Ancient Greek-English Dictionary Language

καταφρονέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταφρονέω καταφρονήσω κατεφρονήθην

Structure: κατα (Prefix) + φρονέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to look down on, think slightly of
  2. (with accusative) to regard slightly, despise
  3. to be disdainful, deal contemptuously
  4. (with infinitive) to think contemptuously that..., to presume

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφρονῶ καταφρονεῖς καταφρονεῖ
Dual καταφρονεῖτον καταφρονεῖτον
Plural καταφρονοῦμεν καταφρονεῖτε καταφρονοῦσιν*
SubjunctiveSingular καταφρονῶ καταφρονῇς καταφρονῇ
Dual καταφρονῆτον καταφρονῆτον
Plural καταφρονῶμεν καταφρονῆτε καταφρονῶσιν*
OptativeSingular καταφρονοῖμι καταφρονοῖς καταφρονοῖ
Dual καταφρονοῖτον καταφρονοίτην
Plural καταφρονοῖμεν καταφρονοῖτε καταφρονοῖεν
ImperativeSingular καταφρόνει καταφρονείτω
Dual καταφρονεῖτον καταφρονείτων
Plural καταφρονεῖτε καταφρονούντων, καταφρονείτωσαν
Infinitive καταφρονεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφρονων καταφρονουντος καταφρονουσα καταφρονουσης καταφρονουν καταφρονουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφρονοῦμαι καταφρονεῖ, καταφρονῇ καταφρονεῖται
Dual καταφρονεῖσθον καταφρονεῖσθον
Plural καταφρονούμεθα καταφρονεῖσθε καταφρονοῦνται
SubjunctiveSingular καταφρονῶμαι καταφρονῇ καταφρονῆται
Dual καταφρονῆσθον καταφρονῆσθον
Plural καταφρονώμεθα καταφρονῆσθε καταφρονῶνται
OptativeSingular καταφρονοίμην καταφρονοῖο καταφρονοῖτο
Dual καταφρονοῖσθον καταφρονοίσθην
Plural καταφρονοίμεθα καταφρονοῖσθε καταφρονοῖντο
ImperativeSingular καταφρονοῦ καταφρονείσθω
Dual καταφρονεῖσθον καταφρονείσθων
Plural καταφρονεῖσθε καταφρονείσθων, καταφρονείσθωσαν
Infinitive καταφρονεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφρονουμενος καταφρονουμενου καταφρονουμενη καταφρονουμενης καταφρονουμενον καταφρονουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφρονήσω καταφρονήσεις καταφρονήσει
Dual καταφρονήσετον καταφρονήσετον
Plural καταφρονήσομεν καταφρονήσετε καταφρονήσουσιν*
OptativeSingular καταφρονήσοιμι καταφρονήσοις καταφρονήσοι
Dual καταφρονήσοιτον καταφρονησοίτην
Plural καταφρονήσοιμεν καταφρονήσοιτε καταφρονήσοιεν
Infinitive καταφρονήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφρονησων καταφρονησοντος καταφρονησουσα καταφρονησουσης καταφρονησον καταφρονησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφρονήσομαι καταφρονήσει, καταφρονήσῃ καταφρονήσεται
Dual καταφρονήσεσθον καταφρονήσεσθον
Plural καταφρονησόμεθα καταφρονήσεσθε καταφρονήσονται
OptativeSingular καταφρονησοίμην καταφρονήσοιο καταφρονήσοιτο
Dual καταφρονήσοισθον καταφρονησοίσθην
Plural καταφρονησοίμεθα καταφρονήσοισθε καταφρονήσοιντο
Infinitive καταφρονήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφρονησομενος καταφρονησομενου καταφρονησομενη καταφρονησομενης καταφρονησομενον καταφρονησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • σύνεσισ ἀγαθὴ δίδωσι χάριν, τὸ δὲ γνῶναι νόμον διανοίασ ἐστὶν ἀγαθῆσ, ὁδοὶ δὲ καταφρονούντων ἐν ἀπωλείᾳ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 13:16)
  • ὁ δὲ τὴν μὲν ἄλλην πορείαν χαλεπῶσ ἤνυσεν, οὐδενὸσ παρέχοντοσ ἀγοράν, ἀλλὰ πάντων καταφρονούντων Διὰ τὴν ἔναγχοσ ἧτταν ὡσ δὲ εἷλε Γόμφουσ, Θεσσαλικὴν πόλιν, οὐ μόνον ἔθρεψε τὴν στρατιάν, ἀλλὰ καὶ τοῦ νοσήματοσ ἀπήλλαξε παραλόγωσ. (Plutarch, Caesar, chapter 41 3:1)
  • μὲν Δωριωνείων τοῦ Ἀντιγενιδείου τρόπου καταφρονούντων, ἐπειδήπερ οὐ χρῶνται αὐτῷ τῶν δ’, Ἀντιγενιδείων τοῦ Δωριωνείου διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν τῶν κιθαρῳδῶν τοῦ Τιμοθείου τρόπου, σχεδὸν γὰρ ἀποπεφοιτήκασιν εἴσ τε τὰ καττύματα καὶ εἰσ τὰ Πολυείδου ποιήματα. (Pseudo-Plutarch, De musica, section 21 5:1)
  • γίνεται οὖν δούλων καὶ δεσποτῶν πόλισ, ἀλλ’ οὐκ ἐλευθέρων, καὶ τῶν μὲν φθονούντων τῶν δὲ καταφρονούντων· (Aristotle, Politics, Book 4 163:3)
  • τῶν δ’ ἐχθρῶν τῶν Βάρκα τε καὶ Ἀσδρούβου τοὺσ φίλουσ τοὺσ ἐκείνων διωκόντων, καὶ Ἀννίβου τοῦδε καταφρονούντων ὡσ ἔτι νέου, ἀρχὴν εἶναι τοῦθ’ ὁ Ἀννίβασ ἐφ’ ἑαυτὸν ἡγούμενοσ, καὶ νομίζων οἱ τὸ ἀσφαλὲσ ἐκ τῶν τῆσ πατρίδοσ φόβων περιέσεσθαι, ἐσ πόλεμον αὐτοὺσ μέγαν ἐμβαλεῖν ἐπενόει. (Appian, The Foreign Wars, chapter 1 3:4)

Synonyms

  1. to look down on

  2. to think contemptuously that

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION