Ancient Greek-English Dictionary Language

καταφρονέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταφρονέω καταφρονήσω κατεφρονήθην

Structure: κατα (Prefix) + φρονέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to look down on, think slightly of
  2. (with accusative) to regard slightly, despise
  3. to be disdainful, deal contemptuously
  4. (with infinitive) to think contemptuously that..., to presume

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφρονῶ καταφρονεῖς καταφρονεῖ
Dual καταφρονεῖτον καταφρονεῖτον
Plural καταφρονοῦμεν καταφρονεῖτε καταφρονοῦσιν*
SubjunctiveSingular καταφρονῶ καταφρονῇς καταφρονῇ
Dual καταφρονῆτον καταφρονῆτον
Plural καταφρονῶμεν καταφρονῆτε καταφρονῶσιν*
OptativeSingular καταφρονοῖμι καταφρονοῖς καταφρονοῖ
Dual καταφρονοῖτον καταφρονοίτην
Plural καταφρονοῖμεν καταφρονοῖτε καταφρονοῖεν
ImperativeSingular καταφρόνει καταφρονείτω
Dual καταφρονεῖτον καταφρονείτων
Plural καταφρονεῖτε καταφρονούντων, καταφρονείτωσαν
Infinitive καταφρονεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφρονων καταφρονουντος καταφρονουσα καταφρονουσης καταφρονουν καταφρονουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφρονοῦμαι καταφρονεῖ, καταφρονῇ καταφρονεῖται
Dual καταφρονεῖσθον καταφρονεῖσθον
Plural καταφρονούμεθα καταφρονεῖσθε καταφρονοῦνται
SubjunctiveSingular καταφρονῶμαι καταφρονῇ καταφρονῆται
Dual καταφρονῆσθον καταφρονῆσθον
Plural καταφρονώμεθα καταφρονῆσθε καταφρονῶνται
OptativeSingular καταφρονοίμην καταφρονοῖο καταφρονοῖτο
Dual καταφρονοῖσθον καταφρονοίσθην
Plural καταφρονοίμεθα καταφρονοῖσθε καταφρονοῖντο
ImperativeSingular καταφρονοῦ καταφρονείσθω
Dual καταφρονεῖσθον καταφρονείσθων
Plural καταφρονεῖσθε καταφρονείσθων, καταφρονείσθωσαν
Infinitive καταφρονεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφρονουμενος καταφρονουμενου καταφρονουμενη καταφρονουμενης καταφρονουμενον καταφρονουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφρονήσω καταφρονήσεις καταφρονήσει
Dual καταφρονήσετον καταφρονήσετον
Plural καταφρονήσομεν καταφρονήσετε καταφρονήσουσιν*
OptativeSingular καταφρονήσοιμι καταφρονήσοις καταφρονήσοι
Dual καταφρονήσοιτον καταφρονησοίτην
Plural καταφρονήσοιμεν καταφρονήσοιτε καταφρονήσοιεν
Infinitive καταφρονήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφρονησων καταφρονησοντος καταφρονησουσα καταφρονησουσης καταφρονησον καταφρονησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφρονήσομαι καταφρονήσει, καταφρονήσῃ καταφρονήσεται
Dual καταφρονήσεσθον καταφρονήσεσθον
Plural καταφρονησόμεθα καταφρονήσεσθε καταφρονήσονται
OptativeSingular καταφρονησοίμην καταφρονήσοιο καταφρονήσοιτο
Dual καταφρονήσοισθον καταφρονησοίσθην
Plural καταφρονησοίμεθα καταφρονήσοισθε καταφρονήσοιντο
Infinitive καταφρονήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφρονησομενος καταφρονησομενου καταφρονησομενη καταφρονησομενης καταφρονησομενον καταφρονησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "φιλοσοφίᾳ δ’ οὐ μόνον ἐοίκεν ἀσχήμων ὁ τοιοῦτοσ εἶναι σχηματισμόσ, ἀλλὰ καὶ πρὸσ τὴν ἐπαγγελίαν ἐναντίοσ, εἰ πᾶν ἐπαγγειλαμένη λόγῳ τἀγαθὸν καὶ τὸ συμφέρον διδάσκειν, εἰσ θεοὺσ ἐπαναχωρεῖ τῆσ τῶν πράξεων ἀρχῆσ ὡσ τοῦ λόγου καταφρονοῦσα, καὶ τὴν ἀπόδειξιν δοκεῖ διαφέρειν ἀτιμάσασα πρὸσ μαντεύματα τρέπεται καὶ ὀνειράτων ὄψεισ, ἐν οἷσ ὁ φαυλότατοσ οὐχ ἧττον τῷ κατατυγχάνειν πολλάκισ φέρεται τοῦ κρατίστου. (Plutarch, De genio Socratis, section 95)
  • δοκεῖ γάρ μοι καὶ κατ’ ἀρχὰσ ἡ τύχη, τῶν μὲν φαύλων καταφρονοῦσα, τὰσ δὲ τῶν σπουδαίων ἀνδρῶν διανοίασ ἐρεθίσαι βουληθεῖσα, τὴν σὴν φύσιν οὐ πρὸσ ἡδονὴν ἐξαπατηθῆναι καλὴν ποιῆσαι, ἀλλὰ πρὸσ ἀρετὴν εὐδαιμονῆσαι χρήσιμον. (Demosthenes, Speeches 51-61, 38:2)
  • "εἰ γάρ," φησίν, "αὐτάρκησ ἐστὶν ἡ μεγαλοψυχία πρὸσ τὸ πάντων ὑπεράνω ποιεῖν, ἔστι δὲ μέροσ τῆσ ἀρετῆσ, αὐτάρκησ ἔσται καὶ ἡ ἀρετὴ πρὸσ εὐδαιμονίαν καταφρονοῦσα καὶ τῶν δοκούντων ὀχληρῶν. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 128:1)
  • Ἀθρογγαῖοσ ἐκαλεῖτο, προυξένει δ’ αὐτῷ τὴν ἐλπίδα σώματοσ ἰσχὺσ καὶ ψυχὴ θανάτου καταφρονοῦσα, πρὸσ δὲ τούτοισ ἀδελφοὶ τέσσαρεσ ὅμοιοι. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 81:2)
  • τῷ γὰρ εἶναι μόνασ καὶ μηδένα τὸν ἐλέγξαι δυνάμενον φοβεῖσθαι καταφρονοῦσα ἰσχυρῶσ ἀρνουμένη παραμένει. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 8 38:4)

Synonyms

  1. to look down on

  2. to think contemptuously that

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION