονήσωσιν (3)
• καταφρονῶ (3)
• καταφρονηθῶσι (3)
• καταφρονήσῃς (3)
• καταφρονοῦντι (3)
• καταφρονηθῶμεν (2)
• καταφρονήσουσι (2)
• καταφρονητέον (2)
• καταφρονήσασαν (2)
• καταφρόνησίς (2)
• καταφρονοῦσαν (2)
• καταφρονήσειεν (2)
• καταφρονήσητε (2)
• καταφρονοῖ (2)
• καταφρονήσειαν (2)
• καταφρόνησον (2)
• καταφρονητικὸς (2)
• καταφρονήματος (2)
• καταφρονοίη (2)
• καταφρονήσωσι (2)
• καταφρονητικά (1)
• καταφρονοῖεν (1)
• καταφρονῶμεν (1)
• καταφρονηθῇ (1)
• καταφρονῆσαν (1)
• καταφρονήσειας (1)
• καταφρονητικῶν (1)
• καταφρονοῦσί (1)
• καταφρονημάτων (1)
• καταφρονῇς (1)
• καταφρονήσετε (1)
• καταφρονητάς (1)
• καταφρονῶνται (1)
• καταφρονέουσι (1)
• καταφρονηθήσῃ (1)
• καταφρονήσαντι (1)
• καταφρονητὴς (1)
• καταφρονοῦσ1 (1)
• καταφρονήσαιεν (1)
• καταφρονήσεωσ̓ (1)
• καταφρονῆτε (1)
• καταφρονοῦντ (1)
• καταφρονήσασα (1)
• καταφρονήσεις (1)
• καταφρονητική (1)
• καταφρονοῦσαι (1)
• καταφρονείτω (1)
• καταφρονητής (1)
• καταφρονηθείη (1)
• καταφρονήσομεν (1)
• καταφρονητὰς (1)
• καταφρονητικόν (1)
• καταφρονοῦν (1)
• καταφρονούσας (1)
• καταφρονῶσι (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록